Jeszcze do niedawna twój synek był jak aniołek – grzeczny, przymilny, uprzejmy. Wszystko zmieniło się, gdy poszedł do przedszkola. Nagle zaczął pluć na podłogę i przy każdej okazji śpiewać piosenkę o... siusiaku. „Trzeba było jednak posłać go do innego przedszkola” – zadręczasz się każdego dnia. Spokojnie, nawet w najbardziej renomowanej placówce dzieci fascynują się powtarzaniem przekleństw zasłyszanych od kolegów - uspokaja dr Mirosława Kownacka, psycholog dziecięcy.
Co powie mama?
Kilkulatki orientują się już, że są sfery życia, które dorośli uznają za „wstydliwe” (dotyczy to przede wszystkim seksu) i uwielbiają chwalić się znajomością nazw intymnych części ciała. Czują, że robią coś, czego nie powinny, i z zainteresowaniem czekają na reakcję dorosłych, szczególnie rodziców. Chcą sprawdzić, co się stanie, gdy będą niegrzeczne.
Dziecięca potrzeba sprawdzania granic, do jakich można się posunąć, wystawia cierpliwość rodziców na nie lada próby. Twoja reakcja jest dla malca wyznacznikiem, jak potężne tabu narusza. Jeśli się roześmiejesz, zadowolony maluch będzie do znudzenia powtarzał nieszczęsną piosenkę o siusiaku. Gdy zareagujesz ostro, pokusa ponownego przekroczenia granicy również będzie wielka („Ciekawe, czy za drugim razem mama też się będzie tak złościła?”). A im spokojniej powiesz, że nie jest Ci przyjemnie, gdy tego słuchasz, tym szybciej (ale nie od razu!) dziecku znudzi się złe zachowanie. Będzie jeszcze wielokrotnie sprawdzało, czy zakaz jest wciąż ważny, czy obowiązuje zawsze, czy tylko w szczególnych sytuacjach.
Staraj się być konsekwentna i zwracaj dziecku uwagę nie tylko w obecności innych dorosłych osób (Twojej mamy czy teściowej), ale także wtedy, gdy jesteście sami. Jeśli kilkulatek uzna, że ocena jego zachowania zależy od okoliczności, szybko nauczy się Tobą manipulować. Będzie Cię szantażował złym zachowaniem w kłopotliwych sytuacjach. Gdy będziesz trzymać się jednolitych zasad (ani w domu, ani poza nim nie wolno pluć), przedszkolak w końcu zacznie się do nich stosować.
Pomoże metoda „pokojowa”
Jak wytłumaczyć dziecku, że nie warto przejmować złych nawyków od kolegów? W tym wieku to raczej niemożliwe. Przedszkolak naśladuje rówieśników, bo potrzebuje identyfikacji z nimi. W ten sposób oddziela się od mamy i zyskuje własną tożsamość. Nie ma sensu, by rodzice domagali się od wychowawczyni w przedszkolu ukarania „prowodyra”. Lepiej, by próbowali zwalczyć złe zachowanie u dziecka. Jeśli kilkulatek wciąż przeklina, mama może mu zaproponować, żeby w swoim pokoju powtarzał brzydkie słowa tak długo, jak chce. Warto mu w tym towarzyszyć i oczywiście wyjaśnić, czemu taka próba służy („Podoba ci się ta piosenka o siusiaku? Zaśpiewajmy ją razem i zobaczmy, co w niej jest fajnego”). Kiedy kilkulatek widzi, że brzydkie słowa nie budzą w mamie emocji, zapomina o nich.
Dziecięce wybryki? Tylko spokojnie!
Zamiast krzyczeć, gdy malec jest niegrzeczny, spróbuj zachować się według następujących zasad:
- NIE UDAWAJ, że nie słyszysz czy nie widzisz, że dziecko źle się zachowuje. Gdy będziesz ignorować jego wybryki, następnym razem zacznie pluć przy babci lub w sklepie, by zmusić Cię do reakcji.
