Mama
5 zdań, których nie mów pracującej mamie
Czasem mamy nie mogą się doczekać powrotu do pracy – chcą spełniać się zawodowo. Niektóre mamy wolałyby zostać w domu, ale nie mają wyjścia. Sprawdź, czego nie mówić pracującej mamie.
Niektóre mamy wracają do pracy chętnie, lubią to, co robią i spełniają się zawodowo także wtedy, gdy mają dzieci. Inne mamy nie mają wyboru, nawet gdyby chciały dłużej posiedzieć w domu z maluszkiem. Łączy je jedno – każda mama dokłada wszelkich starań, żeby maluch miał jak najlepszą opiekę w czasie jej nieobecności. I nie lubi, gdy zadaje jej się nieodpowiednie pytania.
1. Kto ci pilnuje dzieci, kiedy jesteś w pracy?
Pytanie, które zakłada, że mama jest jedyną osobą, która może zająć się dzieckiem, a gdy pojawia się gdzieś bez niego, jest to podejrzane. A co z tatą, z babcią, z klubem malucha, nianią? Zostawianie malucha pod opieką kogoś innego nie jest niczym złym. Oczywiście zanim zajmie się nim ktoś obcy, należy upewnić się co do jego kompetencji i referencji i bacznie obserwować zachowanie dziecka, ale nie ma powodu, by wpadać w paranoję. Na takie pytanie najlepiej odpowiedzieć konkretnie i nie wdawać się w niepotrzebne dyskusje. Jeśli nie chcesz o tym rozmawiać, wystarczy uciąć temat krótkim: „moje dziecko ma dobrą opiekę”.
Przeczytaj też o sposobach na relaks dla mamy
Przeczytaj też o sposobach na relaks dla mamy
2. Pozwalasz babci wtrącać się w wychowanie?
Jeśli dzieckiem zajmuje się babcia i nieopatrznie pochwalisz się tym rozwiązaniem, na pewno znajdzie się ktoś, kto wie więcej o wychowaniu dzieci i międzypokoleniowych zagrożeniach w rodzinie. Możesz usłyszeć, że babcia na pewno rozpieści dziecko, utuczy je słodyczami i spełni wszystkie jego zachcianki. Możesz też spodziewać się ostrzeżeń, żebyś uważała, bo babcia nie tylko będzie wtrącać się w wychowanie, ale pewnie i wiele innych rodzinnych spraw.
Często faktycznie babcie są bardziej ustępliwie niż mamy – ale te kwestie na pewno przedyskutowaliście, zanim zdecydowaliście się na takie rozwiązanie. Co do wtrącania się, no cóż – jeśli babcia po prostu udziela dobrych (czasem „dobrych”) rad i dzieli się swoim doświadczeniem, czasem najlepiej po prostu wysłuchać, co ma do powiedzenia ze spokojem. Niekoniecznie przecież musisz wcielać te rady w życie. Na tak zadane pytanie najlepiej powiedzieć, że liczysz się ze zdaniem babci tak, jak ze zdanie wielu innych bliskich osób, ale to Ty wychowujesz swoje dziecko.
3. Jak możesz zostawić dziecko pod opieką obcej osoby?
Takie pytanie może zaboleć, bo dla wielu mam podjęcie decyzji o oddaniu dziecka do żłobka czy zostawienie pod opieką niani, to trudny krok. Jednak nie jest to nigdy "pierwsza lepsza" osoba. Na pewno sprawdziłaś nianię, zanim ją wybrałaś. Przeczytaj o tym, jak wybrać idealną nianię i rady psychologa, na co zwrócić uwagę.
4. To musi być trudne – na pewno nie masz czasu/siły, by bawić się z dzieckiem
OK, przyznajmy, że to może zaboleć. Od razu staje ci przed oczami ten wtorek, kiedy położyłaś się na kanapie i oglądaliście razem bajki, zamiast na podwórku biegać za piłką, albo kiedy mała sama rysowała, bo ty musiałaś coś wieczorem dokończyć. Jasne, należy wygospodarować czas na kreatywne i rozwijające zabawy, ale nie każda z nich wymaga godzin wytężonej aktywności fizycznej. Zabawy z kanapy też są możliwe - jeśli pogranie w chińczyka lub pobawicie się lalkami, będzie to tak samo dobre, jak granie w piłkę. Oczywiście aktywność fizyczna jest niezastąpionym czynnikiem wspomagającym rozwój dziecka, więc w weekend idźcie na rower lub na spacer, ale naprawdę nie musisz codziennie uprawiać wyczynowych sportów. I jeśli od czasu do czasu dasz dziecku buziaka i włączysz na dobranoc bajkę, jesteś nadal dobrą mamą.
