Reklama

Dzięki wieloletnim obserwacjom i doświadczeniu udało się wyodrębnić i nazwać kolejne fazy „wtajemniczenia językowego” dziecka.

Reklama

• Okres ciszy

Gdy maleńkie dzieci uczą się języka ojczystego, na początku przechodzą przez „okres ciszy”, kiedy patrzą, słuchają, ale jeszcze nie zaczęły mówić i zamiast tego próbują komunikować się wyrazem twarzy lub gestami. Gdy małe dzieci uczą się angielskiego, może mieć miejsce podobny „okres ciszy”, w którym porozumiewanie się i rozumienie przychodzą najpierw, zanim dziecko wypowie jakiekolwiek słowa po angielsku.

Podczas tej fazy rodzice nie powinni zmuszać dzieci do uczestniczenia w mówionych dialogach każąc im powtarzać słowa. Dialogi powinny być odgrywane przez jedną osobę – słuchając dorosłego dziecko ma okazję, aby przyswoić trochę języka. Gdy dorosły używa elementów tzw. „języka nianiek” (sposób mówienia dorosłych dostosowany dla małych dzieci) by wspomóc naukę, dziecko będzie potrafiło stosować te same strategie, których używały ucząc się swego języka ojczystego.

• Początki mówienia

Po pewnym czasie, co jest uzależnione od tego, jak często odbywają się lekcje angielskiego, każde dziecko (dziewczynki często szybciej niż chłopcy) zaczyna wypowiadać pojedyncze słowa („cat”, „house” – „kot”, „dom”) lub zapamiętane jako całość krótkie frazy („What’s that?”, „It’s my book”, „I can’t”, „That’s a car”, „Time to go home” – „Co to jest?”, „To moja książka”, „Nie mogę”, „To samochód”, „Czas iść do domu”) w dialogach lub spontanicznie. Dziecko nauczyło się ich na pamięć i naśladuje dokładnie wymowę, nie uświadamiając sobie, że niektóre z nich mogą składać się z więcej niż jednego słowa. Ten etap trwa przez jakiś czas dziecko przyswaja sobie coraz więcej języka i w ten uproszczony sposób zaczyna uczestniczyć w dialogach, chociaż nie jest jeszcze gotowe, aby samodzielnie budować zdania.

• Budowanie struktur

Stopniowo dzieci zaczynają budować frazy składające się z pojedynczego zapamiętanego słowa, do którego dodają określenia ze znanego im słownictwa („a dog”, „a brown dog”, „a black and brown dog” – „pies”, „brązowy pies”, „czarno-brązowy pies”) lub z pojedynczego zapamiętanego wyrażenia, do którego dodają coś od siebie („That’s my chair”, „Time to play” – „To moje krzesło”, „Czas na zabawę”). W zależności od częstotliwości obcowania z angielskim i jakości tych zajęć dzieci stopniowo zaczynają budować całe zdania.

I co najważniejsze: język mówiony w naturalny sposób przychodzi najpierw poprzedzając czytanie i pisanie.

Reklama

Chcesz dowiedzieć się więcej? Odwiedź stronę LearnEnglish Parents

Reklama
Reklama
Reklama