„Zbiórka na prezent na Dzień Nauczyciela to kpina! Może mam jeszcze wziąć kredyt?!” [LIST DO REDAKCJI]

Agnieszka nie rozumie rodziców, którzy przychodzą do restauracji razem z dziećmi – jej zdaniem maluchy są głośne i nieokiełznane, a rodzice często mają problem, by nad nimi zapanować. 34-latka stawia sprawę jasno: chcesz iść z dzieckiem do restauracji, zabierz je do baru szybkiej obsługi – przynajmniej nie narazisz się pozostałym klientom. Tylko czy wykluczanie rodzin z przestrzeni publicznej to dobre rozwiązanie? Chyba jednak nie… Jeśli chcecie podzielić się z nami swoimi przemyśleniami, piszcie na adres redakcja@mamotoja.pl . „Zabierzcie dzieci do Macdonalda, jeśli nie potrafią się zachować” „Nic nie wyprowadza mnie bardziej z równowagi niż rodzice, którzy zabierają do restauracji swoje »bombelki«. Człowiek chce po pracy odpocząć, porozmawiać z przyjaciółkami czy partnerem, a siedzi jak na szpilkach i zastanawia się, czy nie dostanie zaraz makaronem w twarz. Kilka dni temu poszłam z koleżanką do fajnej restauracji w Trójmieście. Już po wejściu do lokalu wiedziałam, że sezon wakacyjny w pełni – prawie wszystkie stoliki zajęte przez rodziny z małymi dziećmi. Zagryzłam zęby – okej, dam radę, przecież nie może być tak źle? Usiadłyśmy przy stoliku, zamówiłyśmy, zaczęłyśmy rozmawiać i poczułam, że ktoś mnie DOTYKA. Odwróciłam się, a tam kilkulatka ze stolika obok – stoi i głaszcze mnie po włosach. Trochę mnie zamurowało, ale uśmiechnęłam się do niej i wróciłam do rozmowy. Chwilę później to niewinne głaskanie przerodziło się w szarpanie! Zwróciłam uwagę matce dziecka, że jej córka robi mi krzywdę i proszę, by jakoś nad nią zapanowała. Babeczka miła, niby przeprosiła i poprosiła córkę, żeby do niej wróciła, ale po chwili dodała: »No wie pani, ona ma teraz taką fazę – uwielbia bawić się włosami, zwłaszcza takimi długimi«. A, no tak, skoro uwielbia, to mam jej pozwolić wyrwać sobie wszystkie włosy z głowy?...

W wielu placówkach przedszkolnych opublikowano już wyniki rekrutacji – widać, że wzbudzają one ogromne emocje. W grupach rodzicielskich na Facebooku i na forach można znaleźć dziesiątki wpisów rozżalonych rodziców, którzy zostali na lodzie. Wydawało im, że ich dziecko spełnia kryteria i dostanie sporo punktów... A potem zobaczyli listę przyjętych dzieci. Jedną z takich mam jest Ania. Ania napisała do nas e-mail, w którym przyznaje, że choć odwołała się od decyzji, czuje się jak oszustka, która próbuje wyłudzić miejsce w przedszkolu. A przecież zasługuje na nie tak samo, jak inni rodzice! Jeśli wasze dzieci również nie dostały się do wybranych placówek lub macie problem związany z rekrutacją, piszcie do nas na adres: redakcja@mamotoja.pl . Czytaj także: Rekrutacja do przedszkoli na rok 2021/2022. Wszystko, co musisz wiedzieć! Gdy dziecko nie dostanie się do przedszkola „Jestem załamana. Mój 4-letni syn nie dostał się do przedszkola, a ja nie wiem już, co mam robić. Wydawało mi się, że to formalność – oboje z mężem pracujemy w pełnym wymiarze godzin, mieszkamy w okolicy, w której nie ma zbyt wielu młodych rodziców... A jednak naszego syna zabrakło na liście. Teraz myślę, że może to moja wina. W zeszłym roku, kiedy wybuchła pandemia, mój pracodawca zgodził się, żebym pracowała zdalnie (praca biurowa, trochę papierologii, ale głównie praca z komputerem). Szef zobaczył, że praca zdalna się sprawdza i nie mam żadnych zaległości, więc teraz już oficjalnie pracuję tylko z domu. Czy dlatego mój syn nie zasługuje na miejsce w przedszkolu? Przecież praca zdalna też jest pracą! Przez długi czas pomagała nam teściowa – nie byłabym w stanie ogarnąć sama wszystkiego. W tym roku postanowiliśmy z mężem, że już czas, żeby Igor poszedł do przedszkola, poznał inne dzieci, zaczął się socjalizować. Wiem, że moglibyśmy jeszcze rok poczekać, ale...

Po publikacji na naszym profilu na Facebooku tekstu o przekłuwaniu uszu niemowlętom napisała do nas Dominika, mama rocznej Jagody. Pod artykułem pojawiły się setki komentarzy. Wiele z mam przekłuwanie uszu maluszkom nazwało „głupotą”. Część pytała wprost: jaki rodzic pozwala na to, żeby ktoś zadawał ból jego dziecku? Dominika postanowiła podzielić się z nami swoją historią. 27-latka przyznaje, że to, co boli ją najbardziej, to sugerowanie, że matki celowo krzywdzą swoje dzieci – a przecież każda mama chce dla swoich pociech jak najlepiej. Choć nie popieramy przekłuwania uszu u tak małych dzieci (zwłaszcza pistoletem u kosmetyczki!), w jednym zgadzamy się z Dominiką: matka matce wilkiem. A przecież powinnyśmy się wspierać, nie skakać sobie do gardeł. Czytaj też: Kolczyki u niemowlaka: dlaczego nie warto tak wcześnie przekłuwać dzieciom uszu? [WIDEO] Jeśli chcecie podzielić się z nami swoimi przemyśleniami, piszcie do nas na adres: redakcja@mamotoja.pl . Poniżej publikujemy list Dominiki. „Przekłułam córce uszy, ale nie jestem złą matką!” „Przeczytałam artykuł o mamie, która przekłuła swojej 4-miesięcznej córce uszy i powiem jedno: jestem przerażona! I wcale nie kolczykami, ale tym bagnem, które zobaczyłam w komentarzach. Moja córka ma roczek. Poszłam z nią do kosmetyczki, gdy miała 5 miesięcy. Nie, nie dlatego, że jestem wyrodną matką, która nie kocha swojego dziecka! Mnie moja mama zabrała do kosmetyczki, gdy miałam 7 lat – kolczyki miały być prezentem przed pierwszym dniem szkoły. Mam bardzo niski próg bólu, ale wtedy tego nie wiedziałam. Zaczęłam na fotelu krzyczeć i płakać, przez kilka dni piekły mnie uszy. Nie chciałam, żeby moja córka przechodziła przez to samo – dlatego wolałam przekłuć jej uszy już teraz. Przynajmniej wiem, że jak podrośnie, nie będzie tego pamiętać. A będzie mogła nosić śliczne kolczyki...