Nowe odczucia w ciąży

Zależnie od okoliczności te odczucia i zachowania mogą się bardziej lub mniej uzewnętrzniać, np.

Większa wrażliwość
Prawdopodobnie będzie to pierwszy objaw tego, że obudziły się w Tobie nowe hormony. Może się zdarzyć, że będziesz bardziej wrażliwa na to, co dzieje się w Twoim otoczeniu, że będziesz spontaniczniej reagowała, łatwiej Cię będzie doprowadzić do śmiechu lub płaczu, że silniej będziesz przeżywała radość, zdziwienie, strach... Wszystkie te odczucia są jak najbardziej normalne, logiczne i zrozumiałe, tylko musisz pozwolić sobie na ich wyrażenie.

Spełnienie
Być może początkowo trudno Ci będzie uwierzyć w to, że jesteś w ciąży. Będziesz codziennie oglądała się w lustrze, sprawdzając, czy "już coś widać" albo czy już powiększyły Ci się piersi. Pewnego jednak dnia spojrzysz sobie w oczy, głęboko odetchniesz, uśmiechniesz się i pomyślisz: "Będę mamą!".

Więzi
Jeśli Twoje relacje z rodzicami, a zwłaszcza z matką, do tej pory nie były zbyt bliskie, może się okazać, że właśnie ciąża zbliży Was do siebie. Niewykluczone też, że jeśli jedno z Twoich rodziców już nie żyje, nastąpi w Tobie swego rodzaju pogodzenie się z losem (wiele dzieci "wini" swoich rodziców o to, że umierając, opuścili je).

Lęki
Mówi się, że strach jest uczuciem silnie związanym z wyobraźnią, gdyż "cierpi się" z powodu sytuacji, która jeszcze nie zaistniała. W ciągu tych dziewięciu miesięcy Twoja wyobraźnia i wynikające z niej lęki nieraz spłatają Ci figla. Na początku, gdy się dowiesz, że jesteś w ciąży, może Cię ogarnąć wiele wątpliwości. Zaraz potem pojawią się różnorakie obawy: przed porodem i bólem (i wszystkim, co się z tym wiąże), o Twoje umiejętności i matczyną odpowiedzialność ("czy będę umiała?", "czy zrobię to dobrze?" albo "co zrobię, jeśli...?"), o stan zdrowia dziecka, jak zmieni się Twoje życie po porodzie, jak to wpłynie na Twoje stosunki z partnerem, czy odzyskasz figurę... Dodatkowo, Twoje lęki w różnych sytuacjach mogą się mnożyć, np. wtedy, gdy oczekujesz więcej niż jednego dziecka, gdy straciłaś poprzednią ciążę, gdy Twój poprzedni poród był trudny albo gdy jesteś samotną matką. Czasami te odczucia, spychane do podświadomości, znajdują ujście w snach, więc możesz budzić się w dziwnym nastroju. Bardzo pomaga zapisywanie rano takich zapamiętanych marzeń sennych.
[CMS_PAGE_BREAK]

Niecierpliwość
Zdarza się pod koniec ciąży, że ostatni miesiąc zdaje się nie mieć końca. Niektóre przyszłe mamy czują się wtedy tak, jakby brzuch miał im za chwilę pęknąć, a nogi nie były w stanie ich dłużej utrzymać. Mają wszystkiego dosyć i chcą tylko jednego: żeby dziecko w końcu przyszło na świat! Jeśli doszłaś już do tego etapu, to oznacza, że do porodu naprawdę niedaleko. Pamiętaj jednak, że zdaniem lekarzy, zaledwie 3% dzieci przychodzi na świat przewidzianego dnia, a w przypadku pierwszego porodu ten odsetek jest znacznie niższy. Zachęcamy Cię więc do ćwiczeń relaksacyjnych i wizualizacyjnych, które pomogą Ci przezwyciężyć te chwile niemocy. Regularne ćwiczenia medytacyjne, ostrożne ćwiczenia jogi i metody relaksacyjne pomogą Ci nabrać dystansu i spojrzeć na siebie z odpowiedniej perspektywy, a obiektywne argumenty pozwolą przezwyciężyć to rozchwianie stanu emocjonalnego. Porozmawiaj ze swoim partnerem, pozwól mu o siebie zadbać, słowem - zaufaj sobie i ciesz się magicznym okresem.

Przygotowanie gniazda
To jeden z klasycznych symptomów, który pod koniec ciąży zapowiada rychłe urodzenie się dziecka. Kiedy swoim niefizycznym zmysłem "wyczujesz", że nadchodzi długo wyczekiwana chwila, poczujesz potrzebę posprzątania w domu, przygotowania ubranek i miejsca dla dziecka, czyli wyszykujesz miejsce, do którego razem powrócicie. To zachowanie bywa nazywane "syndromem gniazda", gdyż jest wyrazem pierwotnego instynktu, właściwego wszystkim zwierzętom, który każe samicom w obliczu zbliżającego się porodu przygotować gniazdo na nadejście nowego członka rodziny.

Utrata wolności
Owo pojawienie się nowego członka rodziny implikuje utratę wolności; oznacza też większą lub mniejszą zmianę stylu życia. Od tego momentu Ty i Twój partner będziecie musieli przystosować się do potrzeb niemowlęcia, być dyspozycyjni w dzień i w nocy lub... postarać się o kogoś, kto te obowiązki od Was przejmie. Bardzo Wam pomoże, jeśli do tych zmian pojedziecie w sposób praktyczny, przygotujecie się do nich odpowiednio wcześniej i postaracie się nacieszyć tym okresem. Pamiętaj: im mniejszy opór, tym mniej wysiłku trzeba włożyć w jego pokonanie. Z drugiej strony, dobrze jest wcześniej ustalić, jak przebrniecie przez pierwsze lata życia dziecka. Jeśli zdecydowałaś się poświęcić opiece nad nim i wychowywaniu go, prawdopodobnie da Ci to wiele satysfakcji pozwoli zbudować mocny i zdrowy fundament dla jego dalszego rozwoju. Jeśli natomiast postanowiłaś wrócić do pracy, musisz poszukać osoby, która zajmie się Twoim dzieckiem, a Tobie pozwoli spokojnie i bezpiecznie pracować. Ten komfort pozwoli Ci w stosownej chwili rozstać się z maluchem na trochę bez poczucia winy, że je "porzuciłaś"...
Praktycznym podejściem do nowej sytuacji jest zaakceptowanie tej zmienionej rzeczywistości jako wyzwania, a nie dramatu. Ciesz się więc w pełni tym pierwszym etapem rozwoju dziecka, myśl o radościach, jakie Cię czekają w przyszłości i pamiętaj, że dzieciństwo bardzo szybko przemija!

Instynkt macierzyński
Instynkt macierzyński pojawi się wraz z narodzinami dziecka, choć nie od razu możesz go zauważyć. Są kobiety, które zaczynają go czuć dużo później niż inne. Nie obawiaj się, że "nie rozpoznasz" swojego dziecka; tak jak bycie w ciąży, bycie matką każda kobieta przeżywa na swój sposób. A umiejętności wychowawcze objawią się w praktyce, zarówno u mamy, jak i u taty.