Dziś poudaję mamę

Zabawa w udawanie innych jest bardzo wazna dla rozwoju dziecka. Zanim małe dziecko zrozumie, kim samo jest, chce choć przez chwilę znaleźć się w cudzej skórze. Dzięki temu może poczuć, że jest odrębne od postaci, w które się wciela, a także od rodziców, rodzeństwa czy kolegów.

Jak to jest być kimś innym?

Trzylatek już mniej więcej wie, czego od niego wymagają rodzice. Nie potrafi jednak jeszcze powiedzieć o sobie nic więcej ponad to, jak ma na imię i ile ma lat. Odczuwa już jednak silną potrzebę zrozumienia, na czym polega to, że nie jest mamą ani tatą czy babcią.

Początkowo malec określa własną tożsamość poprzez porównania z innymi. Sprawdza w zabawie, jak to jest być panią w sklepie, mamą, tatą, fryzjerem, koleżanką czy postacią z bajki.

Czasem przyjmuje rolę osoby odmiennej płci, bo w tym wieku nie bardzo rozumie, na czym polega ta różnica. Nie musisz się więc niepokoić, jeśli zobaczysz, że synek ubiera się w Twoją sukienkę i układa lalki do snu. On chce sprawdzić, jak to jest być Tobą – najważniejszą dla niego osobą. To naturalne zachowanie.

Dorośli też „przymierzają” nową tożsamość, kiedy marzą: co by było, gdyby wygrali w Lotto, zmienili pracę itp. Dwu- i trzylatek musi sam sprawdzić, czy podoba mu się bycie kimś innym, odmienne zachowanie, wygląd, przywileje.

Wspólne zabawy

Warto towarzyszyć dziecku w tych ważnych eksperymentach, choćby podczas ulubionej przez trzylatków zamiany ról, np. dziewczynka staje się mamą, a mama córeczką. Taka zabawa pozwoli Ci lepiej poznać malucha, a jemu sprawdzić, jakie cechy czy zachowania różnych postaci są dla niego atrakcyjne. Oczekuje też, że swoimi reakcjami podpowiesz mu, które warto przyjąć jako własne.

Kiedy Twoja pociecha wciela się w inną osobę, jest tym pochłonięta bez reszty. Nie burz świata jej fantazji. Spróbuj pomóc lepiej wykorzystać odgrywanie ról.

– Interesuj się odgrywaną przez dziecko postacią. Pytaj, kim jest, gdzie mieszka, czym się zajmuje itp. Włączaj się do wspólnej zabawy. Dzięki temu dziecięce poszukiwania są bardziej różnorodne. To korzystnie wpływa na harmonijny rozwój.

– Doceniaj pomysłowość malucha. Twoja aprobata ułatwia mu pokazanie prawdziwego „ja”, pomaga budować pozytywny obraz własnej osoby. Daje oparcie także wtedy, gdy Ciebie nie ma w pobliżu.

– Określ granice. Wyraźnie powiedz, jakiego zachowania nie akceptujesz, a które może być dla Twojego dziecka niebezpieczne. Określ też, kiedy i gdzie może przybierać role, np. zgadzasz się na bycie Królewną Śnieżką w domu i na spacerze, ale nie wtedy, gdy razem jesteście w sklepie.

Zrób test: Czy Twoje dziecko ma bujną wyobraźnię?