Najczęstsze wątpliwości młodych rodziców rozwiewa dr n. med. Małgorzata Czyżewska, pediatra, wojewódzki konsultant do spraw neonatologii Akademii Medycznej we Wrocławiu.
ANTYBIOTYK CZY CZOSNEK
Antybiotyk. Czosnek stosowano już przed tysiącami lat i do dziś uważa się go za tzw. naturalny antybiotyk. Swoją skuteczność zawdzięcza m.in. obecności unikatowego aminokwasu – alliny. Pomaga przy infekcjach górnych dróg oddechowych i ma mnóstwo innych potwierdzonych przez naukowców zalet. Trzeba jednak pamiętać, że choć skutecznie niszczy bakterie, nie można nim leczyć wszystkiego. Gdy dziecko ma np. anginę albo zapalenie oskrzeli, bezpieczniej zaufać antybiotykowi z apteki. Kolejna sprawa: choć czosnek jest bardzo wartościowy, nie każdy przewód pokarmowy dobrze go toleruje. Na wszelki wypadek powinno się go podawać na kanapce – najlepiej z masłem i wędliną lub z białym serem, bo w takim towarzystwie mniej podrażnia żołądek. Nie można go podawać dzieciom, które nie ukończyły jeszcze trzeciego roku życia.
SZCZEPIONKI SKOJARZONE CZY POJEDYNCZE
Skojarzone. Pozwalają zaszczepić przeciwko pięciu lub sześciu chorobom równocześnie, co bardziej pobudza układ odpornościowy dziecka i wywołuje większą odporność niż w przypadku szczepionek pojedynczych. Takie rozwiązanie pozwala także na zwiększenie odstępów między szczepieniami (jedno szczepienie co kilka miesięcy zamiast co miesiąc), a więc maluch jest rzadziej kłuty.
PARACETAMOL CZY IBUPROFEN
Oba leki są dobre i spełniają swoje zadanie (a więc obniżają gorączkę i działają przeciwbólowo), jednak najmłodszym dzieciom podaje się jedynie paracetamol (np. APAP, Calpol, Panadol). Starszym niemowlętom można podawać także ibuprofen ( np. Ibufen, Ibum, Nurofen), który ma dodatkowo działanie przeciwzapalne. Czasem, gdy podawany co osiem godzin środek przeciwgorączkowy (jeden lub drugi) działa zbyt krótko, lekarz zaleca stosowanie leków z obu tych grup na zmianę. Przy takim postępowaniu łączy się skuteczność obydwu specyfików, a skutki uboczne się nie kumulują, bo między kolejnymi dawkami każdego z nich zachowany jest bezpieczny odstęp.
Uwaga: Ze względu na ryzyko wystąpienia rzadkiego, ale groźnego zespołu Reye’a (uszkodzenie wątroby), do 12. roku życia absolutnie nie wolno podawać aspiryny ani preparatów, które zawierają kwas acetylosalicylowy (Polopiryna, Aspiryna, Upsarin, Calcipirina, Etopiryna).
Dlaczego dziecko dopada katar albo sapka? Czasem przyczyną kłopotów są nasze błędy w pielęgnacji! Poznaj je – aby od dziś ich uniknać. Oczyszczanie noska patyczkami kosmetycznymi Śluzówka wyścielająca wnętrze nosa jest bardzo delikatna i łatwo ją uszkodzić. Podrażniona, zacznie puchnąć, utrudniając w ten sposób dziecku oddychanie. Tego nie rób! Nigdy nie wkładaj do noska dziecka patyczków kosmetycznych (dozwolone jest oczyszczanie noska tylko z zewnątrz np. wilgotnym rożkiem pieluszki tetrowej). Zdrowy nos oczyszcza się sam np. podczas leżenia dziecka na brzuszku. Podczas kataru oczyszczaj zatkany nos u niemowlaka za pomocą aspiratora albo ewentualnie gruszki z szeroką końcówką. Nie używaj tradycyjnych gruszek do nosa – można nimi podrażnić błonę śluzową w nosie. Przegrzewanie sypialni dziecka Przesuszona śluzówka produkuje więcej gęstej wydzieliny , która może utrudniać dziecku oddychanie i spływać do gardła, wywołując kaszel (zwłaszcza, gdy niemowlę leży płasko). Tego nie rób! Nie dopuszczaj, aby w sypialni dziecka było więcej niż 20–21°C. Często wietrz mieszkanie. Jeśli powietrze w pokoju jest suche, rozwieś na kaloryferach i łóżeczku grube mokre ręczniki . Kiedy dziecko oddycha z trudnością możesz dwa razy dziennie płukać mu nosek izotoniczną wodą morską lub solą fizjologiczną. Zaleganie ze sprzątaniem (może prowadzić do alergii) Gdy w mieszkaniu zalega kurz, jego drobinki fruwają i osiadają w nosie dziecka, podrażniając śluzówkę. Podobnie jest z innymi alergenami wziewnymi: drobinkami sierści, pleśni itd. Nadmiar alergenów w otoczeniu dziecka może prowadzić do powstania uczulenia. Tego nie rób! Regularnie sprzątaj, ale nie przesadź też w drugą stronę. Nadmierne stosowanie detergentów także prowadzi do alergii wziewnej. Zbyt długie stosowanie kropli obkurczających śluzówkę w...
