Resuscytacja dziecka – RKO u dzieci w różnym wieku
Resuscytacja dziecka przebiega zgodnie z ustalonym sposobem postępowania. Samą technikę RKO u dzieci należy dostosować do wieku ratowanego dziecka.
RKO (resuscytacja krążeniowo-oddechowa) to procedura stosowana do ratowania życia w przypadku zatrzymania oddechu i bicia serca.
Spis treści:
- Powody z jakich stosuje się resuscytację dziecka
- RKO u dzieci ogólne zalecenia
- Resuscytacja dziecka – tętno jest, oddechu brak, co robić?
- Do kiedy jest dziecko, do kiedy niemowlę?
- Resuscytacja niemowlęcia
- Resuscytacja dziecka
Powody z jakich stosuje się resuscytację dziecka
U dzieci dochodzi do zatrzymania akcji serca najczęściej w wyniku nagłej lub postępującej niewydolności układu krążenia lub oddechowego. Jej przyczynami w największej liczbie przypadków są: niedrożność dróg oddechowych, utkwienie przedmiotu w drogach oddechowych (aspiracja ciała obcego), astma oskrzelowa, zapalenie krtani, oskrzeli, płuc, nagłośni, zaburzenia oddychania.
Niewydolność krążenia może też być spowodowana:
- odwodnieniem,
- krwotokiem zewnętrznym lub wewnętrznym,
- reakcją anafilaktyczną,
- zaburzenia rytmu serca.
Zatrzymanie akcji serca u dzieci, do którego dochodzi poza szpitalem, skutkuje obecnie wysoką śmiertelnością: 93,7 proc dzieci umiera, z czego 89,5 proc to dzieci w wieku 1-11 lat i 74,2 proc. w wieku 12-18 lat. W zmianie tych statystyk pomaga znajomość RKO u dzieci.
Zobacz także
RKO u dzieci ogólne zalecenia
Aby rozpoznać zatrzymanie krążenia u dziecka, poza utratą przytomności, stosuje się dodatkowe kryteria: brak reakcji na ból, brak oddechu, brak tętna i innych oznak życia, występowanie oddechów agonalnych (nieregularne próby złapania oddechu, tzw. rybi oddech: nieregularny, coraz płytszy).
Do resuscytacji dziecka należy przystąpić, gdy nie wyczuwa się tętna, albo spadło ono poniżej 60 uderzeń na minutę i wystąpiły objawy wstrząsu.
Kluczowe w ratowaniu nie tylko dzieci, jest zastosowanie następującego schematu postępowania:
Nie reaguje? –> wezwij pomoc –> udrożnij drogi oddechowe –> Nie oddycha prawidłowo? –> 5 oddechów ratowniczych –> brak oznak życia? –> 15 uciśnięć klatki piersiowej –> 2 oddechy ratownicze i 15 uciśnięć klatki piersiowej –> zadzwoń po pomoc po 1 minucie RKO.
Zasady RKO u dziecka
W czasie prowadzenia resuscytacji dziecka, musi ono leżeć na plecach na twardej płaskiej powierzchni. Klatkę piersiową należy uciskać w dolnej części mostka. Uciśnięcia powinny mieć głębokość co najmniej 1/3 wysokości klatki piersiowej – ok. cm u niemowląt i 5 cm u starszych dzieci.
U dzieci powyżej 1. roku życia wystarczy uciskać klatkę jedną ręką. U starszych dzieci, lepiej uciskać klatkę dwiema rękami, a u niemowląt dwoma palcami – wskazującym i środkowym albo dwoma kciukami, obejmując pozostałymi palcami boki klatki piersiowej.
Jeśli dziecko reanimują dwie osoby, stosuje się zasadę 15 uciśnięć klatki i dwa oddechy ratownicze. Jeśli resuscytację dziecka prowadzi jedna osoba – 30 uciśnięć i dwa oddechy ratownicze.
Resuscytacja u dzieci – technika oddechów ratowniczych
Ratownicy stosują specjalne maski i worki do wentylowania dzieci. Osoby postronne, które nie dysponują tym sprzętem, powinny zastosować technikę usta-usta lub usta-usta i nos.
W przypadku niemowląt ustami trzeba objąć usta i nos dziecka. U starszych dzieci usta ratownika powinny objąć tylko usta dziecka. Wdmuchiwanie powietrza powinno trwać minutę albo do wyraźnego uniesienia się klatki piersiowej dziecka.
Bardzo ważne jest ustawienie głowy dziecka – nie może być ani przygięta do klatki piersiowej, ani odchylona za mocno do tyłu, gdyż w takich pozycjach drogi oddechowe są zwężone. Jeśli klatka dziecka nie unosi się podczas oddechów ratowniczych, być może należy poprawić ustawienie jego głowy.
Resuscytacja dziecka – tętno jest, oddechu brak, co robić?
Jeśli u dziecka jest tętno powyżej 60 uderzeń na minutę, ale nie ma oddechu, należy przystąpić tylko do wentylowania płuc. Częstość oddechów powinna być dostosowana do wieku dziecka i wynosić 12-20 wdechów na minutę (im mniejsze dziecko, tym częstsze oddechy) – jeden oddech co 3-5 sekund.
RKO u dzieci – do kiedy jest dziecko, do kiedy niemowlę?
Zgodnie z prawem dzieckiem się jest do 18. roku życia. Podział ten nie ma zastosowania w przypadku resuscytacji – dzieckiem jest się od narodzin do rozpoczęcia pokwitania, a więc do ok. 13-14 r. ż. Dzieci do ukończenia 1. roku życia są niemowlętami, a do 4. tygodnia życia – noworodkami.
