Powszechnie uważa się, że patrzenie w komuś w oczy przez dłuższy czas może wyzwalać agresję. Długotrwałe wpatrywanie się w kogoś sprawia, że ludzie czują się niekomfortowo, mają poczucie, że ktoś wchodzi w ich prywatną przestrzeń, próbuje dominować lub okazuje zainteresowanie seksualne. Podobnie zresztą jest w świecie zwierząt – patrzenie psu w oczy sprawia, że odbiera on to jako prowokację, wyzwanie i staje się agresywny.
Ale czy patrzenie w oczy najbliższym, ukochanym osobom również może wyzwalać agresję? Naukowcy postanowili to sprawdzić. Ich zdaniem, 4 minuty niezakłóconego kontaktu wzrokowego raczej zwiększa poczucie bliskości niż wyzwala agresję. Aby to udowodnić, przygotowali eksperyment, do którego zaprosili 6 par z różnym stażem partnerskim – jest para, dla których to spotkanie jest czwartą randką, jest też para z 50-letnim stażem małżeńskim.
Warto wiedzieć: Różnice płci. Kobieta i mężczyzna - w czym są inni?
Zobacz, jak reagowały pary podczas czterominutowego patrzenia sobie w oczy:
Pary początkowo nie mogą uwierzyć, w cel jaki przed nimi postawili organizatorzy eksperymentu: „Mamy patrzeć sobie w oczy przez 4 minuty? Przecież to nienaturalne!”, „Cztery minuty? To długi czas?”. Co ciekawe, bardziej zakłopotane tym zadaniem były kobiety niż mężczyźni (a przynajmniej one to okazywały). W końcu pary zaczynają eksperyment, zapada cisza. Patrzą sobie w oczy. Niektórzy walczą z zawstydzeniem, niektórzy próbują zahipnotyzować partnera.
Po chwili jednak dzieje się coś magicznego – ludzie zaczynają się do siebie uśmiechać, ciepło, serdecznie. Niektórzy dążą do bliskości, dotykając się nogami, rękoma. Widać, że doświadczają czegoś wyjątkowego.
Gdy czas mija, niektórzy mają ochotę kontynuować eksperyment. Niektórzy odważnie wyznają, że to coś wyjątkowego. „Podczas 55 lat małżeństwa nigdy nie patrzyliśmy sobie w oczy w ten sposób” – wyznała starsza pani. Jej partner wyznał: „Kiedy spojrzałem na ciebie naprawdę uważnie, zdałem sobie sprawę, jak bardzo cię potrzebuję. Ile dla mnie znaczysz…”
„Zastanawiałam się, o czym myślisz” – powiedziała kobieta, będąca w dwuletnim związku małżeńskim. Na co jej partner odpowiedział: „Jak cudownie jest siedzieć i patrzeć na moją żonę. Bez dyskutowania o biznesie, pracy i innych sprawach”.
Ciekawe są też spostrzeżenia pary, która nigdy wcześniej się nie widziała. „To interesujące siedzieć naprzeciwko osoby, o której nic nie wiesz. Poznaliśmy się przecież 10 minut wcześniej”. „Nie możemy się już nie spotkać” – odpowiedział jej partner. „To prawda” – przyznała dziewczyna.
A jak wy się czujecie, gdy ktoś długo patrzy wam w oczy?