Dziecko musi przebywać w cieple; lepiej nie otwierać okien, bo je zawieje; antybiotyki to tylko szkodliwa chemia. Słyszałaś podobne opinie? Nie zawsze warto się nimi kierować, bo mogą zaszkodzić. Co zatem jest prawdą, a co czas włożyć między bajki? Czy grypa to jest rodzaj cięższego przeziębienia? Nie. Przeziębienie powstaje w wyniku gwałtownego oziębienia całego ciała (np. gdy malec przemarznie na spacerze) lub jego części (zmarznięta głowa bez czapki czy stopy w mokrych butach). W oziębionym ciele dochodzi do skurczu naczyń krwionośnych. Ich kurczenie się i rozkurczanie powoduje niedokrwienie tkanek i obrzęk błony śluzowej. Zdolności obronne organizmu spadają, zaczyna się inwazja mikrobów i... choroba gotowa. Przeziębienie rozwija się powoli, organizm dziecka broni się. Gorączka jest niezbyt wysoka. Dziecko może kichać, pokasływać. Pomagają naturalne środki na przeziębienie : ciepła kąpiel, rozgrzewająca herbatka czy rosołek, kanapka z czosnkiem i cebulą oraz inhalacje. Zobacz też: Opinie o lekach na przeziębienie i grypę Grypę wywołuje wirus , którym przedszkolak zaraził się od osoby chorej. Zimno ma tu o tyle znaczenie, że jesienią i zimą każdy człowiek ma fizjologiczny spadek odporności . Grypa atakuje nagle , czasem zwala z nóg. Dziecko skarży się na bóle głowy i mięśni, ma dreszcze i wysoką gorączkę, czasem mdłości i biegunkę. Gardło boli rzadko, dziecko raczej nie kicha. Kaszel z początku jest suchy. Pogorszenie następuje gwałtownie. Dziecko musi zostać w domu co najmniej przez tydzień (najlepiej w łóżku), a przez kolejne dwa tygodnie unikać wysiłku fizycznego, by nie doszło do powikłań. Jest to infekcja wirusowa, więc nie stosuje się antybiotyków. Należy podawać środki przeciwbólowe i na gorączkę oraz łagodzące suchy kaszel. Po kilku dniach zwykle zmienia się on w wilgotny i wtedy dobrze jest podać...
Jeśli zastanawiasz się, czy leki dostępne w aptece bez recepty , są teraz dla ciebie dobre, to powiemy, że nie wszystkie. Bo nawet witaminy, które wydawałoby się tak bezpieczne, mogą zaszkodzić dziecku w brzuchu. Powinnaś być uważna zwłaszcza w pierwszym trymestrze, gdy tworzą się wszystkie narządy malca. Inna sprawa, że są też takie lekarstwa, których nie wolno brać przez całą ciążę. Dlatego jeśli czujesz, że dopada cię infekcja , przede wszystkim odpoczywaj i zastosuj proste, domowe sposoby (o tym dalej) jej łagodzenia. Jeżeli nie pomagają, skontaktuj się z lekarzem. Może zaleci antybiotyk, gdy stwierdzi, że twoja choroba jest bardziej niebezpieczna dla dziecka niż przyjmowanie leków. Zwykle jednak, jeśli zaczniesz wcześnie walczyć z chorobą, silne środki mogą być niepotrzebne. Katar Nie lekceważ go, by nie przerodził się w poważniejszą infekcję. Do nosa możesz zakraplać roztwór soli morskiej albo sól fizjologiczną. Nie stosuj zwykłych kropli do nosa (chyba że zaleci je lekarz). Pomocne są za to inhalacje z wody z solą lub olejkiem miętowym albo eukaliptusowym. Skórę pod nosem posmaruj maścią majerankową. Ułatwi to oddychanie przez nos. Jedz czosnek, cebulę, tarty chrzan (zawierają fitoncydy – naturalne substancje działające podobnie jak antybiotyk ), posypuj kanapki natką pietruszki. Pij soki i herbatę z cytryną. Często wietrz pokój i go nawilżaj (gdy grzeją kaloryfery, powietrze jest suche, a przez wysuszoną śluzówkę łatwiej przenikają wirusy ). Idź do lekarza, jeśli: katar staje się gęsty, zielony lub żółty, nie mija, tylko dołączają się inne objawy infekcji (kaszel, gorączka, ból głowy). Kaszel Nawilżaj pokój i często go wietrz. Dużo pij: herbatki owocowe (z dzikiej róży, maliny), z miodem lub sokiem z maliny, aronii. Pomocny jest syrop z cebuli (drobno pokrojoną cebulę włóż do słoiczka, przekładając miodem lub...
