To zdjęcie mówi więcej niż 1000 słów!

Mając dziewiętnaście lat urodziłam pierwszego synka przez cesarskie cięcie. Półtora roku później wzięłam ślub. Jeszcze przed ślubem postanowiliśmy mieć drugie dziecko . W dniu ślubu odstawiłam antykoncepcję, a cztery tygodnie później dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Z moich obliczeń wynika, że do zapłodnienia doszło w noc poślubną.  Ciąża spod znaku szpitala W trakcie badań okazało się, że pęcherzyk jest pusty - nie bije w nim serduszko. Ta wiadomość przygnębiła mnie, na szczęście kilka tygodni później badanie bHCG potwierdziły rozwijającą się ciążę.  Ile dni spędziłam w szpitalu? Wiele... Pierwszy pobyt w szpitalu w trzecim miesiącu z powodu krwawienia. Leżałam na patologii ciąży kilka dni. Drugi pobyt w piątym miesiącu z powodu przedwczesnych skurczy . Wyszłam po tygodniu z torbą pełną leków i zaleceniem, by się oszczędzać. Z tym ostatnim było najtrudniej - w domu miałam prawie dwuletnie dziecko. Na szczęście pomógł mi mąż.  Trzeci pobyt w szpitalu z powodu grypy jelitowej . Wyszłam po pięciu dniach. Czwarty pobyt (w siódmym miesiącu ciąży) z powodu przedwczesnych skurczy. Wyszłam po dwóch tygodniach. I kolejną listą leków, które miały pomóc w utrzymaniu ciąży. Piąty pobyt w ósmym miesiącu. Kolejne skurcze . Gdy po kilku dniach odłączyli kroplówkę z lekiem zaczął się poród . Na badaniu USG okazało się, że rozchodzi mi się blizna po cesarce . Natychmiast zabrali mnie na porodówkę. Gdyby poczekali trochę dłużej, pękłaby moja macica.  Razem, ale osobno Gdy wyciągnęli z mojego brzucha synka, nie słyszałam jego płaczu. Odezwał się dopiero po dłuższej chwili. Pokazali mi go tylko na chwile, zdążyłam musnąć go ustami po twarzyczce. Gdy mnie zszywali, słyszałam jak płakał na korytarzu . Czułam, że coś jest nie tak. Czułam ból... ale nie fizyczny. Boli, gdy leżysz na sali z innymi matkami,...

Mam na imię Asia, mam 28 lat, mieszkam w Sieradzu. Moja opowieść zaczyna się w listopadzie w dniu, w którym zrobiłam test ciążowy. Miałam mieć miesiączkę, ale nie pojawiła się. Jechałam do apteki po lekarstwa dla mojej mamy (chorowała na raka), więc przy okazji kupiłam test ciążowy. W pracy go zrobiłam – wyszły dwie kreski. Z radością zadzwoniłam do mojego męża. Była taki szczęśliwy. Wieczorem po pracy poszłam do mojej mamy. Była zmęczona, ale pomyślałam, że taka wiadomość nie może czekać. „Mamusiu, zostaniesz babcią!” – powiedziałam. Tak bardzo się cieszyła ze mną. Przez chwilę pomyślałam: „Czy dożyjesz mojego rozwiązania?”. Strach ma wielkie oczy Mijały dni i tygodnie. W styczniu była ładna pogoda, więc poszłam na spacer. Gdy wróciłam, zaczął mnie boleć brzuch, więc wzięłam no-spę. W nocy obudził mnie bardzo silny ból . Mąż zawiózł mnie do szpitala. Bałam się, że tracę dziecko. Na szczęście okazało się, że jego serduszko bije, a moje dolegliwości spowodowane są niedoborem magnezu. Podłączono mi kroplówkę. Po trzech dniach mogłam wrócić do domu. Mamusiu, co się z tobą dzieje? Miałam sporo energii, w czasie ciąży jeździłam z mamą do Łodzi na chemioterapię. Wszystko tak dobrze się układało. Niestety 1 lipca podczas odwiedzin u mamy, usłyszałam: „Asia, krew mi leci”. Byłam przerażona. Krwotok był ogromny. Ale nie zemdlałam, tylko zaczęłam działać. Położyłam mamę na podłodze, następnie zadzwoniłam po karetkę, po brata mamy, który mieszkał niedaleko, oraz do męża. Gdy czekałam na pomoc, myślałam, że to moje ostatnie chwile z mamą, ale nie chciałam przy niej płakać. Gdy przyszedł wuj, zastąpił mnie i uciskał mamie ranę, ja tymczasem pobiegłam, by poczekać na karetkę i wskazać im drogę.   Ekipa ratunkowa zabrała mamę do szpitala, z mężem pojechaliśmy za nimi. Mnóstwo myśli kłębiło się...

Prawdopodobnie każda mama ma czasem taki dzień, kiedy ma dość gotowania, sprzątania, zabawy z dziećmi i... bycia mamą. Joanna Dodge Scheuerman, mama 5-letniej córeczki, doskonale zna to uczucie. Na Facebooku i Instagramie umieściła zdjęcie swojego męża i śpiącej córki. Do zdjęcia dołączyła podpis, który zdradza, czym tak naprawdę jest macierzyństwo . "Wybierz miłość. Wybierz cierpliwość. Wybierz radość" Byłam wczoraj dość marudna. Nie miałam ochoty na bycie mamą. Nie miałam ochoty na przygotowywanie posiłków, odrabianie lekcji czy pranie. Nie miałam ochoty być szczęśliwa. Chciałam zamknąć się w ciemnej szafie, w ciszy i spokoju, chociaż na minutę. Cały dzień byłam taka nieszczęśliwa, a do tego w porze snu warknęłam na męża. Poszliśmy spać wkurzeni na siebie, to było smutne i żałosne. Ale tego ranka obudziłam się i szybko zrobiłam to zdjęcie. Moje serce. Tak łatwo cieszyć się takimi chwilami, tak łatwo postawić na szczęście i miłość w tak pięknych momentach. Ale prawdziwa miłość stawia na szczęście nawet w tych brzydkich chwilach. Prawdziwa miłość wybiera radość nawet we frustrujących momentach. Nadejdzie czas, kiedy te chwile zostaną ci zabrane, a ty będziesz chciała je odzyskać. Wybierz miłość. Wybierz cierpliwość. Wybierz radość. Cieszę się, że wstałam wcześniej i nie przegapiłam tej cudownej chwili.         Uśmiech dziecka koi ból Każda mama ma chwile słabości. Krzyczy (czasem w myślach), płacze (często w łazience), chce uciec, znaleźć swoją własną "ciemną szafę", w której mogłaby się zamknąć. To wszystko mija. Wystarczy jeden uśmiech, spojrzenie czy widok śpiącego dziecka , żeby wszystkie złe emocje zniknęły. Zostaje miłość i radość z bycia rodzicem. Nie każda mama ma męża czy partnera, z którym mogłaby dzielić smutki i radości, dlatego to dzieci są największą...