Zdrowo czyli jak?

Skąd mam wiedzieć, że to, co daję dziecku, jest zdrowe? Kupując produkty w opakowaniach, trzeba zwracać uwagę nie tylko na datę przydatności do spożycia, ale przede wszystkim na skład. Im więcej różnych E i tajemniczo brzmiących nazw (takich jak np. E621 – glutaminian sodu – wzmacniacz smaku), tym więcej chemii. Warto uważać: wiele produktów kusi „zdrowo” kojarzącymi się nazwami, ale po bliższych oględzinach okazuje się, że to chwyt reklamowy. Lepiej także nie liczyć na to, że najtańsza mielonka jest dobrą wędliną, bo nie jest. Warto kupować produkty z certyfikatami IMiD i CZD – są przebadane. Z niektórych reklam produktów dla dzieci wynika, że czekoladka może zastąpić mleko, a sok – owoce. Można im wierzyć? Nie zawsze. Jaskraworóżowy czy jadowicie zielony soczek musi mieć sztuczne dodatki, bo takich owoców po prostu nie ma. Zresztą owoc to owoc, jest w nim więcej witamin i błonnika niż w soku. Podobnie jest z mlekiem (lepiej je pić, niż jeść batony z mlecznym nadzieniem) i innymi produktami. Czy „dobre” musi oznaczać „drogie”? W większości przypadków niestety tak, bo za jakość trzeba płacić. I warto, bo jest ważniejsza niż ilość. Lepiej np. kupić dziecku mały kawałek piersi indyka, upiec ją i podać na zimno na kanapce, niż wydać pieniądze na kilogram najtańszych parówek, w których jest mnóstwo tłuszczu, odpadów mięsnych i wypełniaczy. Zresztą bez przesady: podstawowe produkty (mleko, mąka, jajka itd.), z których można przyrządzić zdrowe potrawy, są tańsze niż niezdrowe „gotowce”. Poza tym zestawy witamin, które mają uzupełniać niedobory, też przecież kosztują. Nie każdy ma gdzie kupować ekologiczne warzywa? Co wtedy? W ogóle z nich zrezygnować? Oczywiście, że nie. W każdym mieście jest jakiś targ, na którym sprzedają rolnicy, można...

Chipsy czy gotowane ziemniaki, płatki śniadaniowe czy naturalne płatki owsiane, deser waniliowy czy naturalny jogurt bez cukru – które z nich wybrałabyś dla dziecka? Czujesz różnicę między produktem wysoko przetworzonym a naturalnym ? Przeczytaj, na czym ona polega. 1. Po co przetwarza się żywność? Ludzie od zawsze kwasili ogórki, smażyli powidła, wędzili ryby, wekowali warzywa. Wszystko po to, by przedłużyć trwałość świeżego jedzenia i zrobić zapasy na czas, gdy nie będzie ono dostępne. Poza tym niektóre techniki kulinarne, np. gotowanie, sprawiają, że jedzenie jest łatwiej strawne, bezpieczniejsze i dłużej nadaje się do spożycia. W naszych czasach jednak robienie dżemów czy kwaszenie ogórków to bardziej zabawa – łatwiej iść do sklepu i kupić jedzenie, które wyprodukowano w zakładzie spożywczym. Tylko czy jest ono wartościowe? Nie zawsze. 2. Jak produkują fabryki? Rozwój przemysłu spożywczego nastąpił, bo potrzeba było coraz większej ilości żywności, która nie psuła się szybko. Jej jakość była na drugim miejscu. Aby to osiągnąć, zaczęto dodawać do jedzenia różne substancje. Później zastosowano też środki, które nie tylko zwiększają trwałość, ale także poprawiają wygląd produktów , ich smak, zapach, konsystencję. Nie zawsze są to składniki naturalne. Producenci chętnie sięgają po te substancje, tzw. dodatkowe , bo ich używanie często obniża koszty produkcji. Ale muszą przestrzegać rygorystycznego prawa, a stosowanie ich musi mieć uzasadnienie technologiczne i nie może wprowadzać w błąd konsumenta. Prawo ściśle określa, jakie substancje mogą być dodawane, do jakich produktów, kiedy i w jakich ilościach. Zobacz też: Jak zacząć zdrowiej jeść i karmić dziecko? 5 najważniejszych zasad 3. Czy żywność wysoko przetworzona jest gorsza? Wysokie przetwarzanie żywności zwykle zmniejsza w niej ilość naturalnych...

Czy wiesz, że w rozgotowanej marchewce jest aż o połowę mniej witamin niż w tej, którą podajesz maluchowi na surowo do schrupania? Tymczasem to właśnie one mają ogromny wpływ na odporność dziecka . Witaminy to nie białka, nie tłuszcze ani nie węglowodany. Są jednak niezbędne do wszystkich procesów przemiany materii w organizmie. Potrzebuje ich też układ odpornościowy. Czy jesteś pewna, że twój przedszkolak otrzymuje ich tyle, ile powinien? Skąd wziąć witaminy? Organizm nie potrafi sam wytwarzać witamin. Wyjątki to witaminy D i K. Pierwsza powstaje częściowo w skórze, pod wpływem promieni słonecznych, zaś niewielkie ilości witaminy K wytwarzają w jelitach bakterie. Ale to wszystko wciąż za mało w stosunku do potrzeb dziecka. Reszta musi więc zostać do organizmu dostarczona. Najlepiej w tym, co codziennie znajduje się na talerzyku malucha. Zdrowa trzynastka - witaminy dla dziecka Wszystkich witamin jest trzynaście. Niektóre rozpuszczają się w tłuszczach, inne w wodzie. Ma to jakieś znaczenie? Ogromne! Witaminy rozpuszczalne w wodzie to C oraz z grupy B. Mają tę zaletę, że organizm bardzo dobrze je przyswaja. Wada? Nie potrafi ich magazynować. A to oznacza, że jeśli dostanie ich więcej, i tak nie zrobi zapasów. Po to więc, by dziecko miało ich cały czas pod dostatkiem, musi je często zjadać. Co innego, jeśli chodzi o witaminy rozpuszczalne w tłuszczach: A, E, D, K. Po to, by organizm w ogóle je przyswoił, potrzeba tłuszczu. Jeśli więc chcesz, by malec skorzystał z beta-karotenu (czyli prowitaminy A), którego sporo jest w marchewce, to do surówki dodaj trochę oleju lub majonezu. Z tego samego powodu nie dawaj dziecku mleka o zawartości 0% tłuszczu ani chudych twarożków i serów. Bez tłuszczu obecne w tych produktach witaminy A, E, D i K w ogóle nie zostaną przyswojone. Takie mleko lub sery są więc dla malca za mało wartościowe. Witaminy dla odporności...