Nocne dylematy

Marzysz o tym, by malec wreszcie przeniósł się z waszego małżeńskiego łóżka do swojego pokoju? Specjalnie dla ciebie – krok po kroku – wielki plan przeprowadzki szkraba pod własną kołderkę. Maluszek od urodzenia śpi z wami, bo tak było łatwiej go karmić piersią i utulić podczas kolki. Jednak teraz wszystkim zrobiło się niewygodnie, bo ruchliwy smyk wierci się i kopie przez sen. Po wielu nieprzespanych nocach podjęłaś decyzję – czas na przeprowadzkę do własnego łóżka! Musisz być jednak pewna, że jesteś na taką zmianę gotowa. Gdy masz wątpliwości, postępujesz niekonsekwentnie. Pamiętaj też, że wrażliwe dziecko potrzebuje więcej czasu, by oswoiło się z nową sytuacją. Ale dzięki naszemu planowi na pewno się uda! Przygotuj przytulny pokoik Przed pierwszymi urodzinami maluszka lepiej ustawcie jego łóżeczko w waszej sypialni. Osobny pokój to dobre rozwiązanie dla co najmniej rocznego malca, który rzadziej się budzi. Wybierz różne przedmioty, które twój szkrab skojarzy ze spaniem: ciepła kołderka, smoczek (jeśli go używa), lampka. Potem przygotuj coś zupełnie nowego, co od tej pory będzie mu zawsze towarzyszyło podczas zasypiania i gdy się obudzi. Może to być przytulanka, kolorowa poduszka lub kocyk. Połóż malca do łóżeczka Przygotuj się na gwałtowny sprzeciw. Szkrab na pewno nie zgodzi się „bez walki” na wielką przeprowadzkę. Pogłaszcz go i powiedz łagodnym, a zarazem stanowczym tonem, że od dziś będzie spał razem z misiem (lub inną przytulanką) w swoim łóżeczku. Po krótkim czasie (góra pół minuty) pożegnaj dziecko czule, zgaś światło i wyjdź z pokoju, zostawiając za sobą lekko uchylone drzwi. Wytrzymaj... jedną minutę Maluch na pewno będzie cię wołał, płakał, krzyczał i tupał. Oczywiście nie możesz go w takiej sytuacji zostawić samego. Zaglądaj do niego często, by nie czuł się opuszczony i...

Jakie są zalety pozwalania dziecku na spanie z nami? Jeśli oboje pracujecie w ciągu dnia, wspólne spanie stanowi dodatkowy czas spędzany z dzieckiem. Bliskość i poczucie bezpieczeństwa w nocy może pomóc w stworzeniu silniejszej relacji między wami i dzieckiem. Niektóre badanie sugerują, że dzieci śpiące z rodzicami częściej ssą pierś, jednocześnie mniej zakłócając sen matki niż dzieci śpiące osobno. Matki dzielące łóżko z dzieckiem karmią je piersią dłużej, być może dlatego, że karmienie piersią w łóżku jest łatwiejsze niż wstawanie i przygotowywanie mieszanki dla dziecka. Niemowlęta sypiające z rodzicami zazwyczaj mają krótsze okresy czuwania w nocy niż te, które śpią osobno, mogą też znacząco mniej płakać. Spanie blisko dziecka pozwala na szybka reakcję jeśli zacznie ono w nocy kaszleć lub płakać. Niektórzy uważają, że dzieci sypiające z rodzicami w niemowlęctwie stają się bardziej samodzielne i pewnie siebie w wieku wczesno-dziecięcym. Jako dorośli mają wyższą samoocenę, lepiej radzą sobie ze stresem i lepiej czuja się w relacjach intymnych niż dorośli, którzy w niemowlęctwie sypiali osobno. Należy jednak pamiętać, że samo spanie z rodzicami lub samemu nie może uczynić z dziecka określonego typu osoby. Niektóre badania sugerują również, że dzieci które sypiają w łóżku rodziców budzą się rzadziej i szybciej zasypiają niż dzieci sypiające samodzielnie w innym pokoju. Jednakże niektóre dzieci po prostu potrafią szybciej uspokoić się i zasnąć niż inne. Z tego względu myląca może być opinia, że spanie wspólnie z rodzicami może wpłynąć na to, kiedy dziecko zacznie przesypiać noc. Jakie są wady pozwalania dziecku na spanie z nami w jednym łóżku? Dzielenie łóżka z wiercącym się, kopiącym i postękującym niemowlęciem wymaga przyzwyczajenia, możecie więc nie wysypiać się tak dobrze, jak w przypadku gdy...

Kiedy dziecko śpi, rośnie najintensywniej (bo to właśnie nocą następuje wyrzut hormonu wzrostu), jego mózg odpoczywa i rozwija się, a układ odpornościowy zbiera siły na kolejny dzień. Wyspany malec lepiej je i rzadziej płacze. Wydawać by się zatem mogło, że i jemu powinno zależeć na zaśnięciu! Tymczasem w praktyce jest wprost przeciwnie: ty dwoisz się i troisz, by je uśpić, a on uparcie otwiera oczka. Jeśli taki scenariusz powtarza się codziennie, sprawdź, czy na pewno o czymś nie zapomniałaś. Oto, jakie warunki warto spełnić, by maluch dobrze spał. Pełny brzuszek Noworodek nie umie jeszcze najeść się na zapas, dlatego mimo twoich wysiłków, będzie się budził co trzy, cztery godziny na jedzenie. Ale już czteromiesięczny maluch, jeśli wypije wieczorem porządną porcję mleka, pośpi nocą dłużej (a w drugim półroczu życia uda mu się przespać nawet całą noc). Nie dziw się, jeśli siedmio-, dziewięciomiesięczne dziecko zacznie budzić się częściej niż zwykle: w tym okresie przeżywa intensywny okres rozwoju i potrzebuje więcej kalorii niż wcześniej. Jeżeli jednak w ciągu dnia maluch będzie jadał wysokokaloryczne posiłki, w końcu przestanie traktować nocne karmienia jako najlepszy sposób na uzupełnienie zapasu energii. Nasza rada. Aby wydłużyć sen dziecka, nie czekaj, aż samo obudzi się nocą z głodu, ale podaj mu pierś np. zanim sama położysz się do łóżka. Jest szansa, że nakarmiony przez sen malec prześpi pierwszą swoją stałą porę karmienia. Stały rytm dnia Malec usnął w dzień później niż zwykle i w dodatku spał dwa razy dłużej? Wieczorem na pewno nie zgodzi się zasnąć o normalnej porze. Postaraj się więc uczyć kilkutygodniowe dziecko odróżniania dnia od nocy. Gdy utnie sobie drzemkę w dzień, nie zaciągaj zasłon w oknach, nie wyłączaj radia, mów ściszonym głosem, ale nie szeptem. Mózg malucha rejestruje te domowe odgłosy,...