Płodność po odstawieniu antykoncepcji

Antykoncepcja nie tylko nie może szkodzić zdrowiu, ale także powinna dawać kobiecie dodatkowe korzyści. Idealna antykoncepcja powinna nie dawać skutków ubocznych, być skuteczna i niekłopotliwa w stosowaniu. Zaskakujące? Niekoniecznie. Są przecież metody zapobiegania ciąży , które dodatkowo sprawiają, że młoda dziewczyna może na przykład pozbyć się szpecącego trądziku, a czterdziestolatka wyleczyć z anemii spowodowanej zbyt obfitymi miesiączkami. Naprawdę teraz każda z nas może znaleźć sposób, który właśnie dla niej spełni wszelkie wymagane kryteria. Oto jeden dzień pracy prof. Violetty Skrzypulec, ginekologa z ogromnym doświadczeniem. Przedstawiamy kobiety, które zgłosiły się do jej gabinetu z prośbą o wybranie najlepszej dla nich metody antykoncepcji. O tym, który sposób każdej z nich zaproponowała i dlaczego właśnie ten, przeczytaj sama. Ważne, że skuteczność tych metod jest w zasadzie taka sama i wynosi blisko 100 proc. Dla kogo pigułka antykoncepcyjna? Ewa, 30 lat: Ma jedno dziecko, nie wie jeszcze, czy chciałaby kiedyś urodzić następne. Teraz chce mieć pewne zabezpieczenie przed ciążą, bo niedawno wróciła do pracy po urlopie wychowawczym. Wybór lekarza : Najkorzystniejszą metodą zapobiegania ciąży w takich przypadkach jest doustna antykoncepcja hormonalna . Zabezpiecza skutecznie przed zajściem w ciążę, a jednocześnie daje możliwość szybkiego powrotu do płodności po odstawieniu tabletek (najczęściej już w następnym cyklu, choć niektórzy lekarze doradzają odczekanie kilku miesięcy). Pigułki tego typu zawierają dwa rodzaje hormonów: gestagen i estrogen, a ich działanie polega na zahamowaniu owulacji. Przyjmuje się je przez 21 dni, w czasie tygodniowej przerwy w ich stosowaniu pojawia się krwawienie (około 2–3 dni po przyjęciu ostatniej pigułki). Jest ono jednak najczęściej mniej obfite i krótsze, niż zwykła miesiączka. Wady tej...

Brak owulacji jest całkowicie normalny w czasie dojrzewania i po porodzie. Wiele kobiet nawet nie wie, że mają cykle bezowulacyjne. Dopiero kiedy pojawiają się problemy z płodnością i mimo starań nie zachodzą w ciążę, zaczynają zastanawiać się, czy przyczyną kłopotów nie są przypadkiem cykle bezowulacyjne. Brak owulacji  pozbawia szans na zapłodnienie. Na szczęście medycyna jest w stanie pomóc. Spis treści: Cykl bezowulacyjny to nie choroba Brak owulacji – objawy Brak owulacji – przyczyny Brak owulacji a okres Brak owulacji – diagnozowanie Brak owulacji – leczenie Cykl bezowulacyjny to nie choroba Cykl bezowulacyjny nie jest chorobą, ale objawem zaburzeń, które pojawiają się w organizmie kobiety. Cykl bezowulacyjny, zwany też brakiem owulacji, oznacza, że nie pękł pęcherzyk Graafa i nie wydostała się z niego komórka jajowa – wyjaśnia ekspertka ds. kobiecej płodności Aleksandra Demiańczyk. Brak owulacji – objawy Cykl miesiączkowy składa się z czterech etapów następujących kolejno po sobie, czyli menstruacji, fazy folikularnej, owulacji i fazy lutealnej. W cyklu bezowulacyjnym występują tylko dwa pierwsze etapy. Do objawów cyklu bezowulacyjnego (nazywanego także anowulacją) należą: nieregularne cykle miesiączkowe – krótsze ok. 21-24 dni lub dłuższe ok. 35 dni, brak podwyższonej temperatury ciała podczas jajeczkowania, brak bólu w podbrzuszu, towarzyszącego czasami owulacji, obecność gęstego, lepkiego i białego śluzu, który nie zmienia się w „płodny’’ – przejrzysty, mokry lub rozciągliwy, obniżone libido, bardzo skąpe krwawienie miesiączkowe w postaci plamienia. Brak owulacji jest całkowicie normalny u młodych dziewcząt przed okresem dojrzewania i u kobiet po menopauzie. Cykl bezowulacyjny – przyczyny Do...

Ciąża to najbardziej naturalna przyczyna, że go nie masz. Jeżeli jednak nie spodziewasz się dziecka, jest to ważny sygnał ze strony twojego organizmu. Miesiączka jest objawem zdrowia kobiety, a jej brak znakiem, że doszło do jego zakłóceń. Jest wiele powodów, dla których nie masz okresu. Zobacz, jakie są tego przyczyny i jak można je leczyć. Brak okresu - przyczyny Przeciętnie długość cyklu miesiączkowego u kobiety utrzymuje się w przedziale 26-32 dni. O braku miesiączki ( łac. amenorrhea) , można mówić, gdy nie pojawiła się nigdy u kobiety, która ukończyła 16 lat (postać pierwotna) lub krwawienie nie wystąpiło przez trzy kolejne cykle u kobiety, która wcześniej regularnie miesiączkowała (postać wtórna). Nie oznacza to jednak, że nie zdarzają się cykle krótsze (25 dni) oraz dłuższe (nawet 36 dni), które nadal mieszczą się w normie. Nieregularne cykle mogą mieć nastolatki oraz kobiety ok. 40 roku życia powoli wchodzące w okres menopauzy. Zanik krwawienia może być spowodowany bardzo wieloma przyczynami: ciążą, karmieniem piersią, nieprawidłowościami hormonalnymi w cyklu miesięcznym kobiety, odstawieniem tabletek antykoncepcyjnych – organizm może potrzebować trochę czasu, aby się przyzwyczaić i unormować, stresem – wzrasta poziom adrenaliny i kortyzolu, hamujących kobiecą owulację, gwałtownym spadkiem wagi, niedożywieniem, zaburzeniami odżywiania się,  anemią, długotrwałym wyczerpaniem ćwiczeniami fizycznymi, pracą zmianową – często prowadzi ona do niewysypiania się, w efekcie czego zwalnia się metabolizm i zanika miesiączka, zmianą stref czasowych, zażywaniem leków antydepresyjnych, przyjmowanie antybiotyków, nowotworami (guzy okolicy podwzgórzowo-przysadkowej, guzy jajnika, rak błony śluzowej macicy), menopauzą. Brak miesiączki - najczęstsze powody...