Czy podawać dziecku syrop z jeżówki, by nie chorowało?

Witaminy na odporność Dziecko najlepiej przyswaja je z tego, co je. Jeśli jednak ostatnio długo chorowało, ma słaby apetyt, nie chce jeść (albo je same bułeczki), możesz mu podać preparat witaminy z apteki.  Jakie? Porozmawiaj na ten temat z lekarzem (w przypadku niemowlęcia to konieczne!). Dobierz preparat do wieku dziecka. Szczególnie, jeśli dziecko jest alergikiem, wybieraj preparat, który nie zawiera dodatkowych środków, np. barwiących, poprawiających smak. Jak długo? Zgodnie z zaleceniami lekarza. Jeśli podajesz preparaty multiwitaminowe na własną rękę, podawaj je nie dłużej niż 2 tygodnie. Zobacz też: Z witaminami trzeba uważać!   Uwaga: Nie podawaj preparatów multiwitaminowych, gdy malec choruje. Wirusy i bakterie "wykorzystają je" dla siebie.   Probiotyki na odporność Te dobre bakterie wzmacniające odporność. Przyczepiają się do ścianek jelita, nie pozwalając osiedlać się tam bakteriom chorobotwórczym.  Jakie? Na co dzień podawaj dziecku produkty, w których znajdując się bakterie probiotyczne (jogurty, kefiry, fermentowane mleko, kiszona kapusta i ogórki, niektóre mleka modyfikowane i kaszki dla niemowląt).  Jeśli dziecko brało antybiotyk, podaj mu probiotyk apteczny. Masz pewność, że znajduje się w nim taka "dawka" dobrych bakterii, która ma działanie lecznicze. Zwróć uwagę na przechowywanie. Są takie preparaty, które muszą być przechowywane w lodówce, inaczej przestają działać.  Jak długo? Podczas kuracji antybiotykowej oraz co najmniej przez dwa tygodnie po jej zakończeniu.   Prebiotyki na odporność Pomagają w namnażaniu się dobrych bakterii, są dla niech pożywką.  Jakie? W zależności od wieku dziecka. Niemowlętom wystarczą te zawarte w mleku mamy lub mlekach modyfikowanych i niemowlęcych kaszkach. Starszemu dziecku warto podawać bogate w...

Bardzo częstą przyczyną przeziębień u dzieci jest przegrzewanie. Najczęściej pamiętają o tym mamy niemowląt, często sprawdzając temperaturę dziecka na jego karku. Co zaś robią mamy przedszkolaków przed porannym wyjściem w jesienne i zimowe dni?  Czy dobrze założyłeś szalik? - pytam co rano – pisze mama na forum babyonline.pl Czy czapka dokładnie zakrywa uczy? Czy dziecko ma ciepłe rękawiczki? Czy rajstopy są na pewno pod spodniami? Czy kombinezon jest właściwie naciągnięty na kozaki? Czytając odpowiedzi mam nasuwa się pytanie: Czy bardziej dbamy o to, aby dziecko ani trochę nie zmarzło, niż by było ubrane adekwatnie do temperatury na zewnątrz? Rodzice boją się, że gdy dziecko przemarznie, natychmiast zachoruje, a to będzie już 3, 5, 10 choroba w tym sezonie. A gdzie w tym wszystkim miejsce na hartowanie? Czy hartowanie dziecka osłabia czy wzmacnia odporność? Hartowanie organizmu to podstawowa w przeciwdziałaniu chorobom i zwiększaniu odporności . Wiele mam mylnie twierdzi, że jeśli uchroni przedszkolaka przed zimnem to ich pociecha będzie zdrowsza. To niestety zamiast zwiększać odporność przedszkolaka , jedynie osłabia go, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia wytrzymałości organizmu i przeziębień, gryp, itp. Hartowanie krzepi i wzmacnia organizm dziecka. Powszechność przegrzewania i niewielka aktywność przedszkolaków na świeżym powietrzu sprawia, że hartowanie staje się bardzo istotnym czynnikiem mającym znaczący wpływ na zdrowie dziecka. Zobacz też : Zimowe zabawy - zobacz, w co się bawić z dzieckiem zimą. Czy hartować dziecko zimą czy latem? Dziecko powinno spędzać czas na zabawie na świeżym powietrzu w każdą pogodę . W Polsce utarło się, że dziecko hartowane zimą zamiast się uodpornić, będzie chorować jeszcze częściej, więc lepiej to robić latem poprzez spacery, kąpiele w morzu, chodzenie boso itp....

Choć synek ma już dwa lata, mój mąż nie umie odnaleźć się w roli taty. Gdy wraca do domu, robi tylko to, o co go poproszę, poza tym woli zajmować się swoimi sprawami. Przyzwyczaił się do kąpania  synka, jednak już się z nim nie bawi, itd. Czasem zabierze go na basen lub na przejażdżkę w przyczepce rowerowej, ale to przecież nie jest zajmowanie się dzieckiem. Jak to zmienić? Już mi się znudziło to ciągłe przypominanie.  Agnieszka Rozumiem, że najbardziej zależałoby pani na tym, aby mąż wykazywał więcej inicjatywy w opiece nad dzieckiem, bo ma pani wrażenie, że to, co robi, to zwykle jedynie wynik pani próśb. Powstaje oczywiście pytanie, dlaczego tak się dzieje. Inicjatywa własna zwykle zamiera, kiedy nie jest podtrzymywana nagrodami albo pochwałami oraz kiedy spotka się np. z krytyką. Akceptacja czy krytyka? Proszę zastanowić się, jak wyglądają Pani reakcje na to, co mąż chce robić z synkiem? Może jednak (w dobrej wierze) wciąż zwraca mu pani uwagę (za dużo czegoś, za mało czegoś) i mąż zaczął liczyć tylko na pani wyraźne wskazówki, co, jak i kiedy. Mógł też zwątpić w swoją intuicję i przestać z niej korzystać w relacji z dzieckiem: nie domyśla się, nie wyprzedza faktów (czy dziecko głodne itd.). Wynikać to może także z przekonania pani męża o tym, że dzieckiem powinna się zajmować głównie pani, a on może jedynie być „kołem ratunkowym”. Przede wszystkim rozmowa W takich sytuacjach warto porozmawiać o tym, jak sobie wyobrażacie siebie w tych domowych rolach. Badania wskazują, że ojcowie podejmują większą opiekę nad dziećmi, gdy osiągną one taki wiek, że są już w pełni sprawne komunikacyjnie, nabierają zainteresowań, pasji (więc czas taty pewnie przed pani mężem). Warto jednak omówić pani wątpliwości w szczerej rozmowie wprost, opierając się na faktach i unikając...