Trudno się dziwić parze, że po wielu miesiącach starań o dziecko, powoli traci nadzieję na ciążę. Że po roku prób zaczyna się kłócić, unika tematu niepłodności (więcej: problemy z poczęciem ), a przy okazji jakiejkolwiek bliskości. Padają też oskarżenia, że to druga strona jest winna. Kobieta czuje się karana, a mężczyzna obawia się badań potwierdzających niepłodność. Jak rozwiązać taką sytuację, spytaliśmy dr Eleonora Bielawska-Batorowicz, psycholożkę. Szukanie pomocy Zwykle dzieje się tak, że wraz z podjęciem decyzji o posiadaniu dziecka pojawia się oczekiwanie, że do ciąży dojdzie bardzo szybko. Stąd takie rozczarowanie. Jeśli trudności z zajściem w ciążę trwają dłużej niż rok, warto wyjaśnić, dlaczego tak się dzieje (sprawdź: niepłodność – objawy i przyczyny ). Być może jest to sytuacja przejściowa. Na pocieszenie powiem, że wiele par ma problemy z płodnością, więc lekarze z dużym doświadczeniem potrafią te zaburzenia diagnozować i leczyć. Również psycholodzy mają sporą wiedzę na ten temat – warto skorzystać z ich pomocy i wsparcia. Reakcja na diagnozę: niepłodność Zwykle pierwszą reakcją na wiadomość, że trudności z zajściem w ciążę są czymś więcej niż przypadkiem, jest zdziwienie i niedowierzanie. Potem oboje partnerzy (lub tylko jeden) mogą zaprzeczać niepłodności , co uniemożliwia lub opóźnia leczenie (czytaj: niepłodność to problem obojga partnerów ) . A gdy zostanie podjęte, pojawia się: gniew i złość wobec lekarza, wymaganych badań itd. napięcie między partnerami – negatywne emocje wobec tego, po którego stronie leży przyczyna niepłodności, choć odczuwane, nie zawsze są otwarcie ujawniane chęć izolacji – niepłodny partner może zamykać się w sobie, ukrywać swoje uczucia, nie mówić o trudnościach, a także unikać kontaktów ze znajomymi,...
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 13.0px} span.s1 {font-kerning: none} Oddając dziecko do przedszkola, powierzasz komuś najcenniejsze, co masz - tak czuje się wiele matek. Panie przedszkolanki mogą mieć do tego nieco chłodniejszy stosunek, w końcu zajmowanie się dziećmi to ich praca. Co nie oznacza, że z założenia potraktują ją po macoszemu. Mnóstwo przedszkolanek z wieloletnim stażem angażuje się na 100 proc. i nawiązuje wspaniałe relacje z dziećmi. Ale relacje z rodzicami to inna para kaloszy - właśnie na nie najczęściej narzekają pracownicy przedszkoli. Rodzice potrafią być naraz roszczeniowi i kompletnie niezaangażowani. Albo nadmiernie zaangażowani, co utrudnia zadanie wychowawcom. Jako rodzic możesz mieć wpływ na to, co dzieje się w przedszkolu, ale żeby to zrobić, musisz współpracować z jego pracownikami. Zobacz, jak: Odbieraj telefon, odpisuj na maile Upewnij się, że podałaś w przedszkolu poprawny i aktualny numer telefonu komórkowego i do pracy . Za każdym razem, gdy zmieniasz numer, powiadom o tym sekretariat. Przedszkolanki muszą mieć pewność, że na pewno się do ciebie dodzwonią, gdy coś się wydarzy i będą musiały się z tobą skontaktować. Dlatego - odbieraj telefon! Jeżeli umawiacie się, że informacje ważne dla całej grupy będą przekazywane mailem, podaj swój aktualny adres i sprawdzaj pocztę przynajmniej co 2-3 dni. Podaj wszystkie informacje o dziecku Jeżeli dziecko ma cukrzycę , alergię na orzeszki albo panicznie boi się psów, nie ukrywaj tego . Lepiej, żeby personel przedszkola mógł się przygotować na daną sytuację, niż musiał niespodziewanie się z nią mierzyć. Jeżeli coś takiego wyjdzie na jaw, na pewno nie będziesz ulubioną mamusią. Co więcej,...
Seks w ciąży może dać wiele satysfakcji obojgu partnerom. Nie odmawiaj sobie zbliżeń, o ile tylko masz na nie ochotę. Specjaliści podkreślają, że w początkowym okresie prawidłowo rozwijającej się ciąży nie ma żadnego powodu do zaprzestania współżycia seksualnego. Podobnie zresztą jak seks w ciąży w drugim trymestrze i seks w trzecim trymestrze ciąży , w pierwszym trymestrze ciąży zbliżenia są całkowicie bezpieczne. Czy w pierwszym trymestrze ciąży trzeba zrezygnować z seksu? Przy zdrowo rozwijającej się ciąży nie ma powodu, by rezygnować ze wspólnych zbliżeń. Oczywiście, jeśli jedno z partnerów czuje opór przed zbliżeniem, konieczna jest rozmowa z lekarzem. Warto wyjaśnić wątpliwości i zastanowić się, jakie pozycje seksualne w ciąży najlepiej sprawdzą się w naszym przypadku. Pamiętajmy jednak, że na tym etapie nie ma powodu do zmiany ulubionych pozycji podczas współżycia. Ważne, żeby do niczego się nie zmuszać. Dolegliwości związane z rozwojem ciąży: nudności, wymioty czy ogólne zmęczenie i senność (które na pewnym etapie pojawiają się niemal u każdej kobiety) nie zachęcają do miłosnych igraszek. Kiedy należy zrezygnować ze współżycia w pierwszym trymestrze ciąży? W przypadku wystąpienia objawów wskazujących na ryzyko poronienia (bóle w dole brzucha, plamienie lub krwawienie) należy zrezygnować z uprawiania seksu. W innym wypadku może dość do „urazu” mechanicznego związanego z penetracją. Obecny w męskim nasieniu prostaglandyn może spowodować rozluźnienie mięśniówki szyjki macicy, przyspieszyć rozwieranie kanału szyjki, a w rezultacie doprowadzić do poronienia. Współżycie seksualne jest niewskazane również podczas infekcji dolnego odcinka dróg rodnych, tj. sromu i pochwy. W takim wypadku uprawianie seksu zwiększa ryzyko rozprzestrzenienia się infekcji w drogach...
