Reklama

Reklama
fruechte214.jpg

Spożywanie posiłków nie jest jedynie zaopatrywaniem organizmu w potrzebne do życia składniki energetyczne, budulcowe i regulacyjne. Towarzyszy mu wiele różnych doznań związanych zarówno z walorami smakowymi potraw, jak i wpływających na ogólne samopoczucie dziecka.

Z przyrządzaniem posiłków i ich spożywaniem wiąże się wiele zwyczajów charakterystycznych dla danej kultury. Dotyczy to również dzieci. W czasie karmienia matka nie tylko dostarcza dziecku niezbędnych do życia składników odżywczych, ale zapewnia mu także doznanie jedynych w swoim rodzaju emocji i nowych wrażeń. Ucząc maleństwo podstawowych zasad przyjmowania posiłków, krok po kroku wprowadza się je w dorosły świat.

Posiłki uzupełniające
Po pierwszych kilku miesiącach karmienia piersią przychodzi pora na rozszerzanie diety rosnącego szybko maleństwa i wprowadzanie do jego menu posiłków uzupełniających. Dzięki temu niemowlę poznaje nowe smaki i różne rodzaje potraw.
Ze względu na inną od mleka matki konsystencję nowych pokarmów, zmienia się także sposób, w jaki dziecko je przyjmuje. Rozwijają się u niego nowe zdolności motoryczne i upodobania smakowe, coraz bardziej zbliżając go do wspólnego stołu, przy którym zasiada cała rodzina. Dlatego też wprowadzanie pierwszych, nowych posiłków do jadłospisu najmłodszego domownika ma bardzo istotne znaczenie dla jego dalszego, prawidłowego rozwoju.
Do diety niemowlęcia, karmionego dotychczas wyłącznie piersią lub mieszanką początkową, pomiędzy 4. a 6. miesiącem życia (w zależności od tempa rozwoju dziecka i jego indywidualnego zapotrzebowania) wprowadzamy posiłki uzupełniające. Stopniowo zastępujemy nimi posiłki mleczne, aż do osiągnięcia w wieku około 3 lat w pełni zróżnicowanej diety małego dziecka.

Dostarczanie podstawowych składników odżywczych w zależności od wieku dziecka
Z upływem czasu zmiany w zapotrzebowaniu organizmu dziecka na poszczególne substancje odżywcze, witaminy i minerały, najwyraźniej widać na przykładzie żelaza. Pomiędzy 4. a 6. miesiącem życia zapasy tego pierwiastka, z jakimi dziecko przychodzi na świat, ulegają stopniowemu wyczerpaniu.
Żelazo pełni bardzo istotną rolę w powstawaniu czerwonych krwinek. Jego odpowiednia podaż, która wynosi dla dzieci w wieku od 4. do 12. miesiąca życia około 8 mg dziennie, warunkuje także prawidłową budowę tkanki mięśniowej. Ze względu na stosunkowo małą zawartość tego pierwiastka w mleku matki, należy zapewnić jego dostarczanie za pomocą innego rodzaju posiłku. Najlepszym znanym źródłem żelaza jest mięso, które zawiera łatwo przyswajalną postać tego mikroelementu, dlatego od 6. miesiąca życia wprowadza się do diety niemowlęcia mieszanki mięsno-warzywne. Ponadto w posiłku mięsnym zawarte są substancje ułatwiające trawienie i wchłanianie innych substancji odżywczych, pochodzących z roślin. Jest ono również źródłem pełnowartościowego białka, witamin i cynku.

Znaczenie posiłków uzupełniających
Wprowadzenie do diety niemowlęcia urozmaiconych posiłków ma kluczowe znaczenie dla jego zdrowia i prawidłowego rozwoju przewodu pokarmowego.
Owoce, warzywa i zboża stanowią źródło błonnika, niezbędnego do właściwego funkcjonowania jelit. Jego obecność w świetle przewodu pokarmowego powoduje lepsze odżywienie komórek błony śluzowej jelit, sprzyja rozwojowi prawidłowej flory bakteryjnej i poprawia odporność. Włókienka roślinne, wiążąc wodę, ułatwiają pasaż stolca i zapobiegają zaparciom.
W skład posiłków warzywnych wchodzą także naturalne barwniki, których rola nie ogranicza się jedynie do poprawy smaku i wyglądu posiłku. Jednym z najważniejszych jest beta-karoten. To właśnie z niego wytwarzana jest witamina A. Poza tym pełni on rolę przeciwutleniacza, a więc substancji, która chroni komórki przed szkodliwym działaniem tak zwanych wolnych rodników tlenowych. Warzywa i owoce zawierają wiele innych cząsteczek, których korzystny wpływ na zdrowie dziecka jest przedmiotem najnowszych badań.

