Co wpływa na wzrost dziecka

To, jak wysokie będzie twoje dziecko, w dużej mierze zależy od genów - liczy się wysokość rodziców i innych członków rodziny. Ale czynniki środowiskowe: dieta, miejsce zamieszkania, opieka lekarska też są ważne dla rozwoju dziecka. Wokół kwestii wzrostu u dzieci narosło wiele nieprawdziwych opinii. Tłumaczymy, co zostało naukowo udowodnione, a co jest wyssane z palca.

Dzieci przerastają rodziców - prawda

Jest to zjawisko tzw. trendu sekularnego. Dorośli mężczyźni są dziś przeciętnie wyżsi od swych ojców o około 3,5 cm, a kobiety o około 3 cm od matek. Dzieci i dorośli są wyżsi od swoich rówieśników sprzed 10 lat średnio o 1–1,25 cm. Dużą rolę odgrywa tu poprawa warunków życia – lepsze żywienie, opieka medyczna i wynikająca z tego mniejsza liczba chorób z powikłaniami, które mogą opóźnić rozwój fizyczny.

U niemowląt na wzrost bardziej wpływa żywienie niż geny - prawda

W pierwszych 2 latach życia największy wpływ na tempo wzrastania ma nie tylko dieta dziecka, ale i warunki z okresu życia płodowego (przebieg ciąży, menu przyszłej mamy). Zdrowe i prawidłowo żywione dziecko, urodzone z ciąży bez powikłań może do 2. urodzin urosnąć więcej niż jego chorowity rówieśnik. Ale to jeszcze nie sygnał, że będzie w przyszłości wysokie! Po 2. roku życia większe znaczenie zaczyna odgrywać genotyp, czyli informacje zapisane w genach.

W czasie wakacji dzieci rosną szybciej - prawda

Ma na to wpływ przede wszystkim fakt, iż w naszym klimacie zimą organizm musi skoncentrować się głównie na magazynowaniu tkanki tłuszczowej. Chroni ona przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi. Ponieważ latem jej zapas nie jest już tak potrzebny, organizm może skierować swe siły na zwiększenie tempa wzrostu. Tym bardziej, że dziecko częściej przebywa wtedy na świeżym powietrzu, zazwyczaj ma więcej ruchu, dostaje też więcej naturalnych witamin w owocach i warzywach oraz przeżywa mniej stresów.

Dzieci mieszkające na wsi są wyższe - nieprawda

Badania wykazały, że od dzieci ze wsi wyżsi są ich rówieśnicy z miast. Mają oni też nieco inne proporcje ciała – są smuklejsi, mają dłuższe nogi. Dzieci na wsi są z reguły niższe i bardziej krępe. Stopniowo zaczyna się to zmieniać, ponieważ zanikają różnice w warunkach życia dzieci miejskich i wiejskich.

Wcześniaki rosną trochę wolniej - prawda/nieprawda

Zdrowe dzieci urodzone przed czasem z wagą odpowiednią do wieku płodowego rosną szybciej i do 2. roku życia zwykle nadrabiają zaległości. Jednakże te, które przyszły na świat chore lub ze zbyt małą masą urodzeniową, mogą rosnąć wolniej. W IMiD opracowano odrębne siatki centylowe, według których ocenia się rozwój wcześniaków.

Dzieci rosną „skokowo” - prawda

Dziecko może przez kilka tygodni nie urosnąć wcale, a w kolejnych tygodniach jego wzrost gwałtownie przyspiesza. Dotyczy to nawet niemowląt! Na chwilowe zahamowanie wzrastania może mieć na przykład wpływ infekcja lub inna choroba typowa dla wieku dziecięcego (organizm mobilizuje się wtedy do jej zwalczania i w tym czasie na krótko „zapomina” o rośnięciu). Zdrowe dziecko jednak szybko nadrobi zaległości.

Czytaj też: Czy moje dziecko będzie wysokie czy niskie?