Po pierwsze, małe dzieci używają swych własnych, wrodzonych strategii, za pomocą których przyswajają sobie język ojczysty i szybko odkrywają, że mogą stosować te same strategie wobec języka angielskiego.

Reklama

Po drugie, maluchy mają czas na naukę przez zabawę. Uczą się języka biorąc udział w zabawach językowych razem z dorosłym. Najpierw same chwytają ogólny sens zdania, a potem poznają dokładne znaczenie, dzięki objaśnieniom dorosłego w języku, który dobrze znają.

Ponadto, kiedy dzieci są małe, mają więcej czasu na angielski. Na tym etapie programy szkolne / przedszkolne są zwykle w miarę luźne, nie trzeba się jeszcze uczyć na pamięć mnóstwa faktów, nie ma sprawdzianów. Nie zadaje się jeszcze, bądź zadaje się niewiele prac domowych i dzieci są mniej zestresowane, jeśli chodzi o konieczność osiągania określonych standardów.

Nasza odpowiedź? Wygląda na to, że dzieci, które mają możliwość nauczenia się drugiego języka wcześnie, w późniejszym życiu używają tych samych instynktownych strategii przy uczeniu się kolejnych języków. Nauka trzeciego, czwartego, czy nawet większej ilości języków przychodzi łatwiej niż w przypadku drugiego języka.

W przeciwieństwie do starszych dzieci i dorosłych, małe dzieci przyswajają sobie języki, a nie świadomie się ich uczą, przez co prawdopodobnie będą miały lepszą wymowę, a także wyczucie języka i kultury. Gdy jednojęzyczne dzieci wkraczają w okres dojrzewania i stają się mniej pewne siebie, ich umiejętność przyswajania języka maleje i czują, że muszą świadomie uczyć się angielskiego metodami opartymi na studiowaniu gramatyki. Wiek, w którym następuje ta zmiana, zależy w dużym stopniu od indywidualnego rozwoju danego dziecka, jak i od oczekiwań ze strony społeczeństwa.

Zobacz także
Reklama

Chcesz dowiedzieć się więcej? Odwiedź stronę www.britishcouncil.org/parents

Reklama
Reklama
Reklama