5. Warto było poświęcić dzieci dla kariery?
Zadawane przez koleżanki, które pewnie chciałyby po prostu radzić sobie tak dobrze, jak ty. Nie daj sobie wmówić, że pracująca mama jest czymś wyjątkowym i na pewno poświęciła swoje dzieci dla pracy. Nie istnieje jeden słuszny model dobrej mamy. Jeśli się realizujesz, zarabiasz na utrzymanie dziecka, jesteś zadowolona, to lepiej dla dziecka, że zdecydowałaś się na ten krok. Godzenie wychowania dzieci z pracą nie jest łatwe, ale nie musi oznaczać dokonywania wyboru między dzieckiem i karierą.
Babcia i Dziadek
Gdzie dziecku będzie lepiej, gdy mamy nie ma w domu, bo musi np. wrócić do pracy? Wybór nie jest oczywisty. Oto plusy i minusy trzech rozwiązań: babcia, niania i żłobek
Czy już wiesz, co będzie najlepsze dla ciebie i dziecka? Zanim wrócisz do pracy, musisz podjąć decyzję, z kim zostawisz dziecko . Wybór nie jest oczywisty i zależy od wielu zmiennych. Czasem, niestety, trzeba pójść na kompromis, by nie uda się osiągnąć idealnego rozwiązania. Gdy zostawisz dziecko z babcią Wydaje się, że zostawienie dziecka z babcią to najlepsze rozwiązanie dla dziecka. Oto plusy: dziecko ją zna, a ty masz do niej pełne zaufanie dziecko z babcią czuje się bezpiecznie zwykle taka opieka jest bezpłatna jeśli babcia opiekuje się wnukiem u was w domu, pomoże w utrzymaniu porządku, zrobi zakupy i obiad podczas choroby dziecka nie musisz brać zwolnienia. Niestety, nawet w tej idealnej sytuacji można znaleźć minusy: babcia często nie jest już tak sprawna fizycznie, by sprostała aktywności małego dziecka, a gdy jest młodsza, może czuć się przeciążona dziecko trzeba codziennie do niej dowozić (o ile nie mieszkacie pod jednym dachem) możliwe są konflikty z babcią w sprawach dotyczących wychowania malucha. Babcia może uważać, że wie lepiej, czego potrzebuje jej wnuk, bywa nadopiekuńcza. Trudno znaleźć w tej sytuacji taktowne rozwiązanie – jeśli zwrócisz jej uwagę, poczuje się urażona i niedoceniana, poświęca przecież dziecku swój czas i energię. Co robić? Prosząc o pomoc, pamiętaj, że babcia ma prawo odmówić. Nawet jeśli twoja mama lub teściowa lubi opiekować się wnukiem, nie możesz jej obarczać tym zadaniem bez skrupułów. Dokładnie sprecyzuj, kiedy i czego od niej oczekujesz, nie zaskakuj jej swoimi prośbami. Dziękuj za wszystko, co robi dla was i waszego dziecka! Gdy zatrudnisz nianię Takie rozwiązanie budzi sporo obaw, ale czasem nie ma innego wyjścia. Jakie są plusy zatrudnienia niani? dyspozycyjność (bardzo ważne, jeśli masz nienormowany czas pracy) niania zwykle opiekuje się...
Starania o dziecko
Kiedyś trójka dzieci to była norma. Teraz najczęstszym modelem jest rodzina z jednym dzieckiem. Dlaczego współcześni rodzice nie chcą mieć więcej dzieci?
Moja koleżanka dwa lata temu urodziła córkę, i od dwóch lat jest w niej absolutnie zakochana. Macierzyństwo jest dla niej źródłem niewyczerpanej satysfakcji i szczęścia. Gdy jednak zapytałam ją ostatnio, kiedy mała Ola może spodziewać się rodzeństwa, odpowiedziała, że raczej nigdy. „Skupiam się na Oli i nie planuję kolejnych dzieci”. Takich mam, jak moja koleżanka, jest u nas coraz więcej. Dlaczego podejmują decyzję o wychowaniu jedynaków? Powód nr 1 Praca Chociaż dużo się ostatnio mówi o łączeniu pracy z macierzyństwem, to jednak rzeczywistość jest zdecydowanie mniej różowa niż to, co prezentowane jest w oficjalnych dokumentach. Mamie małego dziecka nadal bardzo trudno jest po pierwsze: przekonać pracodawcę, że jest dobrym pracownikiem, a po drugie: kiedy już znajdzie pracę – pogodzić ją z macierzyństwem. Nadal to głównie matki biorą L4 na chore dzieci i nadal to one wybiegają chwilę przed końcem pracy, aby zmienić nianię - co przekłada się na to, że nadal to one narażają się szefom (i często współpracownikom). Powód nr 2 Stres Pierwsze lata życia po porodzie łączą się z ustawicznym rodzicielskim strachem o zdrowie i rozwój malucha. Takie ciągłe napięcie może wykańczać. Kiedy natomiast maluch kończy trzy, cztery lata, wydaje się nam już duży. U niego katar jest już „tylko” katarem a nie „aż” katarem. Leczenie antybiotykiem nie idzie już – tak jak jest u bobasa – w parze z biegunką (przynajmniej nie zawsze). Zwykły upadek nie budzi lęku o wstrząs mózgu. Pielęgnacja kilkulatka chociaż może nie jest łatwiejsza, to na pewno nie łączy się już z tak wielkim stresem. Nic dziwnego, że po „odchowaniu” malucha wcale nam się nie uśmiecha powrót do pieluszek. Poznaj małe sekrety mam - o czym wolimy nie mówić na głos? Powód nr 3 Pieniądze Jasne, nie są...
Mama
Nawet kiedy podejmiemy już decyzję o powrocie do pracy po urodzeniu dziecka, wciąż jesteśmy pełne obaw. Czy ty też boisz tych 5 rzeczy?
Na co dzień boimy się przeciągów, pająków lub obcych ludzi o zmroku. Jednak kiedy przychodzi moment podjęcia decyzji o powrocie do pracy po porodzie, nasze lęki mają zupełnie nowy wymiar. Jak tu rozstać się z ukochanym maleństwem? Czy sobie poradzimy? I bez względu na to, jak bardzo mama jest gotowa powrócić na rynek pracy po urlopie macierzyńskim , najczęściej martwi się o jedną (lub więcej) z tych pięciu rzeczy. Jak oswoić te obawy? 1. Martwię się o dziecko. "Przecież nikt nie zaopiekuje się nim tak dobrze jak ja! Gdzie mu będzie tak dobrze jak u mamy?" - brzmi znajomo? Wiele z nas ma problem z zaufaniem obcym ludziom, w końcu chodzi tu o powierzenie im tego, co mamy najcenniejsze: naszego dziecka. Nieważne więc, czy będzie to opiekunka, czy pani w żłobku lub przedszkolu , boimy się, że kiedy wrócimy do pracy nasze dziecko będzie tęsknić albo że stanie mu się krzywda. Nawet tata i babcia wydają się niektórym z nas niegodni zaufania. Moment symbolicznego odcięcia pępowiny musi jednak kiedyś nastąpić, a wtedy możesz odkryć ze zdumieniem, że świat trwa, a wy nadal jesteście cali, zdrowi i szczęśliwi. Oczywiście, że twoje dziecko będzie czasem wracać z przedszkola z siniakiem czy guzem, ale czy to nie naturalna część dzieciństwa? Pamiętaj, że jest pod opieką wyszkolonych nauczycieli, nianię wybrałaś skrupulatnie, a babcia kocha je tak samo bardzo jak ty. Będzie dobrze. Nie bój się pytać opiekunów o to, jak dziecku minął dzień. Będziesz spokojniejsza wiedząc, co u niego słychać: kogo dziś polubił, z kim się pobił i jaki piękny rysunek narysował dla ciebie. 2. Wciąż karmię piersią. Twoje dziecko za nic w świecie nie weźmie do ust butelki? Boisz się, że zagłodzi się w czasie, gdy jesteś w pracy? To naturalne obawy. Może pocieszy cię myśl, że tego samego przed powrotem do pracy po porodzie bały się tysiące mam przed tobą....
Polecamy
Porady
