Warto naśladować

  Jęczmień Taką nazwę nosi zgrubienie na powiece, początkowo czerwone, z czasem pęczniejące i przybierające kształt i barwę ziarna zboża, od którego wzięło nazwę. Ale swędzi! Dziecku trudno jest się powstrzymać od pocierania bolącego miejsca, dlatego warto założyć na chore oko opatrunek z kawałka wyjałowionej gazy. Pamiętaj o higienie. Jęczmień wywołują bakterie (gronkowce), jest bardzo zaraźliwy (może się przenieść z jednego oka na drugie). Po każdym przemyciu powieki umyj ręce. Często też myj dziecku rączki i nie używaj jego ręcznika. To ważne! Nigdy nie lecz jęczmienia na własną rękę: nie wyciskaj go ani nie ugniataj. W leczeniu pomoże maść z antybiotykiem. W przypadku wystąpienia tzw. mnogich jęczmieni niezbędne bywa podanie antybiotyku doustnie. Zapalenie spojówek Błona pokrywająca oko jest bardzo delikatna i można ją łatwo podrażnić. Wtedy pojawia się zapalenie. Skąd się bierze? Zapalenie spojówek może być wywołane brakiem higieny albo podrażnieniem oka, np. przez dym papierosowy, kurz czy słońce. Zdarza się, że oko jest zaatakowane przez bakterie, wirusy albo grzyby. Nawracające zapalenie spojówek może być objawem alergii. Swędzi i piecze. Najczęściej zapalenie spojówek pojawia się w jednym oku, a po kilku dniach obejmuje również drugie. Dziecko łzawi, odwraca się od światła, pociera rączką oczy, aby uśmierzyć pieczenie. Oczka są przekrwione i często z wydzieliną. W zapaleniu wywołanym przez bakterie wydzielina jest gęsta i ropna, natomiast w tym wywołanym przez wirusy – wodnista. Dziesięć dni. Mniej więcej tyle trwa leczenie bakteryjnego zapalenia spojówek. Na szczęście podrażnienie wywołane np. przez kurz mija trochę szybciej, czasem nawet już po trzech dniach. Przemywaj! Zacznij od umycia powiek wacikiem od zewnętrznego kącika. Potem rozchyl powieki palcami i wpuść do środka kropelki. Uważaj,...

  Swędzenie i pieczenie Spojówka jest bardzo delikatna i łatwo ją można podrażnić. Nigdy nie lekceważ zapalenia spojówek, bo niewyleczona do końca infekcja najpewniej powróci po kilku tygodniach. Objawy. Najczęściej zapalenie pojawia się w jednym oczku, a po kilku dniach obejmuje również drugie. Dziecko łzawi, odwraca się od światła, pociera oczy rączką, próbując zmniejszyć dolegliwości. Spojówki są przekrwione, rzęsy często zlepia wydzielina. W zapaleniu bakteryjnym jest ona gęsta i ropna, w wirusowym – wodnista. Przyczyny. Zapalenie spojówek może być wywołane brakiem higieny albo podrażnieniem oka, np. przez dym papierosowy, drobinki kurzu, piasek albo ostre słońce. Często też zdarza się, że oczko jest zaatakowane przez bakterie, wirusy albo grzyby. Zapalenie spojówek bywa również następstwem alergii. Czas trwania. Najczęściej choroba trwa od trzech dni do dwóch tygodni. Leczenie. Przemywaj oczko 0,9% NaCl, to pomaga złagodzić dolegliwości. Choroń oczy maluszka przed silnym światłem (w domu możesz zasunąć zasłony, na spacerze postaw w wózku budkę) i postaraj się powstrzymać go od pocierania oka. Jeśli rzęsy są sklejone po śnie, przyłóż okład z jałowego gazika namoczonego w soli fizjologicznej. Zapobiegaj! Często sama myj ręce, a już koniecznie zrób to, gdy skończysz zmianiać dziecku pieluszkę i po powrocie ze spaceru. Nie używaj cudzych ręczników, często zmieniaj pościel. Ucz malca, by nie dotykał oczu. Kiedy do lekarza? Jeśli zapalenie pojawi się u niemowlęcia, skontaktuj się z lekarzem jak najszybciej. Zrób to także, jeśli zapalenie spojówek nie mija po 3–4 dniach, gdy malec skarży się na ból pod powieką albo swędzenie. Okulista przepisze właściwe leki i problem minie. Zez, czyli uciekające oczka Mięśnie dziecięcych oczu są jeszcze zbyt słabe, aby w pełni kontrolować widzenie. To częsty problem...

Noworodek nie zdaje sobie sprawy z granic swojego ciała. Ba, nie wie nawet, że jest samodzielną i odrębną od mamy istotą. Świadomość własnego ja rodzi się w głowie dziecka powoli i stopniowo. Zobacz, jak przebiega ten proces. Uczę się posługiwać rączkami Pierwszymi działaniami dziecka rządzą wrodzone odruchy. Dzięki temu noworodek, nawet nie wiedząc o istnieniu swojej buzi, umie odwrócić głowę w stronę maminej piersi i zacisnąć wargi na brodawce. Pierwsze nieśmiałe myśli o posiadaniu własnego ciała pojawią się na początku 3. miesiąca życia. Na samym początku objawią się dziecku jego własne dłonie. Najpierw będzie tylko przyglądać się im z niekłamanym zdziwieniem, ale bardzo szybko nauczy się robić z nich użytek. Małe rączki chwycą mamę za włosy, przeniosą do buzi każdą zabawkę (by tam zajęły się nią język i wargi, których możliwości malec także zdążył już poznać), dosięgną zawieszonej kilkanaście centymetrów nad głową karuzeli. Nasza rada Bawcie się w odkrywanie ciała. Pokazuj: „tu jest oczko”, „tu jest nosek” itd. Potem weź dłoń dziecka i poprowadź ją delikatnie do swojej twarzy. Malec będzie zafascynowany! Czy to ja, czy nie ja? – niemowlę i lustro Już trzy-, czteromiesięczne niemowlę z zachwytem wpatruje się w postawione przed nim lusterko, choć tak naprawdę nie zdaje sobie sprawy, że ten drugi, mrugający z naprzeciwka niemowlak to jedynie odbicie. Zanim się o tym przekona upłynie prawie cały rok (najczęściej dzieje się to już po pierwszych urodzinach). Jeśli maźniesz szminką nosek dziecka, najpewniej będzie starał się zeskrobać czerwoną plamkę z lustrzanej tafli. Według psychologów takie zachowanie to dowód na to, że jeszcze nie zdaje sobie do końca sprawy z własnej cielesności. Nasza rada Pomożesz malcowi zrozumieć magię zwierciadła, przeglądając się razem z nim. Pokazuj palcem...