- POWIEDZ spokojnie, ale stanowczo, że nie podoba Ci się jego zachowanie.
- ZAPYTAJ je, dlaczego jest takie niegrzeczne. Oczywiście nie oczekuj, że udzieli Ci jakiejś sensownej odpowiedzi. Ale być może pytanie skłoni je do zastanowienia się nad swoim zachowaniem lub przeproszenia Cię.
- POWTARZAJ SOBIE, że takie dziecięce wybryki to normalna rzecz w tym wieku, która niebawem minie.
Konsultacja: dr Mirosława Kownacka, psycholog dziecięcy.
Wprowadź kod online lub pokaż go w jednym z ponad 230 sklepów stacjonarnych i skorzystaj z oferty. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie www.
Rabat do -40% na wszystkie buty i torebki z kodem: ZAKUPY. Oferta dostępna sklep.carinii.com.pl. Szczegóły na stronie.
Najniższa cena produktu ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 649 zł.
Cena produktu po zastosowaniu rabatu - 519,20 zł
Rabat nalicza się automatycznie w koszyku. Oferta dostępna na aniakruk.pl. Promocja obowiązuje na prawie całą ofertę, z wyjątkiem produktów przecenionych, kart podarunkowych i zestawów. Szczegóły na stronie.
Rabat 20% dla wszystkich klientów przy zakupach za min. 150 zł. Oferta obowiązuje w sklepach stacjonarnych oraz na www.calzedonia.com, nie łączy się z innymi promocjami. Szczegóły w sklepach i na stronie.
Rabat do -30% na wybrane produkty przy zakupie min 2 sztuk. Szczegóły i oferta dostępne na www.answear.com.
Rabat -30% na wybrany asortyment, przy zakupie min. 2 produktów. Promocja nie obejmuje produktów z kategorii Continuativo i Outlet oraz kart podarunkowych. Promocja i szczegóły dostępne na www.obagstore.pl.
Z jednej strony uczysz swojego dziecko, że zawsze powinno mówić prawdę. Ale z drugiej chciałabyś, by pewne rzeczy przemilczało. Czy te dwa pozornie sprzeczne pragnienia można jakoś pogodzić? Szczere dziecko mówi to, co słyszy i widzi Kiedy twój synek na rodzinnym spotkaniu głośno stwierdza, że ciocia to stara panna, chciałabyś zapaść się pod ziemię. Przypomnij sobie jednak, czy przypadkiem sama kilka dni temu w rozmowie z mężem sama tak się o cioci nie wyraziłaś, a dziecko usłyszało to, bo bawiło się obok? Dziecięcy świat jest czarno-biały. Jeśli kilkulatek o czymś słyszy lub coś widzi, uważa, że ma prawo o tym mówić. Nawet, jeśli komuś z tego powodu zrobi się przykro . Dziecko bowiem nie rozumie, że prawdy oczywiste, takie jak np. fakt, że ktoś jest stary czy gruby, wypowiedziane głośno, mogą zaboleć. No bo niby dlaczego, skoro każdy o nich wie? Czytaj też: Nauka dobrych manier Małe dzieci nie potrafią dochować tajemnicy Właśnie powiedziałaś dziecku, że nie lubisz, kiedy sąsiedzi przychodzą z wizytą, bo zawsze zbyt długo siedzą, a teraz prosisz, by nie zdradziło cię przed nimi? Na sto procent przy najbliższej okazji podzieli się swoją tajemnicą z sąsiadami. Kilkulatkowi trudno trzymać język za zębami , a podkreślenie faktu, że nie powinien o czymś mówić, tym bardziej kusi do „zdrady". I nie ma w tym jego winy. Dziecko po prostu często mówi to, o czym właśnie myśli. A ponieważ na widok sąsiadów natychmiast przyjdzie mu do głowy powierzony przez mamę sekret, tajemnica szybko wyjdzie na jaw. Czytaj też: Kotlet daje porządność, czyli wychowanie oczami dorosłych i dzieci Jak nauczyć dziecko unikania gaf? Czy skoro to naturalne, że dzieci mówią, co widzą, i wyjawiają sekrety, można im na taką nieograniczoną szczerość pozwalać? Nie! To właśnie rola rodziców, by wytłumaczyć dziecku, dlaczego niektórych słów...
Dziecko rzuciło soczystym przekleństwem, a ty... ... śmiejesz się? Brzydkie słowo w ustach berbecie w pieluszce może brzmieć zabawnie. Jednak uważaj: gdy dziecko zobaczy, że może Cię w ten sposób rozśmieszyć, zafunduje Ci wiele bisów i będzie ponawiał występy przy każdej okazji. Lepiej więc tego nie rób. ... robisz wykład umoralniający? Gdy purpurowa ze wstydu pytasz: „A gdzie słyszałeś taki wyraz?” (możesz wtedy usłyszeć „od ciebie/taty”, nawet jeśli to nieprawda), a potem długo tłumaczysz malcowi, że nie wolno tak mówić, dziecko może dojść do wniosku, że to sposób na zwrócenie na siebie uwagi. Odradzamy. ... ignorujesz? Gdy mówisz spokojnie: „My nie używamy takich wyrazów” i nie wałkujesz dłużej tematu, malec przekonuje się, że w ten sposób nie zrobi na nikim wrażenia i daje sobie spokój. Jeśli jest uparty i doskonale rozumie, co mówi, można z nim ustalić, że za brzydki wyraz będzie kara (np. brak słodyczy). Konsultacja : Beata Płażewska, psycholog dziecięcy Polecamy także: Brzydkie słowa
Już zaraz nowy rok szkolny i znów zaczynam się niepokoić, ponieważ mój syn w przedszkolu źle się zachowuje. Jest nieposłuszny, niechętnie bierze udział w gimnastyce, zaczepia inne dzieci. W domu jego zachowanie nie stwarza problemu (mówi do nas „Tak, kochana mamo”, „Tak, kochany tato”). Panie w przedszkolu ciągle zwracają mu uwagę i nie potrafią nic dobrego o nim powiedzieć. W innych miejscach, np. na zajęciach Dobrego Startu, SI, syn jest postrzegany jako dziecko bezproblemowe (wysłałam go na nie, gdyż chcę, żeby oprócz domu syn doświadczał pozytywnych komunikatów na swój temat). W przedszkolu zaś panie zarzucają mi nadopiekuńczość. Jak to wytłumaczyć? Wioletta z Katowic Trudno orzec, dlaczego Pani synek akurat w przedszkolu zbiera negatywne opinie, może być tego szereg przyczyn, których nie potrafię odgadnąć po tak krótkim liście. Jednak: 1. Należy przeanalizować poprzednie zachowania dziecka Na pewno coś musiało się wydarzyć – kiedyś dziecko zachowało się niegrzecznie i została mu zwrócona uwaga , a dziecko na nią źle zareagowało (np. zaczęło myśleć, że jest złe, niegrzeczne, niekoleżeńskie itp.). A skoro tak, to zaczęło się czuć w przedszkolu niedobrze i, na zasadzie błędnego koła, dalej źle się zachowuje. Czytaj też: Przeklina, kopie, pluje – 5 sposobów na dziecięce wybryki 2. Trzeba spróbować zastanowić się nad swoim nastawieniem Prawdopodobnie również Pani jest już niechętnie nastawiona do pań z przedszkola, a one rewanżują się podobnie. A może warto byłoby zastanowić się, dlaczego zarzucana jest Pani nadopiekuńczość i np. porozmawiać o tym z psychologiem dziecięcym, który poznając więcej szczegółów, mógłby pomóc w rozwiązaniu tego problemu. Czytaj też: Dziecko nielubiane w przedszkolu – jak możesz mu pomóc?