Jedzenie łyżeczką – kolejny krok naprzód
Włączenie do diety niemowlęcia pokarmów stałych wiąże się nie tylko z jej urozmaiceniem, ale również z nabywaniem przez dziecko nowych umiejętności. Poznaje ono nowe rodzaje posiłków, które mają różne smaki, a także różną konsystencję. Stopniowo, rozpoczynając od delikatnych, papkowatych przecierów owocownych i warzywnych, przez nieco bardziej spoiste mieszanki zbożowe, dochodzimy do posiłków o konsystencji identycznej ze spożywanymi przez dzieci starsze i dorosłych.

Pomiędzy 4. a 6. miesiącem życia naturalny odruch ssania zaczyna stopniowo zanikać. Jednocześnie dziecko zyskuje umiejętność wykonywania innych, bardziej złożonych ruchów w obrębie jamy ustnej i języka. Jedząc łyżeczką, uczy się w sposób celowy kierować porcje posiłku do ust i świadomie je przełykać. Wymaga to precyzyjnej koordynacji pracy wielu grup mięśni zarówno w obrębie twarzy, jak i gardła. Warto zwrócić uwagę na fakt, że odpowiednie funkcjonowanie tych mięśni ma istotne znaczenie w prawidłowym rozwoju mowy. Rodzice powinni wiedzieć, że aby ich pociechy nauczyły się sprawnie mówić, pomiędzy 5. a 8. miesiącem życia powinny mieć możliwość swoistego „treningu” mięśni twarzy i jamy ustnej. Wprowadzanie w tym czasie do diety niemowląt posiłków wymagających gryzienia i żucia zapewnia im możliwość ćwiczenia nowych umiejętności. Nie należy więc rezygnować z posiłków, których spożywanie kosztuje dziecko nieco wysiłku. Niemniej jednak, jedzenie łyżeczką to dla naszych pociech początkowo nie lada wyzwanie. Trzeba opanować wiele trudnych ruchów, zupełnie odmiennych od tych, za pomocą których niemowlę jadło dotychczas – ssąc pierś mamy czy butelkę ze smoczkiem. Nic więc dziwnego, że pierwsze porcje podawanego łyżeczką posiłku ze słoiczka trafiają na zewnątrz buzi, wypluwane niechcący przez zdezorientowanego malca. Nie musi to wcale oznaczać, że nowe jedzenie mu nie smakuje – po prostu brak mu jeszcze odpowiedniej wprawy i koordynacji ruchów warg i języka. Nie powinniśmy się tym zrażać ani zniechęcać – z biegiem czasu będzie szło coraz łatwiej. Od 8. miesiąca życia maleństwo powinno się stopniowo przyzwyczajać do posiłków twardszych, wymagających dokładniejszego przeżucia.

Nowe smaki, nowa dieta, nowe nawyki
Niemowlę przyjmując posiłki uzupełniające, poznaje smaki, zapachy i kolory. Po raz pierwszy dociera do jego świadomości fakt, że jedzenie nie zawsze ma wyłącznie płynną postać i jednakowy smak. Zaczyna rozróżniać potrawy, które smakują mu bardziej od tych, których smak lub zapach mniej mu odpowiada. Jest to początkowy etap kształtowania się jego indywidualnego, kulinarnego gustu. Jednocześnie można już teraz postawić pierwsze kroki na drodze rozwoju prawidłowych nawyków żywieniowych. Należy wykorzystać naturalną skłonność małego dziecka do poszukiwania nowych doświadczeń, wprowadzając do jego jadłospisu w 1. roku życia jak najbardziej urozmaicone potrawy.
Nie bez znaczenia jest też przykład rodziców, którzy powinni dbać o swoją dietę, tak aby była zdrowa i urozmaicona. Ich właściwa postawa to najlepszy przykład dla dzieci oraz skuteczna zachęta do kształtowania odpowiednich wzorców żywieniowych.

Reklama

Pamiętaj - zdrowe żywienie w najwcześniejszym okresie życia to podstawa prawidłowego rozwoju.
Dlatego HiPP tak wielką wagę przykłada do wytwarzania produktów dla niemowląt ze składników najwyższej jakości, pochodzących z upraw i hodowli ekologicznych. W Polsce tylko HiPP proponuje ekologiczne mleko, kaszki, posiłki w słoiczkach, soki i wyśmienite desery dla niemowląt.

Reklama
Reklama
Reklama