Jak robić noworoczne postanowienia? Posłuchaj eksperta

Coraz więcej Polaków przekazuje 1 proc. podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego. W zeszłym roku 45 proc. uprawnionych podatników przekazało ponad 500 mln zł. Komu możemy przekazać 1 proc. podatku? Jeden procent podatku możemy przekazać organizacji, która jest do tego uprawniona, czyli organizacji pożytku publicznego. Spis tych organizacji można znaleźć m.in. na www.pozytek.gov.pl . To strona departamentu pożytku publicznego Ministerstwa Pracy. Ważne jest to, że jeśli fundacja czy stowarzyszenie nie złoży sprawozdania za poprzedni rok w terminie, może stracić status organizacji pożytku publicznego. Dlatego zanim ktoś zdecyduje się przekazać swoje pieniądze jakiejś organizacji, to powinien sprawdzić, czy ona znajduje się w tym wykazie i czy można jej przekazać 1 proc. podatku. Nie każda fundacja czy stowarzyszenie to organizacja pożytku publicznego. Są określone warunki ustawowe, które trzeba spełnić, by być organizacją pożytku publicznego. Stowarzyszenie lub fundacja muszą określić w swoim statucie, w jakiej sferze pożytku publicznego prowadzą działalność, mieć też historie, czyli działać od kilku lat. Dopiero wtedy może złożyć odpowiednie dokumenty. Kolejny krok to złożenie wniosku do sądu o przyznanie statusu organizacji pożytku publicznego. Czy coś tracimy, gdy przekazujemy 1 proc. podatku? Nie, nic nie tracimy. Jeśli podatnik nie wskaże, komu chce przekazać ten 1 proc., to te pieniądze i tak trafią do budżetu państwa. W niewielu krajach na świecie podatnicy mają prawo zdecydować, co się stanie z częścią rocznego podatku, czyli w Polsce to jest właśnie 1 proc. W ubiegłym roku okazało się, że chętnie wspieraliśmy organizacje pomagające chorym dzieciom, ale też te, które były np. wysoko na liście organizacji pożytku publicznego, co wyglądało na przypadkowy wybór. Czym kierować się, wybierając organizacje pożytku publicznego?...

- Po urlopie wychowawczym często pojawia się pomysł założenia własnej firmy, ale większość z nas tego nie robi. Czy mamom brakuje odwagi? - Przede wszystkim brakuje nam pewności siebie. Przez to, że spędzamy tyle czasu z dzieckiem, często nie robiąc nic zawodowo, nasze poczucie wartości spada bardzo nisko. Potrzebujemy czasu na odbudowanie poczucia własnej wartości, żeby móc zrealizować swoje projekty. - Jak przebiega ten proces? - Warto zacząć od poszukiwania swoich mocnych stron. Tego, co umiemy i lubimy robić, co dodaje nam energii, co nas motywuje do działania. Możemy zacząć dzielić się swoją wiedzą lub dowiedzieć czegoś nowego z obszaru, który nas interesuje. Możemy zacząć spotykać się z ludźmi i pomagać im w tym, na czym się znamy. Dzięki takim małym krokom powoli zaczniemy dostrzegać, że to, co wiemy i robimy może mieć wartość dla innych, że jesteśmy w stanie zrobić coś więcej niż zajmować się dziećmi i domem . - Rzeczywiście na tym etapie życia często myślimy, że niczego więcej już nie potrafimy. - To naturalne, skoro spędzamy czas głównie z dzieckiem, zmieniając pieluszki, karmiąc i bawiąc się z nim. Nawet kobiety, które przed narodzinami dzieci zajmowały wysokie stanowiska mogą zacząć wątpić w siebie i swoje kompetencje .  - Nic nie potrafię, wszystko zapomniałam? - Tak czasem myślimy. Ale nie musimy wierzyć tym myślom, możemy zacząć działać pomimo nich. Oczywiście nie wszystkie kobiety potrzebują realizować się zawodowo, niektóre doskonale się spełniają w roli gospodyni domowej. Jeśli jest to ich świadomy wybór, to nie zmuszajmy ich do zmiany. - Czasami nie chcemy wracać do starej pracy, albo nie mamy gdzie. Chciałybyśmy mieć coś swojego, ale brakuje nam pomysłu na firmę. Co wtedy? Skąd czerpać inspirację? - Możemy na przykład zastanowić się, czego nam brakuje, z jakiego produktu lub usługi...

Dlaczego my, mamy, jesteśmy zmęczone, ciągle w biegu, nie mamy chwili na złapanie oddechu? „Chcemy wszystko robić jednocześnie. To nas gubi. Byłoby nam dużo łatwiej, gdybyśmy nie miały wobec siebie tak wielkich oczekiwań i robiły różne rzeczy w swoim tempie” – mówi Kinga Ślużyńska, psycholog, life coach, psychoterapeuta . A czy można inaczej? Sprawdź. My, matki, żyjemy chyba tylko dzięki kawie. W ciągłym biegu! Jak my dajemy sobie w ogóle radę? Czasem mam wrażenie, że ostatkiem sił, szczególnie wtedy, gdy kobieta ma na sobie obowiązków za 2-3 etaty. Ogrom zadań, które kobiety na siebie biorą, bywa porażający. Potem ledwo się z tym wyrabiają, pracują w weekendy, siedzą po nocach, kosztem np. snu, randki z mężem czy wypoczynku.  Znak naszych czasów, czy tak było zawsze? Nasze matki też tak goniły ostatkiem sił? Wydaje mi się, że kiedyś mieliśmy większą pomoc rodziny, mieszkaliśmy bliżej siebie, częściej korzystaliśmy z pomocy babci, sąsiadów, koleżanek, nie było komputerów, smartfonów, nie zabieraliśmy pracy do domu. Ale czy kiedyś kobiety miały lżej i były bardziej wypoczęte? Trudno powiedzieć. W dzisiejszym świecie jest na pewno więcej oczekiwań, jakie my kobiety chcemy spełniać np. określonego wzorca macierzyństwa, perfekcyjnej pani domu.  Chcemy dobrze pełnić swoje role, a nawet kilka na raz i to na 100 proc. Rozmawiając z kobietami słyszę, jak bardzo chcą robić karierę, być dobrą żoną, doskonałą matką... One nie tylko chcą pracować, chcą robić coś wyjątkowego, z pasją, mieć osiągnięcia. I jeszcze chcą to jednocześnie godzić z opieką nad małymi dziećmi. Niestety nie da się wszystkiego robić na raz, na 100 proc. i jeszcze być przy tym wypoczętą. To, że tak wiele od siebie oczekujemy, budzi dużo napięcia– już od tego można poczuć się zmęczonym!  Skąd bierze się ta presja? Z zewnątrz czy od nas samych?...