Lęk przed szpitalem i lekarzem - skuteczne rady

Dzieci w starszym wieku, które pamiętają wszystkie nieprzyjemne sytuacje związane z pobytem u lekarza (np. badania, zastrzyki, pobieranie krwi), boją się kolejnych wizyt. Aby nie potęgować strachu dziecka, należy przede wszystkim podejść ze zrozumieniem do jego lęków i nie bagatelizować ich. Przed każdą kolejną wizytą trzeba dziecko nastawić psychicznie, opowiadać o spotkaniu z lekarzem i przedstawić możliwy scenariusz wydarzeń. Bardzo ważne są częste rozmowy na ten temat, odpowiadanie na każde pytanie, czytanie książek i oglądanie obrazków lekarzy i pielęgniarek, a także zabawa w lekarza, aby dziecko przywykło do tego tematu.
Przy każdej wizycie trzeba dziecku okazać maksymalnie dużo wsparcia, zapewniając jak największe poczucie bezpieczeństwa. Dobrze jest wziąć dziecku jego ulubioną zabawkę, która może się okazać dla niego dużym wsparciem psychicznym. Dobry skutek przynosi też obietnica dziecku jakiejś nagrody po wizycie u lekarza.

Pobyt dziecka w szpitalu

Pobyt dziecka w szpitalu jest zawsze koniecznością i wiąże się z dużym stresem, lękiem i poczuciem osamotnienia. Źródłem lęku jest zazwyczaj brak wiedzy i wyobrażeń na temat szpitala i tego, co tam się dzieje. Dlatego, aby zmniejszyć negatywne uczucie, należy dziecko jak najlepiej przygotować na czekające go przeżycia. Pierwszym krokiem jest wyczerpująca rozmowa (do której dziecko może wracać przez kilka kolejnych dni), w czasie której rodzice powinni wytłumaczyć dziecku: co to jest szpital, co się tam robi, po co dzieci tam chodzą. Trzeba się postarać wytworzyć dobre nastawienie dziecka do szpitala i znajdujących się tam lekarzy i pielęgniarek. Trzeba również nastawić swoje dziecko, że rodzice najprawdopodobniej nie będą mu towarzyszyć cały czas i będzie musiało pobyć tylko z personelem medycznym i z innymi dziećmi które też tam poszły żeby się wyleczyć; ale również trzeba podkreślić, że rodzice na pewno wrócą i zabiorą je z powrotem do domu jak tylko wyzdrowieje.[CMS_PAGE_BREAK]

Porozmawiaj o strachu

Rozmowa zawsze powinna być spokojna i dostosowana do charakteru i temperamentu dziecka. Trzeba spokojnie i szczerze odpowiadać na wszystkie pytania. Nie wolno kłamać obiecując, że na przykład nie będzie bolało i będzie tam miło, ponieważ niedotrzymanie obietnice bardzo podważają zaufanie dziecka i budzą żal do rodziców jak i lekarzy, z którymi będzie musiało w najbliższym czasie obcować. Dobrze, gdy rozmowie towarzyszy zabawa w szpital, która unaocznia dziecku realia tam panujące. Dobrym pomysłem jest, aby dziecko wzięło ze sobą do szpitala swoją ulubioną zabawkę, dzięki czemu będzie się tam czuło bezpieczniej i mniej samotnie. Można też obiecać miłą niespodziankę po powrocie ze szpitala – dziecko będzie skupione na niespodziance i nie będzie tak dużo będzie myśleć o przykrościach związanych ze szpitalem i strachem.

Reakcje rodziców są ważne

Przy wizycie u lekarza, czy pobycie w szpitalu ważne jest również zachowanie i nastawienie rodziców. Powinni oni w każdej sytuacji zachowywać się spokojnie, bez nerwów i starać się być jak najbardziej pogodnymi. Dziecko, widząc jak jego mama i tata reagują bez strachu na czekający kontakt z lekarzami, również poczuje się pewniejsze siebie i strach się zmniejszy.

Na pociechę można dodać, że coraz więcej szpitali dla dzieci dostosowuje swoje warunki do pobytu w nich dzieci nie tylko pod kątem lecznictwa ale także pod kątem ich samopoczucia psychicznego. Wnętrza sal szpitalnych są kolorowe, są kąciki do zabawy, znajdują się również pokoje, w których rodzice mogą przebywać wraz z dziećmi do końca ich pobytu w szpitalu.