Resuscytacja niemowlęcia – ABC postępowania
Nieco inaczej będzie przebiegać przy jednej a inaczej przy dwóch osobach ratujących. Poniżej sposób postępowania w obu przypadkach.
RKO u niemowlęcia – jedna osoba ratująca
Gdy dziecko nie oddycha prawidłowo i nie wyczuwasz tętna albo jest ono niskie i niemowlę ma objawy wstrząsu, postępuj zgodnie z zaleceniami:
Ułóż dziecko na podłodze na plecach. Przez minutę wykonuj na zmianę 30 uciśnięć klatki piersiowej dziecka i 2 oddechy ratownicze. Po minucie zadzwoń po pomoc i natychmiast wróć do resuscytacji dziecka.
Uciśnięcia klatki piersiowej. Uklęknij obok dziecka. Oprzyj na dolnej części mostka dziecka dwa palce (wskazujący i środkowy) i uciskaj nimi klatkę na głębokość nie mniej niż 4 cm.
Oddechy ratownicze. Odchyl dziecku głowę nieco w tył, ale nie za bardzo. Obejmij ustami nos i usta dziecka. Wdmuchaj powietrze w płuca dziecka przez ok. 1 sekundę – klatka dziecka powinna się unieść. Odejmuj usta od twarzy dziecka. Gdy jego klatka piersiowa opadnie, jeszcze raz zrób oddech ratowniczy.
Wykonuj 2 wdechy ratownicze na każde 30 ucisków klatki piersiowej i tak aż do nadejścia pomocy medycznej.
Zobacz: Resuscytacja niemowlęcia [WIDEO]
RKO u niemowlęcia – dwie osoby ratujące
Jedna osoba wzywa pomoc. Druga klęka obok dziecka, twarzą w stronę jego głowy i obejmuje dłońmi klatkę piersiową niemowlęcia – oba kciuki na dolnej części mostka, pozostałe palce delikatnie spoczywają na bokach klatki piersiowej. Uciśnięcia należy wykonywać kciukami – klatka piersiowa powinna ugiąć się na głębokość nie mniej niż 4 cm.
Po wezwaniu pomocy druga osoba przystępuje do wykonywania oddechów ratunkowych: obejmuj ustami nos i usta dziecka. Powietrze w płuca dziecka wdmuchuje się przez ok. 1 sekundę – klatka dziecka powinna się unieść. Po odjęciu ust od twarzy dziecka i gdy jego klatka piersiowa opadnie, jeszcze raz trzeba wykonać oddech ratowniczy. Głowa niemowlęcia musi być odchylona nieco w tył, ale nie za bardzo. Podczas oddechów, druga osoba nie uciska klatki piersiowej.
Resuscytację dziecka prowadzi się aż do nadejścia pomocy medycznej w rytmie 2 wdechy ratownicze na każde 15 uciśnięć klatki piersiowej.
Resuscytacja dziecka (powyżej 1. roku życia) – ABC postępowania
Nieco inaczej będzie przebiegać przy jednej, a inaczej przy dwóch osobach ratujących. Poniżej sposób postępowania w obu przypadkach.
RKO u dziecka – jedna osoba ratująca
Gdy dziecko nie oddycha prawidłowo i nie wyczuwasz tętna albo jest ono niskie i dziecko ma objawy wstrząsu, postępuj zgodnie z zaleceniami:
Ułóż dziecko na podłodze na plecach. Przez minutę wykonuj na zmianę 30 uciśnięć klatki piersiowej dziecka i 2 oddechy ratownicze. Po minucie zadzwoń po pomoc i natychmiast wróć do resuscytacji dziecka.
Uciśnięcia klatki piersiowej. Uklęknij obok dziecka. Oprzyj na dolnej części mostka dziecka nasadę jednej dłoni (jeśli dziecko jest małe) lub obie dłonie – jedna na drugiej (gdy dziecko jest starsze) i klatkę na głębokość nie mniej niż 5 cm. Łokcie muszą być wyprostowane!
Oddechy ratownicze. Odchyl dziecku głowę nieco w tył, ale nie za bardzo. Obejmij ustami usta dziecka. Wdmuchaj powietrze w płuca dziecka przez ok. 1 sekundę – klatka dziecka powinna się unieść. Odejmuj usta od twarzy dziecka. Gdy jego klatka piersiowa opadnie, jeszcze raz zrób oddech ratowniczy.
Resuscytacja dziecka trwa aż do nadejścia pomocy medycznej. Oddechy i uciski robi się przez ten czas na zmianę: 30 ucisków i 2 oddechy.
Zobacz: Resuscytacja dziecka [WIDEO]
RKO u dziecka – dwie osoby ratujące
Jedna osoba wzywa pomoc. Druga klęka obok dziecka i opiera na dolnej części mostka dziecka nasadę jednej dłoni (jeśli dziecko jest małe) lub obie dłonie – jedna na drugiej (gdy dziecko jest starsze) i uciska klatkę na głębokość nie mniej niż 5 cm. Łokcie muszą być wyprostowane!
Po wezwaniu pomocy druga osoba przystępuje do wykonywania oddechów ratunkowych: obejmuje ustami nos i usta dziecka. Powietrze w płuca dziecka wdmuchuje się przez ok. 1 sekundę – klatka dziecka powinna się unieść. Po odjęciu ust od twarzy dziecka i gdy jego klatka piersiowa opadnie, jeszcze raz trzeba wykonać oddech ratowniczy. Głowa dziecka musi być odchylona nieco w tył, ale nie za bardzo. Podczas oddechów, druga osoba nie uciska klatki piersiowej.
Uciski i oddechy wykonuje się w rytmie 15 ucisków i 2 oddechy aż do momentu, gdy pojawi się pomoc medyczna.
Źródło: ppoz.pl
Więcej o pierwszej pomocy w przypadku dzieci: