Dzieci lubią tańczyć i robią to niemal instynktownie. Jeśli jednak chcesz, by twoje dziecko tańczyło tak ślicznie jak chłopczyk na filmie, już od najmłodszych lat zaprzyjaźnij je z muzyką.
Włączaj swojemu niemowlakowi kołysanki już od urodzenia i sama mu śpiewaj (nawet jeśli twoim zdaniem fałszujesz, twoje śpiewanie dla dziecka będzie bardzo atrakcyjne).
To właśnie ona najkorzystniej wpływa na rozwój mózgu. Szczególnie polecane są utwory barokowe Vivaldiego, Telemanna, Bacha – wspomagają i przyśpieszają proces przyswajania wiedzy.
Kiedy dziecko podrośnie, kup dla niego płytę ze skocznymi piosenkami śpiewanymi przez przedszkolaki – przekonasz się, że szybko zacznie podrygiwać w rytm muzyki. Zachęć je do tego, sama pokazując jak może podskakiwać, tańczyć w kółeczko, machać rączkami. To świetna zabawa dla dziecka i ciebie.
Czytaj też: Muzyka czyni cuda: rozwija, relaksuje, leczy
Wg badaczy dzieci, które od najmłodszych lat mają kontakt z muzyką, łatwiej się koncentrują, mają lepszą pamięć, szybciej łapią obce słówka i lepiej radzą sobie z matematyką. Ich umysły są po prostu bardziej sprawne i otwarte.
Obejrzyj film, jak dziecko tańczy:
Bez względu na to, jak wyobrażasz sobie przyszłość swojego dziecka (będzie chirurgiem, matematykiem, najlepszym w mieście prawnikiem?) zadbaj o to, by od najwcześniejszych lat miało kontakt z muzyką. Słuch absolutny Zdaniem naukowców z Amerykańskiego Towarzystwa Wspierania Nauki, wszystkie dzieci rodzą się ze słuchem absolutnym. Dlaczego więc umiejętność bezbłędnego rozróżniania dźwięków jest tak rzadka wśród dorosłych? Według badaczy ta cudowna zdolność z czasem zanika, bo ... dzieci z niej nie korzystają. Jeśli chcesz, by twoje dziecko nie straciło tego daru, zadbaj o to, by robiło z niego użytek. Pobudzaj jego mózg do pracy poprzez zabawy muzyczne, naukę śpiewu i gry na instrumencie. Jeżeli zrobisz to, gdy ma 4 - 7 lat, jest szansa, że ocalisz jego słuch absolutny i dziecko będzie mogło cieszyć się nim przez całe życie. Słuch absolutny przyda się dziecku nie tylko na lekcjach muzyki. Pomoże mu także w nauce języków obcych : jedynie właściciel wrażliwego muzycznie ucha jest w stanie nauczyć się mówić w obcym języku niemal jak prawdziwy native speaker, czyli bez zdradzającego obcokrajowca akcentu. Jak sprawić, by dziecko było muzykalne? Dziecko wychowane w domu, w którym często słucha się muzyki, nie wyrośnie na osobę pozbawioną wrażliwości na dźwięki. Co jeszcze możesz zrobić, by było muzykalne? Zadbaj o to, by muzyka towarzyszyła wam przy różnych zajęciach. Włączaj ją, gdy np. układasz z dzieckiem klocki, czytasz mu książkę, wspólnie rysujecie lub jecie obiad. Staraj się jednak, by w takich sytuacjach była tylko tłem i nie odwracała uwagi malca od wykonywanej czynności. Nie ograniczaj się do płyt z muzyką dla dzieci. Może wspólnie posłuchacie klasyki? Postaraj się, by malec miał kontakt z muzyką barokową...
