Jak bawi się niemowlak

Wiele umiejętności maluszek zdobywa sam, korzystając z zapisanej w genach „instrukcji”. Dzięki niej na pewnym etapie rozwoju zaczyna pełzać, siadać, wstaje… Nie trzeba wcześniej dziecka do tego nakłaniać czy na siłę stawiać w łóżeczku. Ale są rzeczy, które warto robić, by maluch z większą ochotą i odwagą rozwijał się, usamodzielniał, poznawał świat. I by w pełni wykorzystał swój potencjał. Okazuj miłość. Tul, uśmiechaj się, patrz w oczy, szybko reaguj na płacz. Bądź najwierniejszym kibicem maleństwa. Bezwarunkowa miłość to najlepsza inwestycja w rozwój małego człowieka, nie tylko emocjonalny, ale też fizyczny i intelektualny. Dziecko, które wie, że jest kochane, czuje się bezpieczne, a świat uznaje za miejsce godne poznania. Ma motywację do działania, bo Twoja radość jest dla niego najlepszą nagrodą i zachętą. Podsycaj ciekawość. Dzieci są z natury żądne nowych wrażeń, ale „nieużywana” ciekawość szybko marnieje. Maluszek, wokół którego nie dzieje się nic interesującego, staje się apatyczny, co wpływa także na jego rozwój ruchowy. Po co ćwiczyć wyciąganie rączek, jeśli nie ma niczego, co warto by było nimi dotknąć? Niemowlęciu początkowo wystarczy Twoja twarz, kolorowa grzechotka, wycieczka po mieszkaniu – dla niego wszystko jest nowe! Daj mu swobodę... Trudno ćwiczyć umiejętności, gdy niewygodne, zbyt ciepłe ubranko ogranicza ruchy, a do dyspozycji ma się niewielką przestrzeń między szczebelkami łóżka. Lepszy będzie rozłożony na podłodze kocyk. Dziecko potrzebuje swobody (w granicach rozsądku). Nieustanne „nie wolno”, „nie ruszaj”, „be!” nie sprzyja rozwojowi. Lepiej usunąć z zasięgu rączek to, co mogłoby być niebezpieczne. Swoboda to także możliwość wyboru. Dziecko najlepiej wie, co je w danym momencie interesuje. Po raz trzydziesty otwiera i zamyka...

  Aby dziecko samodzielnie posługiwało się sztućcami czy wchodziło po schodach, potrzebuje wzorców i wielu okazji do ćwiczeń. Pierwszy rok życia Poznajmy się! Przez pierwsze trzy miesiące życia niemowlę nie potrafi sięgać i świadomie chwytać przedmiotów. Do tego potrzebna jest współpraca oczu i rączek oraz ciekawość świata i motywacja. Maluszek potrząsa włożoną do rączki grzechotką, ale nie zatrzymuje na niej wzroku. To ważne: Dostarczaj dziecku bodźców (ale niezbyt wielu). Na początek wystarczą duże, poruszające się, kolorowe przedmioty, które zawiesisz w polu widzenia maluszka. Łapię i sięgam Kiedy w czwartym miesiącu dziecko widzi ciekawy przedmiot, przygląda mu się i próbuje dotknąć. Starszy o miesiąc maluch sięga po przedmioty, posługując się dość prymitywnym chwytem (mocno zaciska dłoń na zabawce). Dopiero w szóstym miesiącu jego kciuk ustawi się przeciwstawnie. To ważne: Aby zachęcić do chwytania, wkładaj dziecku do rączki lekkie grzechotki, zawieś nad łóżeczkiem zabawki, które potrącane grają, grzechoczą.Układaj przed maluchem leżącym na brzuszku zabawki o różnorodnej fakturze. Rzucam i zbieram Między siódmym a dziewiątym miesiącem dziecko próbuje dotknąć czy zrzucić wszystko, po co sięgnie. Przekłada zabawki z rączki do rączki. Dotyka je, ślini, nasłuchuje dźwięków, jakie wydają. Najlepszą zabawą jest wyrzucanie wszystkiego z łóżeczka. Około dziewiątego miesiąca dziecko opanowuje chwyt „pęsetowy”. Unosi w ten sposób z podłogi drobiny i wkłada je do buzi. To ważne: Pokazuj dziecku zabawy paluszkami, np. „Idzie rak nieborak”. Daj mu kubeczki wkładane jeden w drugi, pudełka z elementami do wrzucania. Przydadzą się zabawki z pokrętłami, suwakami i klawiszami. Naukowiec czy niszczyciel? W ostatnim kwartale pierwszego roku ręce dziecka stają się głównym narzędziem...

Bądź cierpliwa, bo maluch nie stanie się z dnia na dzień mistrzem w sznurowaniu butów czy jedzeniu widelcem. Nauka samodzielności rozciąga się nie na miesiące, ale na lata. Zobacz, jak zachęcić malca, aby stawił czoła wyzwaniom. JEDZENIE Już ośmiomiesięczne dziecko może samo gryźć np. biszkopcik albo ugotowany kalafiorek. Uważaj jednak, aby się nie zakrztusiło. - Na początek podaj papkę . Do nauki jedzenia wybieraj pokarmy o gęstej, gładkiej konsystencji, np. budyń czy zupę krem. - Licz się z bałaganem. Znajoma mama opowiadała mi, że przed posiłkami rozbierała rocznego synka do pieluszki, rozkładała na podłodze gazety i pozwalała mu jeść samemu. Malec plamił wszystko wokół, ale gdy skończył dwa lata, jadł jak dorosły! MYCIE Kiedy twoja pociecha nauczy się siedzieć, zachęcaj ją do aktywnego uczestniczenia w porannej i wieczornej toalecie. Może myć brzuszek, buzię albo rączki. Na początku niech robi to samą wodą, bo mydlana piana „lubi” wpadać do oczu. - Podstaw podnóżek. Wspinanie się na paluszkach do umywalki nie ułatwia dziecku mycia rąk i buzi. Zadbaj, aby podnóżek był stabilny. - Bądź cierpliwa. Mycie rączek może zająć dwulatkowi całe wieki. Jasne, że ty zrobiłabyś to i szybciej, i lepiej – ale przecież sęk w tym, że maluszek musi nauczyć się myć samodzielnie. UBIERANIE Najłatwiej jest z czapeczką – już roczny malec umie wcisnąć ją na głowę. Dwulatek będzie natomiast gotowy na walkę ze spodenkami, bucikami i koszulką. Zachęcaj go do samodzielnego ubierania się, bo to fantastyczne ćwiczenie dla rączek i paluszków. - Kupuj luźne ubranka. Najlepsze są bluzki z szerokim otworem na głowę i spodnie na gumkę. Dwulatkowi kup butki na rzepy i bluzę z dużym suwakiem, ale ucz go także zapinania guzików i wiązania sznurówek. Te czynności świetnie wpływają na rozwój połączeń...