Kiedy wreszcie się obróci?

Niektóre dzieci trzymają rodziców i lekarzy w niepewności nawet do kilku dni przed porodem. Zamiast ułożyć się główką w dół, przyjmują inne pozycje. W tym czasie większość przyszłych mam szuka informacji o tym, co teraz będzie i jak urodzi się dziecko.

Na czym polega położenie miednicowe?

Dziecko w brzuchu mamy ma główkę w górze, a nóżki zwinięte tak, że stopy znajdują się koło pośladków (jest to tzw. położenie miednicowe zupełne) lub jest zgięte w pół z nogami wyciągniętymi wzdłuż tułowia i stopkami na wysokości twarzy (położenie miednicowe niezupełne).

Czy takie ułożenie dziecka wpływa na przebieg porodu?

Pod koniec ciąży lekarz porówna średnicę miednicy mamy i wielkość płodu. Jeśli okaże się, że dziecko nie jest zbyt duże, kobieta może rodzić naturalnie, pod warunkiem, że nie jest to jej pierwsze dziecko (z badań wynika, że takie rozwiązanie jest bardziej bezpieczne). Przy porodzie siłami natury przy położeniu miednicowym najpierw rodzą się stopy i barki, a następnie główka. Zapobiegawczo wykonuje się nacięcie krocza, aby złagodzić ból mamy. Jeśli występują jakieś komplikacje podczas porodu siłami natury, np. szyjka rozwiera się zbyt wolno, w każdej chwili może on być przerwany i lekarz zadecyduje o cesarskim cięciu (sprawdź: Kiedy robi się cesarskie cięcie).

Czy położenie poprzeczne kończy się cesarką?

Jeśli maleństwo ułożone jest w poprzek macicy mamy, poród naturalny nie jest możliwy. W takiej sytuacji lekarz wykonuje cięcie cesarskie. Pozycję w poprzek w łonie mamy przyjmuje bardzo mało dzieci, mniej niż jeden procent.

Czy ułożenie główkowe zawsze wygląda tak samo?

Choć dziecko jest odwrócone główką do dołu, pewne szczegóły mogą się różnić. O dobrym ułożeniu mówimy wtedy, gdy ma przygietą główkę w taki sposób, że częścią, która „przoduje”, czyli przedziera się jako pierwsza przez drogi rodne, jest potylica. Twarzyczka maleństwa może być skierowana albo w stronę kręgosłupa mamy (ułożenie potylicowe przednie), albo w kierunku jej brzucha (ułożenie potylicowe tylne). To ostatnie bywa przyczyną silniejszych bólów pleców i przedłużania się porodu (niekiedy dzieci podczas porodu spontanicznie się obracają potylicą do przodu).

Co to jest ułożenie odgięciowe?

To nieprawidłowy wariant ułożenia główką w dół. Głowa dziecka może być w różnym stopniu odgięta. Mówimy wówczas o ułożeniu wierzchołkowym, czołowym i twarzyczkowym. Gdy podczas przechodzenia przez kanał rodny główka ulega dalszemu odgięciu, które mogłoby zatrzymać akcję porodową, lekarz może zdecydować o cesarce.

Czy sama mogę wpłynąć na położenie dziecka?

Aby dziecko z położenia miednicowego odwróciło się główką w dół, niektórzy lekarze lub położne zalecają wykonywanie w ostatnich ośmiu tygodniach ciąży ćwiczeń. Nie ma dostatecznych dowodów, że ten trening pomaga, ale nie ma też dowodów na jego szkodliwość, pod warunkiem że nie będziesz długo leżała na plecach.

• Przechylenie płodu. Dwa razy dziennie kładź się tak, aby miednica była wyżej niż żołądek, np. leżąc na plecach podłóż pod pośladki kilka poduszek, albo klęknij na podłodze i podpierając się na zgiętych ramionach, jak najwyżej unieś pośladki. Pozostań w takiej pozycji minimum 10 minut.
  
• Wizualizacja. Rano, gdy jesteś na czczo, rozluźnij mięśnie brzucha i wyobraź sobie, że dziecko się obraca. Taka wizualizacja powinna odbywać się dwa razy dziennie i trwać około 10 minut.

Czytaj też: Jak przygotować się do porodu?