Gdy dziecko się zakrztusi

Reanimacja dziecka, zwana też resuscytacją, nie jest trudna pod jednym warunkiem: że zna się zasady jej przeprowadzania. Ze względu na mniejszą masę ciała dzieci i drobniejszą budowę ciała nie wymaga aż tak dużo siły , jak w przypadku osoby dorosłej. Prawidłowo przeprowadzona reanimacja dziecka ma szanse utrzymać je przy życiu do czasu przyjazdu karetki i uzyskania profesjonalnej pomocy. Na świecie aż 2,3 tysiąca dzieci dziennie umiera w wyniku nieumyślnych wypadków – np. utonięcia , zakrztuszenia się, wypadków w domu i poza nim. Część z nich mogłaby przeżyć, gdyby udzielono im pomocy jeszcze przed przyjazdem pogotowia. Reanimacja dziecka: zanim zaczniesz reanimacja dziecka w wieku niemowlęcym resuscytacja dziecka (od 1 r.ż. do okresu pokwitania) ważne podczas reanimacji dzieci Kiedy potrzebna jest reanimacja dziecka Jeśli dziecko doznało urazu, trzeba najpierw sprawdzić, czy oddycha i ma wyczuwalne tętno . Popatrz, czy jego klatka piersiowa porusza się, spróbuj też usłyszeć albo poczuć oddech , zbliżając twarz do jego ust. Pamiętaj, że dodatkowy objaw niedotlenienia to blada lub siniejąca skóra. Puls dziecka najlepiej sprawdzisz, gdy położysz swój palec wskazujący na tętnicy szyjnej malucha (obok grdyki, tzw. jabłka Adama). Nie rób tego kciukiem, gdyż możesz wyczuć własne tętno i wziąć je za puls dziecka. Jeśli podejrzewasz, że dziecko zakrztusiło się ciałem obcym (np. cukierkiem, koralikiem), odchyl jego głowę, zajrzyj do buzi i postaraj się usunąć je z gardła. Musisz je wygarnąć zgiętym palcem wskazującym (w innym wypadku mogłabyś niechcący wepchnąć przedmiot jeszcze głębiej). Jeśli dziecko nie oddycha, ale ma wyczuwalne tętno, wykonaj tylko sztuczne oddychanie. Gdy maluch nie oddycha i nie ma tętna, musisz zacząć wykonywać pełną reanimację dziecka. Reanimacja dziecka w wieku niemowlęcym Poniżej...

1. Ułóż dziecko na przedramieniu buzią w dół (patrz rysunek). Dłonią przytrzymaj mu szczękę. Jeśli dziecko jest za ciężkie, by tak je położyć, przedramię oprzyj na swoim udzie. A gdy jest zbyt duże, by oprzeć je wygodnie na przedramieniu, usiądź lub uklęknij na podłodze i przełóż je przez kolana głową w dół. Nigdy nie odwracaj malucha do góry nogami! A potem: 2 Uderz nadgarstkiem w plecy. Powtórz to do pięciu razy. Jeśli dziecko złapie oddech, mocniej zakaszle, zacznie głośno płakać, to znaczy, że Twoje działanie było skuteczne. A jeśli nie, to: 3. Usuń ciało obce. Odwróć dziecko buzią do siebie, rozchyl jego usta – jeśli zobaczysz ciało obce, spróbuj je wyjąć jednym palcem (zagiętym jak haczyk). Nie chwytaj go dwoma palcami, bo mogłabyś wepchnąć je głębiej. Jeśli nic nie wskazuje na to, że drogi oddechowe malca zostały udrożnione, zrób kolejny ruch: 4. uciskaj klatkę piersiową. Ułóż niemowlę tak jak w punkcie 1, tyle że na plecach, podtrzymując ręką jego potylicę i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej. Połóż na mostku palec wskazujący i średni. Uciśnij klatkę tak, aby ugieła się na 1/3 swojej głębokości. Po każdym ucisku poczekaj, aż mostek wróci do pozycji wyjściowej, nie zdejmując z niego palców. Powtórz do pięciu razy. Jeśli maluch nie zacznie głośno płakać, kasłać, nie pozbędzie się ciała obcego, „uderzaj” i „uciskaj” po pięć razy na przemian. Jeśli to nie pomoże, to dalej: 5 Powtarzaj opisane powyżej czynności aż do skutku lub przybycia fachowej pomocy. Nie poddawaj się, gdyż z czasem rozluźnią się mięśnie gardła i łatwiej będzie Ci usunąć tkwiącą w nich przeszkodę. 6. Jeśli dziecko straci przytomność, rozpocznij reanimację. Połóż je na wznak na twardym, równym podłożu. Odchyl główkę i wykonaj pięć wdechów po 1-1,5 s. Próbuj do pięciu razy. Jeśli nie da to efektu,...

Bo właśnie tak jest: wystarczy moment, by dziecko wpakowało się w poważne tarapaty. Dlatego nie ma rady: dzieci trzeba pilnować nieustannie. Gdy z jakichś powodów nie możesz tego zrobić (musisz pójść do toalety, jesteś bardzo zajęta), poproś kogoś o pomoc albo zostaw dziecko w kojcu. Byłoby cudownie, gdyby dzieci siedziały cichutko i oglądały obrazki w swoich książeczkach. Niestety, nie można na to liczyć. Maluszki jak zwykle myszkują po wszystkich kątach i wchodzą dorosłym pod nogi, starszaki jak zawsze eksperymentują („Czy ten pachnący jabłkami płyn smakuje jak sok?”, „ Czy da się zrobić maseczkę z pasty do zębów?”). Kłopot w tym, że zajęci rodzice mają mniej czasu , by pilnować swoich pociech. Na co uważać? Co zrobić, by uchronić malca przed poważnymi kłopotami? Jak postępować, gdy zdarzy się coś złego? Oto podpowiedzi. 1. Niebezpieczne dla dziecka - dropsy czy tabletki  Dzieci uwielbiają eksperymenty z tabletkami, proszkiem do prania, pastą do butów, kostkami do toalet, farbą do włosów, nawozem do kwiatów. Nic dziwnego: wszystkie łudząco przypominają cukierki, soczki czy czekoladę w tubce! Tymczasem połknięcie któregoś z nich może spowodować nie tylko bóle brzucha czy wymioty, ale także zaburzenia krążenia i oddychania , drgawki, utratę przytomności albo poważne oparzenia przełyku! Czasem wystarczy płukanie żołądka czy podanie odtrutki, innym razem potrzebne jest długotrwałe leczenie, a nawet wieloetapowa operacja. Zdarza się niestety i tak, że dziecka nie da się uratować . Uwaga! Trzymaj poza zasięgiem dziecka wszystko, co nie nadaje się do jedzenia: leki, środki czystości, proszki do prania, farby do włosów , nawozy do roślin doniczkowych, pokarmy dla rybek, karmy dla psów czy kotów, alkohole. Schowaj je w zamykanej na klucz szafce, plastikowym „sejfie” albo gdzieś wysoko....