Słodkie, słone, gorzkie... 10 pytań o zmysł smaku u dziecka

Zmysł smaku bywa niedoceniany. Niesłusznie. Bez niego wszystko - od ananasa po żurek - byłoby mdłe i nijakie. O wiele ważniejsze jest jednak to, że zmysł smaku pozwala błyskawicznie zanalizować skład pokarmu, a tym samym uniknąć wielu niebezpieczeństw. Dzięki niemu twoje dziecko nie naje się plasteliny (choć na pewno będzie chciało jej spróbować) i natychmiast wypluje zepsute jedzenie. 

 

Gdy badacze podawali przyszłym mamom substancję zmieniającą smak wód płodowych  na słodszy, nienarodzone maluszki połykały ich więcej niż zwykle.  Oznacza to, że dzieci potrafią rozróżniać smaki jeszcze przed przyjściem na świat. Prawdopodobnie już wtedy przyzwyczajają się do niektórych smaków, z czego wynika, że dieta ciężarnej mamy może mieć wpływ na przyszłe upodobania kulinarne dziecka! 

Tak, twoja dieta wpływa na smak mleka, podobnie jak wpływała na smak wód płodowych. Jak  ustalili naukowcy z Kopenhagi (tę informację podajemy za serwisem PAP -  Nauka w Polsce), smak banana jest w nim wyczuwalny przez godzinę po zjedzeniu, kminku - przez dwie,  a mentolu nawet przez osiem godzin. Nie ma w tym nic złego:  badacze, którzy przeprowadzili ten eksperyment uważają, że wyczuwalne przez maluszka różnice w smaku mleka matki przygotowują go do poznawania nowych smaków, gdy już będzie jadło coś poza mlekiem.

Kiedyś uważano, że ludzie (w tym dzieci) potrafią wyczuwać cztery podstawowe  smaki: słodki, słony, kwaśny i gorzki. Potem doszedł piąty smak - umami (mają go produkty bogate w białka), a ostatnio australijscy  naukowcy ogłosili, że wyczuwamy jeszcze jeden rodzaj: „tłusty." Niewiele? To prawda, jednak kombinacje podstawowych smaków pozwalają na ogromny zakres doznań smakowych. 

Nie. Przez wiele lat sądzono, że za odczuwanie różnych smaków odpowiadają kubki smakowe rozmieszczone na różnych częściach języka. Dziś już wiadomo, że to nieprawda, bo wszystkie rodzaje kubków smakowych rozmieszczone są na całej powierzchni języka i jego każdy fragment może odczuwać każdy ze smaków (choć rzeczywiście jego poszczególne fragmenty mogą się nieco różnić wrażliwością na różne bodźce)

Nie. Do cukru łatwo się przyzwyczaić  i dziecku trudno się potem bez niego obyć.  Co gorsza przyzwyczajony do niego malec chce go coraz więcej. Dzieje się tak dlatego, że słodkości (także słodzone napoje) ogłupiają kubki smakowe, sprawiają, że stają się one mniej wrażliwe i potrzebują coraz mocniejszych bodźców. Powstaje błędne koło. Skutki są znane:  zepsute zęby  oraz otyłość, która może dotyczyć już niemowlęcia i wynikające z niej choroby (np. cukrzyca typu II)