Mały, zdrowy człowiek nie potrzebuje specjalistycznych zajęć, żeby rozwijać swoje zmysły. Wystarczy bawić się z nim, pokazywać mu ciekawe rzeczy i… nie przeszkadzać! Nie przeszkadzać? Tak, bo małe dziecko samo dba o rozwój swoich zmysłów. – Dorosłemu wystarcza rzucić okiem na jakiś przedmiot. Dziecku nie. Ono chce go dotykać, ściskać, gnieść, włożyć do buzi, lizać, obwąchiwać – mówi dr Agnieszka Maryniak, neuropsycholog z Centrum Zdrowia Dziecka. Zabawy rozwijające zmysł dotyku Noworodek przez dotyk odbiera pierwsze wrażenia. Możliwość przytulenia się do kogoś jest dla niego ważniejsza niż jedzenie. U małych dzieci najwrażliwsze są usta (jeszcze w wieku przedszkolnym są wrażliwsze niż opuszki palców), dlatego maluszki tak chętnie wkładają wszystko do buzi. Jak pobudzić rozwój zmysłu dotyku? Przytulaj, masuj i głaszcz niemowlę . A także delikatnie go łaskocz, rysuj mu kółeczka na plecach, przybijaj „piątkę”, klaszcz z nim, przytulajcie razem miśki. Pozwalaj dziecku na różne przepychanki z rówieśnikami, turlanie się z górki, chodzenie boso (po dywanie, poduszkach, materacu, łóżku, a w lecie także po trawie i piasku). Baw się z dzieckiem w zabawy typu „Sroczka kaszkę warzyła” czy „Idzie kominiarz po drabinie”. Świetnie uwrażliwiają wnętrze dłoni. Dotykaj wraz z nim przedmiotów o różnych fakturach i temperaturze – miękkich pluszaków, gładkich klocków, szorstkiego dywanu, śliskiej i zimnej kostki lodu itd. Baw się z maluchem w rozpoznawanie przedmiotów przez dotyk. Możesz (jeśli pozwoli) zawiązać mu oczy albo włożyć przedmioty (np. klocek, maskotkę, smoczek itd.) do worka i poprosić, by dziecko po nie sięgało. Głaszczcie zaprzyjaźnione psy i koty. Prawda, że ich sierść bardzo się różni w dotyku? Malujcie palcami , lepcie z plasteliny, masy solnej i gliny, gniećcie...
Muzyka jako taka oraz śpiewanie piosenek odgrywają w życiu dziecka dużą rolę . To dlatego program wychowania przedszkolnego zawiera zajęcia obejmujące słuchanie muzyki, granie na instrumentach, taniec i śpiew. I dlatego, gdy idziesz na jakiekolwiek wydarzenie w przedszkolu, większość występów malców polega na śpiewaniu piosenek. Warto by było, abyś i ty w domu zadbała o to, żeby twoja pociecha miała kontakt z muzyką i śpiewała piosenki dla dzieci. Dlaczego? Przeczytaj! Spis treści: Historia piosenek dla dzieci Cechy piosenek dla dzieci Jaką funkcję pełnią uszy? Wpływ dźwięków na mózg Rozwój i wychowanie przez muzykę Piosenki dla dzieci a nauka języków Historia piosenek dla dzieci Wbrew pozorom utwory dla najmłodszych zaczęły powstawać stosunkowo niedawno. Niektóre źródła podają, że pierwszym ich twórcą był Jan Sebastian Bach , który tworzył muzykę dla swoich dzieci. W XIX wieku mieszczaństwo zaczęło kształcić swoje dzieci muzycznie i właśnie wtedy zaczęło pojawiać się coraz więcej utworów i piosenek do nich adresowanych. Miały one ułatwić młodym, a często i najmłodszym, naukę gry na instrumentach i śpiewu. I tak komponowaniem dla najmłodszych zaczęli się zajmować także najsławniejsi: Schumann, Schubert, Mendelssohn, Czajkowski, Chopin i wielu innych. Cechy piosenek dla dzieci Jednym z pierwszych polskich twórców takich utworów był Witold Lutosławski, który komponował muzykę do tekstów m.in. J. Tuwima i J. Porazińskiej. Wybierał teksty, które nazywał "dziecięcymi". Ich cecha charakterystyczna było to, że opisywały świat z pozycji dziecka – tak, jak ono widzi rzeczywistość. W utworach tych poeci zajmowali się rzeczami i sprawami, które dla dorosłych mogą być błahe, a dla dziecka mogą stać się czymś ważnym lub fascynującym. Tak powstały piosenki dla dzieci o kropli deszczu,...
