Polacy najchętniej mają dzieci rok po roku. Już wiadomo, czy to dobrze dla dzieci

Drugie dziecko to poważna decyzja, którą rodzice nie zawsze podejmują świadomie – wielu woli po prostu zdać się na... przypadek. Jeśli jednak myślisz o dobru swoim i swojej rodziny i zastanawiasz się, kiedy jest najlepszy moment na drugą ciążę, poniżej staramy się doradzić z pomocą psychologów.

Drugie dziecko: lepiej rok po roku czy kilka lat przerwy?

Z badań statystycznych wynika, że rodzicom tym trudniej zdecydować się na drugie dziecko, im większa różnica wieku będzie między dziećmi. Częściej spotyka się rodziny, w których dzieci dzielą 2-4 lata różnicy. Zdaje się więc, że, przynajmniej z punktu widzenia większości rodziców, lepiej mieć drugie dziecko krótko po pierwszym. Chociaż dosyć popularny jest też model dystansu 6-8-letniego – starsze dziecko się usamodzielnia, a mama może spokojnie zająć się pielęgnacją drugiego maleństwa.

Kiedy jest najlepszy moment na drugie dziecko?

Drugie dziecko powinno się pojawić wtedy, gdy rodzina jest na to gotowa. Ogromną rolę odgrywa sytuacja materialna, praca i kariera. O wiele trudniej zdecydować się na drugie czy trzecie dziecko kobiecie, która ma ustabilizowaną pozycję zawodową, otwartą drogę do awansów i niezłe zarobki. O drugim dziecku myślą także z niepokojem osoby zatrudnione na mniej eksponowanych stanowiskach, zwłaszcza w rejonach dotkniętych bezrobociem.

„Rodzice, decydując się na drugie dziecko, biorą pod uwagę nie tylko sytuację materialną rodziny, ale także chcą czegoś uniknąć lub coś wykorzystać” – wyjaśnia psycholog Krystyna Zielińska. „Jeśli różnica wieku między dziećmi będzie niewielka, wówczas można dwa razy wykorzystać te same ubranka czy sprzęty. Jeśli natomiast urodzenie drugiego dziecka odbędzie się po sześciu, siedmiu latach, można liczyć na większy spokój: jeden malec jest już duży i dosyć samodzielny, często także chętnie pomaga w opiece nad maleństwem” – dodaje psycholożka.

Rodzice zastanawiają się także nad rywalizacją dzieci, obawiając się, niekiedy słusznie, że mała różnica będzie powodowała ciągłe kłótnie i spory: o zabawkę, o względy mamy i taty, nawet o ubranie. Z drugiej jednak strony tłumaczą sobie, że dzieci w podobnym wieku potrafią same doskonale zorganizować sobie czas i mają ze sobą dobry kontakt.

Zobacz także

Kiedy drugie dziecko – co jest najlepsze dla dzieci?

Psychologowie twierdzą, że nie ma idealnej różnicy wieku. Każda ma swoje plusy i minusy i wszystko tak naprawdę zależy od atmosfery w rodzinie.

Mała różnica wieku

Za małą różnicą wieku pomiędzy rodzeństwem, czyli taką około 2-3 lat, przemawiają na pewno względy praktyczne. „Maluchy razem się bawią, mają wspólnych kolegów i tematy do rozmowy. Jest to także różnica wieku wygodna dla wielu kobiet, które chcą szybko odchować dzieci i zająć się pracą zawodową” – twierdzi psycholog Małgorzata Gąsecka.

Pewnym kłopotem przy małej różnicy wieku może być stosunek starszego brata czy siostry do pojawiającego się w domu maleństwa – dwulatkowi trudno jeszcze wytłumaczyć, że mama musi zająć się innym dzieckiem, skoro dotychczas zajmowała się tylko nim. Trzeba jednak pamiętać, że w tym wieku maluch szybko zapomina, że był kiedyś jedynakiem.

Duża różnica wieku

Różnica wieku wynosząca sześć i więcej lat gwarantuje rodzicom większy komfort – łatwiej wytłumaczyć starszemu konieczność wzmożonej opieki nad maleństwem, a także liczyć na jego pomoc. Z punktu widzenia dzieci różnica taka ma jednak swoje dobre i złe strony.

„Starsze dziecko może poczuć się odrzucone i zepchnięte na dalszy plan, co jest bardzo niebezpieczne, zwłaszcza gdy jest np. w okresie dojrzewania i potrzebuje wsparcia i pomocy rodziców” – mówi Gąsecka

Trzeba mieć jednak świadomość, że przy dużej różnicy wieku, wynoszącej np. 15 i więcej lat, istnieje niebezpieczeństwo, że dzieci nie będą miały ze sobą żadnego kontaktu. Choć, jak twierdzą psychologowie, taki kontakt może nieoczekiwanie pojawić się w dorosłym życiu. Specjaliści podkreślają, że najważniejsza jest nie różnica wieku pomiędzy rodzeństwem, ale emocjonalna więź w rodzinie – wzajemna miłość, życzliwość, poczucie odpowiedzialności.

Z psychologicznego punktu widzenia trzecie i kolejne dziecko jest łatwiejsze do zaakceptowania przez pozostałe rodzeństwo. Dzieci już wiedzą, że nie są jedynakami, poznały uroki i ciemne strony posiadania rodzeństwa. Łatwiej im przyjąć nowego członka rodziny. A rodzice? Świat przez kilka miesięcy i tak zawsze kręci się wokół najmniejszego skarbu, bez względu na to, czy będzie on pierwszym, czy czwartym dzieckiem z kolei. I tylko od rodziców zależy, jak będzie funkcjonowała rodzina jako całość.

Drugie dziecko po porodzie naturalnym i po cesarce

Decydując się na drugie dziecko, warto też wziąć pod uwagę sposób, w jaki na świat przyszło pierwsze. Zdaniem specjalistów jeśli poród odbył się przez cesarskie cięcie, kobieta może zajść w następną ciążę minimum rok po operacji. Niektórzy wydają jeszcze bardziej rygorystyczne zalecenia: drugie dziecko można począć po 18 miesiącach, a nawet po dwóch latach od cesarki. Aż tyle czasu potrzeba, by w pełni zagoiła blizna po cesarskim cięciu i żeby nie doszło do jej rozejścia lub pęknięcia.

Organizm kobiety musi mieć także czas, by w pełni zregenerować się po porodzie naturalnym. Na drugie dziecko można się bezpiecznie zdecydować, gdy pierwsze skończy rok. Warto jednak przy tym pamiętać, że druga ciąża, drugi poród, a potem opieka nad dwojgiem małych dzieci to ogromne obciążenie dla mamy. Kobieta potrzebuje wówczas olbrzymiego, mądrego wsparcia, wyrozumiałości i możliwości odpoczynku.

Zobacz też: