Wprawdzie to, jak inteligentne będzie dziecko, w pewnym stopniu zależy od genów, ogromne znaczenie ma jednak środowisko, w jakim maluch się wychowuje, odpowiednia stymulacja oraz własny wysiłek poznawczy dziecka. Dlatego warto zacząć wspierać rozwój intelektualny dziecka już od chwili narodzin. Co robić, by wychować mądre dziecko?
Maluszek rozwija się nieustnie przez cały czas już od chwili narodzin, dlatego o odpowiednim stymulowaniu jego intelektu warto zacząć stymulować jak najwcześniej. Ba, ale jak to zrobić? Przecież nie nauczysz niemowlęcia czytać i pisać, nie zagrasz z nim w szachy ani nie będziesz rozwiązywać zadań matematycznych. Są na to o wiele prostsze sposoby. Przede wszystkim przebywaj dużo z maluszkiem. Pozwól mu czuć twoją bliskość, obserwować twoją twarz, naśladować mimikę. I mów do niego. O czym? O wszystkim: że je kochasz, że świeci słońce albo pada deszcz, że zaraz będzie pora karmienia albo że trzeba zmienić pieluszkę. Słyszane dźwięki, zwłaszcza głos ukochanej mamy, pobudzają mózg i sprawiają, że w przyszłości maluchowi łatwiej będzie wymówić pierwsze słowa. Z tego samego powodu czytaj dziecku przed snem i śpiewaj kołysanki. Pokazuj maluszkowi proste formy i żywe kolory – to pozwala ćwiczyć koncentrację.
Zarówno swoją, jak i dziecka. Tak, tak – dopóki karmisz piersią, maluch je to samo co ty, dlatego dbaj, by w waszej diecie znajdowały się nienasycone kwasy tłuszczowe, witaminy i minerały. Nie zapominaj o tym również wtedy, gdy zaczniesz rozszerzać dietę dziecka – umieść w jego jadłospisie zarówno mięso i nabiał, jak i warzywa czy owoce. Te wszystkie składniki są mu potrzebne do prawidłowego rozwoju mózgu.
Dziecko poznaje świat wszystkimi zmysłami. Musi nie tylko zobaczyć, lecz także dotknąć i posmakować. Jeśli coś zainteresowało malucha, pozwól mu bliżej się temu przyjrzeć, jeśli to bezpieczne – wziąć do buzi. Raczkującemu szkrabowi nie zabraniaj „zwiedzać” domu czy ogrodu (oczywiście cały czas miej go na oku). Swoboda w odkrywaniu świata, to także swoboda poruszania się. Zakładaj maluchowi takie ubranka, w których będzie mu wygodnie. Na co dzień zrezygnuj więc z wizytowych sukienek dla dziewczynek i efektownych jeansów dla chłopców. Postaw na sprawdzone body i pajace z miękkiej bawełny. Zadbaj też o to, by ruchów małego odkrywcy nie krępowała pieluszka. Sięgaj po takie, które jak pieluszki Dada mają elastyczne boczki dopasowujące się do ciała dziecka i wygodne rzepy, dzięki którym pieluszka zawsze pozostaje na swoim miejscu.
Aby uczyć dziecko nowych rzeczy, wcale nie musisz zabierać go do biblioteki czy muzeum (choć takie wycieczki też polecamy). Równie skutecznie możesz rozbudzić ciekawość dziecka na spacerze, podczas kąpieli czy na zakupach. Nad waszą głową przelatuje samolot? Pokaż go dziecku i opowiedz coś o nim. Na spacerze zauważyłaś ładną różę? Zwróć na nią uwagę dziecka – pozwól powąchać, pokaż, że ma płatki i liście, ale też kolce, które mogą zranić. Te wszystkie rzeczy tylko dla nas są zwyczajne, dla dziecka to niesamowicie ciekawe odkrycia.
Kiedy tylko twój maluch zacznie mówić nieco więcej niż „mama” i „tata”, nie opędzisz się od pytań. „A po co…?”, „A dlaczego…?” – czasem będziesz miała ich serdecznie dość. Staraj się jednak nie zbywać dziecka i odpowiadać. Pytania to wyraz żywego zainteresowania światem, a także sposób uczenia się. W końcu kto lepiej wyjaśni mu tę skomplikowaną rzeczywistość niż mama i tata?
Najlepiej te otwarte, czyli takie, na które nie da się odpowiedzieć „tak” lub „nie”. Pytania doskonale stymulują myślenie, wymuszają koncentrację, a także rozwijają wyobraźnię. Pytaj więc malucha, jak mu minął dzień w przedszkolu, jak sądzi: dokąd leci ten samolot i co by mogło się stać, gdyby spróbował zerwać różę.
Nie od dziś wiadomo, że nauka przez zabawę to najlepsza forma zdobywania nowych umiejętności. Bawcie się więc sorterem, a przy okazji uczcie kształtów i kolorów, ćwiczcie koncentrację i spostrzegawczość, układając puzzle, trenujcie spostrzegawczość, rozwiązując i wymyślając zagadki.
Nic tak nie motywuje dziecka do dalszych odkryć, jak to, że najważniejsza dla niego osoba widzi i docenia jego postępy. Dlatego chwal swoją pociechę, gdy nie tylko gdy uda mu się ułożyć puzzle czy rozwiązać zagadkę, lecz także gdy samo zje lub nauczy się posługiwać widelcem. To dla dziecka nie lada osiągnięcie.
Pamiętaj, że nie wszystko, co robicie, musi być podporządkowane nauce. Każdy potrzebuje czasem odpoczynku – twoje dziecko również. Dlatego czasem zróbcie coś dla przyjemności, bez edukacyjnego podtekstu – idźcie na lody, pobawcie się w berka i po prostu cieszcie sobą.
To chyba najważniejsza zasada. Bo tylko dziecko, które czuje się kochane i bezpieczne i które wie, że zawsze znajdzie wsparcie w swoich rodzicach, może się swobodnie rozwijać i poznawać świat.
Zajrzyj też na: www.dada.pl.
1. Zapraszaj do domu kolegów dziecka - nie tylko na kinderparty . Dobrze przygotowane do szkoły dziecko powinno umieć odnaleźć się w grupie. Jeśli twój maluch jest odludkiem, w takich sytuacjach łatwiej przełamie koleżeńskie lody. 2. Cierpliwe odpowiadaj na dziecięce pytania - nawet jeśli wydają się niemądre lub sądzisz, że maluch słyszał już odpowiedź na nie setki razy. Pytanie do klucz do zdobywania wiedzy. Jeśli nie znasz odpowiedzi, poszukajcie jej z dzieckiem w książkach lub w internecie. Od razu podasz gotowy sposób na zdobywanie informacji, bardzo potrzebny wszystkim, którzy sie uczą. 3. Czytaj maluchowi - nauczysz go słuchania – w szkole trzeba umieć słuchać przede wszystkim pani, ale też kolegów. Podczas czytania książek dziecko ćwiczy skupianie uwagi, a także rozwija wyobraźnię i wiedzę - sama wiesz, ile można się z książek dowiedzieć. 4. Podsuwaj rebusy, zagadki, krzyżówki - uczą myślenia, cierpliwości, dają satyfakcję ze znalezienia rozwiązania. Dzieci, które chętnie bawią się w ten sposób, zwykle nie mają problemów w szkole. 5. Rozmawiaj z dzieckiem - dzięki nim nie tylko staniecie się sobie bliższi, ale maluch będzie mógł doskonalić słownictwo, wypowiadać się potoczyście. Gdy dziecko wypowiada się, ma szansę uporządkować swoje myśli. Jesli więc już piąty raz słuchasz, co dziś kolega Filip zrobił po przedszkolnym obiedzie, nie okazuj znudzenia. 6. Nie wyręczaj - choć wiele rzeczy mogłabyś zrobić szybciej i lepiej, pięciolatek powinien już umieć ubierać się sam, myć, czesać i jeść. Pozwól mu ćwiczyć te umiejętności i zachęcaj, jeśli nie wierzy w swoje możliwości. 7. Nie zgaduj, co ma na myśli - czy może wolałby na śniadanie truskawkowy serek czy waniliowy. Naucz dziecko mówić o swoich potrzebach. Sytuacja, w której wystarczy zrobić minkę, a mamusia...
1. Dywan jak klasy Albo jak tor samochodowy czy kwiecista łąka. Z jednej strony pełni funkcję dekoracyjną, z drugiej może służyć do zabawy w klasy czy rajd samochodowy. Dzieci potrafią używać swej wyobraźni jak żaden dorosły (zrób test, czy twoje dziecko ma bujną wyobraźnię ), dlatego nawet zwykły dywan w kwiatki może stać się kwiecistą łąką, na której mieszka Calineczka. Pamiętaj jednak, że dywan w pokoju alergika nie jest dobrym pomysłem, bo trudniej usunąć z niego kurz niż z drewnianej podłogi. 2. Tablica do rysowania Kilkuletnie dziecko uwielbia rysować, próbuje też swych sił w nauce pierwszych literek . Tablica ograniczy ilość zużywanych przez dziecko kartek i jest dla niego nie lada frajdą. Bo po pierwsze, nieładny ogon smoka można zmazać i spróbować narysować od nowa. Po drugie, kreda to fantastyczny materiał, który zostaje na paluszkach, a dzieci w tym wieku uwielbiają obcować z różnymi materiami. Po trzecie, w przedszkolu także jest tablica, więc w domu można pobawić się w przedszkole (oczywiście rola wychowawczyni przypada wtedy dziecku). 3. Fotel do bujania Taki specjalnie przeznaczony dla dzieci, np. w kształcie półksiężyca możesz znaleźć w Ikei czy dużych sklepach z artykułami dziecięcymi. Istnieją też modele, które udają statki kosmiczne albo takie, które można zakryć jak kapsułę. Jeśli nie stać cię na kupno wymyślnego fotela, możesz wybrać wariant tańszy i prostszy , a sprawiający równie dużo uciechy, np. fotel obrotowy czy dmuchany. Czy wiesz, dlaczego dzieci lubią się bujać? 4. Duże puzzle Sprawią, że dziecko rozwija swoją spostrzegawczość, koncentrację, umiejętność logicznego myślenia , a ty masz godzinę wyłącznie dla siebie. Zacznij od mniejszych zestawów, a wraz z osiąganiem przez dziecko coraz większej precyzji, podnoś mu poprzeczkę. Sprawdź, jak wybierać puzzle dla przedszkolaka ...
W co się bawić zimą na spacerze? Maluchowi w ciepłych butach i puchowej kurtce trudno się poruszać, jednak nawet w takim zimowym opakowaniu on po prostu kipi energią. Zobacz, co mu się spodoba. Gra w kolory Na dworze szaroburo (a w najlepszym przypadku biało), dlatego ty nie zapominaj o dostarczeniu dziecku barwnych wrażeń . Zabierz na spacer pęk czerwonych i żółtych wstążeczek (np. wyciętych z bibułki). Ich taniec na wietrze na pewno przyciągnie uwagę dziecka. Korzyści z zabawy: Maluchy uwielbiają kontrastowe barwy. I bardzo dobrze – bo żywe kolory rozwijają wzrok . Osypywanie gałązek Kiedy spadnie świeży śnieg, poproś maluszka, aby stanął pod drzewem i lekko potrząśnij gałązką nad wami. Drobny puszek delikatnie osadzi się na waszych twarzach. Przyjemnie, prawda? Korzyści z zabawy: Przedszkolak poznaje przyrodę i doświadcza niecodziennych wrażeń dotykowych . Rzucanie do celu Przygotujcie kilkanaście śnieżek, obierzcie niezbyt odległy punkt (np. drzewo albo ścianę) i postarajcie się w niego trafić. Komu się uda, ten jest mistrzem! Korzyści z zabawy: Maluch podczas takiej zabawy ćwiczy koordynację oko-ręka (przyda mu się ona np. podczas nauki pisania ). Do tego rzucanie śniegowymi kulkami świetnie rozgrzewa małego zmarzlucha! Badanie śnieżynek Zabierzcie na spacer lupę i oglądajcie przez nią płatki śniegu. Zwróć malcowi uwagę, że każdy jest inny. Korzyści z zabawy: Takie odkrywanie magii w świecie rozwija twórcze myślenie kilkulatka. W co się bawić zimą na spacerze? Na dworze zrobiło się wietrznie i za zimno? Nie pozwól, aby dopadła was nuda. Kiedy już wszystkie puzzle ułożą się w obrazki, nadejdzie czas na coś nowego. Zimowy witrażyk Zaproponuj malcowi wykonanie śnieżynki z papieru. Złóż kartkę na kilka części i wytnij rogi. Witrażyk przyklej na okno. Korzyści z zabawy: Spoglądając...
