Położenie dziecka

Położenie główkowe
To optymalne ułożenie, przyjmowane przez 95% dzieci przed przyjściem na świat. Zwykle malec jest ułożony pleckami po lewej stronie twojego brzucha – jest to ustawienie lewe. Gdy główka dziecka kieruje się do ujścia macicy (wstawia się do miednicy), a potem obraca się, plecki kierują się do przodu twojego brzucha. Jeśli podczas porodu plecki są skierowane w stronę twojego kręgosłupa, może to wywoływać bóle pleców i przedłużyć poród.

Położenie miednicowe
Zdarza się, że około 3–4% dzieci aż do końca ciąży pozostaje stópkami lub pośladkami do dołu. Wtedy poród siłami natury stanowi ryzyko, ale jeśli nie ma innych przeciwwskazań (np. dziecko nie jest zbyt duże, a miednica mamy zbyt wąska), niektórzy lekarze je podejmują. Większość jednak od razu wykonuje cesarskie cięcie, zwłaszcza u mamy rodzącej po raz pierwszy. Przed porodem można próbować obrócić dziecko.

Położenie poprzeczne
Pozycję w poprzek w łonie mamy przyjmuje mniej niż 1% dzieci. Przy takim ułożeniu jedynym bezpiecznym postępowaniem jest cięcie cesarskie. Wyjątkowo próbuje się zmienić pozycję dziecka, stosując technikę przechylania go (po 32. tygodniu ciąży) lub obrót zewnętrzny (w 37. lub 38. tygodniu).