Kontakt z Tobą jest teraz najważniejszy. Daje poczucie bezpieczeństwa, uspokaja. Jeśli podróż ze szpitala i zmiana otoczenia zaniepokoiły malca, przytul go i nakarm od razu. Ale jeśli śpi, nie budź go, poczekaj, aż sam da znać, że zgłodniał. I postaraj się opanować swe emocje związane z powrotem do domu. Twoje zdenerwowanie może udzielić się dziecku.
Odpowiada: dr n. med. Alicja Karney, pediatra.
1. Ułóż dziecko na przedramieniu buzią w dół (patrz rysunek). Dłonią przytrzymaj mu szczękę. Jeśli dziecko jest za ciężkie, by tak je położyć, przedramię oprzyj na swoim udzie. A gdy jest zbyt duże, by oprzeć je wygodnie na przedramieniu, usiądź lub uklęknij na podłodze i przełóż je przez kolana głową w dół. Nigdy nie odwracaj malucha do góry nogami! A potem: 2 Uderz nadgarstkiem w plecy. Powtórz to do pięciu razy. Jeśli dziecko złapie oddech, mocniej zakaszle, zacznie głośno płakać, to znaczy, że Twoje działanie było skuteczne. A jeśli nie, to: 3. Usuń ciało obce. Odwróć dziecko buzią do siebie, rozchyl jego usta – jeśli zobaczysz ciało obce, spróbuj je wyjąć jednym palcem (zagiętym jak haczyk). Nie chwytaj go dwoma palcami, bo mogłabyś wepchnąć je głębiej. Jeśli nic nie wskazuje na to, że drogi oddechowe malca zostały udrożnione, zrób kolejny ruch: 4. uciskaj klatkę piersiową. Ułóż niemowlę tak jak w punkcie 1, tyle że na plecach, podtrzymując ręką jego potylicę i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej. Połóż na mostku palec wskazujący i średni. Uciśnij klatkę tak, aby ugieła się na 1/3 swojej głębokości. Po każdym ucisku poczekaj, aż mostek wróci do pozycji wyjściowej, nie zdejmując z niego palców. Powtórz do pięciu razy. Jeśli maluch nie zacznie głośno płakać, kasłać, nie pozbędzie się ciała obcego, „uderzaj” i „uciskaj” po pięć razy na przemian. Jeśli to nie pomoże, to dalej: 5 Powtarzaj opisane powyżej czynności aż do skutku lub przybycia fachowej pomocy. Nie poddawaj się, gdyż z czasem rozluźnią się mięśnie gardła i łatwiej będzie Ci usunąć tkwiącą w nich przeszkodę. 6. Jeśli dziecko straci przytomność, rozpocznij reanimację. Połóż je na wznak na twardym, równym podłożu. Odchyl główkę i wykonaj pięć wdechów po 1-1,5 s. Próbuj do pięciu razy. Jeśli nie da to efektu,...
Ból głowy u dziecka może przyjmować różną formę. Czasami jest to niezbyt nasilony, ćmiący ból obejmujący całą głowę. Czasami lokalizuje się w okolicy oczu lub z tyłu głowy. Bywa i tak, że jest tak silny, że towarzyszą mu światłowstręt i wymioty. Tak jak i rodzajów bólu głowy jest wiele, tak i jego przyczyn jest dużo. Warto je znać, aby móc, o ile to możliwe, szybko pomóc dziecku. Ból głowy u dziecka: możliwe przyczyny ból głowy po wysiłku ból w nocy co podać na ból głowy Ból głowy w wyniku przegrzania Głód a ból głowy Ból skutkiem urazu Stres a ból głowy Ból skutkiem przemęczenia Wady wzroku a bóle głowy Ból głowy wskutek infekcji Migrenowy ból głowy Ból jako objaw pasożytów Zatokowy ból głowy Neurologiczny ból głowy Ból głowy u dziecka – przyczyny Zawsze na początek warto zmierzyć gorączkę. Jeśli malec ją ma, to właśnie ona jest zapewne przyczyną bólu głowy. Gdy temperatura spadnie, dziecko poczuje się lepiej. Większym problemem są sytuacje, gdy bóle głowy u dziecka często się powtarzają, chociaż smyk nie jest chory. Zwróć wtedy uwagę, o jakiej porze dnia się pojawiają, jak długo trwają. I koniecznie idź do pediatry: trzeba znaleźć ich przyczynę. Przyczyny bólu głowy u dziecka mogą być następujące: przegrzanie, udar słoneczny ; głód; uraz głowy i wstrząs mózgu ; stres; przemęczenie; wada wzroku; choroba; migrena; infekcje pasożytnicze ; chore zatoki; problemy neurologiczne. Ból głowy u dziecka po wysiłku Na ogół świadczy o odwodnieniu lub przegrzaniu organizmu. Jest wtedy pulsujący i umiejscowiony po bokach głowy. Czasami jednak u dziecka może pojawiać się napięciowy ból głowy po wysiłku. Jeśli dziecko jest nawodnione, nie ćwiczy w upale, a bóle głowy pojawiają się...
Choć z polityką prorodzinną nie jest na razie u nas dobrze, to polskie prawo ułatwi ci życie, gdy zajdziesz w ciążę. Jeśli pracujesz, należy ci się ochrona prawna. W trosce o ciebie i dziecko. Pracodawcy nie wolno wypowiedzieć ani rozwiązać z tobą umowy o pracę W najkorzystniejszej sytuacji są kobiety, które pracują na etacie. To prawo przysługuje od momentu zajścia w ciążę. Gdy pracujesz na etacie na czas nieokreślony : nawet jeśli zwolniono cię z pracy, a następnego dnia okazało się (o czym wcześniej nie wiedziałaś), że w dniu zwolnienia byłaś w ciąży, pracodawca będzie musiał cofnąć swoją decyzję. Jeśli przyjęłaś wypowiedzenie, nie będąc w ciąży, ale w dniu rozwiązania umowy już jesteś, umowa nie ulega rozwiązaniu. Ochrona przed zwolnieniem przysługuje również w sytuacji zwolnień grupowych. Pracodawca powinien cię przenieść do innej pracy (to dozwolona zmiana warunków pracy, a także płacy). Jeśli pracujesz na umowę terminową (na czas określony, wykonywania określonej pracy lub na okres próbny): pracodawca musi przedłużyć umowę do dnia porodu, jeśli została ona zawarta na dłużej niż miesiąc i uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży (jeśli wcześniej, pracodawca nie ma tego obowiązku). Nie dotyczy to umowy na zastępstwo (czas usprawiedliwionej nieobecności stałego pracownika) – ulega ona rozwiązaniu po czasie, na jaki została zawarta. Jeśli pracujesz na umowę o dzieło/zlecenie: te umowy nie są zawierane na podstawie kodeksu pracy, ich przedłużenie zależy od woli twojej i pracodawcy. Uwaga! Jeśli złożyłaś wypowiedzenie lub rozwiązałaś umowę o pracę, nie wiedząc, że jesteś w ciąży, masz prawo wycofać to oświadczenie. Pracodawca może z tobą rozwiązać umowę o pracę, jeśli: złamie ona warunki umowy, czyli obowiązki pracownicze, ogłoszono upadłość lub likwidację firmy....