Polecamy: Patrzenie prosto w oczy podczas rozmowy (psychologiczny punktu widzenia)
Ciągle mówimy o tym, że w związki wdziera się z czasem rutyna, gaśnie żar, spada zainteresowanie seksem, pierwsze dziecko oznacza kryzys w małżeństwie , a zakochanie i tak nie ma prawa trwać dłużej niż 3 lata, bo tako rzecze nauka. A co z pozytywami? Nie ma żadnych? Ależ skąd! "The Independent" wymienia 5 rzeczy, które przydarzają się partnerom, którzy są ze sobą długo. My dorzucamy kolejne 2, w tym jedną z polskiego naukowego ogródka. Macie własny, prywatny język Kojarzycie te wasze prywatne żarciki, których nikt poza wami nie rozumie? A nazwy na różne przedmioty, powiedzonka rodzinne, których nikt inny nie używa? Taki własny język pogłębia więzy między partnerami. W badaniu przeprowadzonym wśród tysiąca osób w wieku od 12-90 lat prof. Robert Hopper z Uniwersytetu w Teksasie (USA) zbadał sposoby komunikowania się i odkrył, że im bliżsi są sobie ludzie, tym bardziej skłonni są do używania własnego, prywatnego języka. Ta bliskość, pogłębiająca się z czasem trwania związku, przekłada się na sposób komunikowania się par: "osobista komunikacja" - jak nazywa to zjawisko Hopper – jest intensywniejsza wraz z pogłębiającą się zażyłością pomiędzy ludźmi. Przejawia się w używaniu wyrażeń zarezerwowanych tylko dla tej pary, a także w mówieniu sobie o rzeczach, o których nie rozmawiamy z nikim innym, jak i w porozumiewaniu się ze sobą na różne, pozawerbalne sposoby. I dobrze, że tak się dzieje! Psycholog z Stanowego Uniwersytetu w Ohio, Carol Bruess, ustaliła, że im częściej pary używają prywatnych sformułowań i słów, tym szczęśliwsze są ze sobą – przynajmniej wg deklaracji badanych. Przestajesz się ciągle kontrolować Pamiętacie, jak na początku związku człowiek ciągle się pilnuje? Czy dobrze wygląda, czy odpowiednio się zachowuje, nawet czy dobrze formułuje zdania... Nie ma mowy o...
Kamasutra to bardzo obszerny, wnikliwy i pięknie napisany tekst (sprzed 2000 lat) o seksualności człowieka, ale także o jego podejściu do dóbr materialnych, codziennych obowiązkach i szacunku dla innych ludzi. Niektórzy mówią, że Kamasutra to traktat filozoficzny wzbogacony jedynie informacjami na temat sztuki miłosnej. W Indiach od pokoleń wszystkie dziewczęta miały studiować Kamasutrę przed osiągnięciem dojrzałości. O czym dokładnie jest Kamasutra? Kamasutra odwołuje się do równowagi pomiędzy trzema podstawowymi składnikami ludzkiego życia, którymi są Dharma, Artha i Kama, dokładnie w takiej kolejności. • Dharma to religia, prawo, obowiązki, cele - to, co nadaje naszemu życiu sens - poczucie połączenia z całą przyrodą i ludzkością. • Artha to sztuka życia i dobrobytu, rzemiosło, praca zarobkowa, czyli inaczej twórcza sztuka codziennego życia. • Kama rozumiana jest tu zasadniczo jako miłość erotyczna i seksualność, jako spełnienie się w życiu miłosnym i intymnym. Kamasutra daje nam szereg porad, jak uczynić nasze kontakty seksualne bardziej szczęśliwymi i jak pogłębić wzajemną rozkosz . Ta satysfakcja płynąca z płciowości daje radość oraz pogłębia wzajemne relacje partnerów, przeciwdziała konfliktom i kryzysom partnerskim. Warto z takiej wiedzy skorzystać. Czy wszystkie pozycje Kamasutry są trudne? Kamasutrę można czytać przede wszystkim, jako lekarstwo na wstyd . A przeglądanie rysunków wykonanych na jej podstawie, może być inspiracją dla każdej pary. Nie tylko akrobatów, jak się wydaje po przejrzeniu tych najbardziej skomplikowanych układów ciał. Celem autora traktatu o kochaniu było stworzenie uniwersalnego podręcznika sztuki miłosnej. Takiego, w którym każdy znajdzie coś dla siebie. Doświadczony i ten, który jeszcze nigdy nie trzymał w ramionach kobiety. Gruby i chudy, wysoki i niski. Wstydliwy i ten, kto lubi w rozmowie...
Kiedy spotka się dwoje ludzi, to ich miłość nie ma wielkich szans na powodzenie. Oto dwie różne osobowości, o zupełnie innej wrażliwości i doświadczeniach życiowych, w tym seksualnych to stwarza pole dla różnych konfliktów. Tylko dzięki rozmowie i chęci wysłuchania partnera możemy osiągnąć względną harmonię. Seksuolog Andrzej Depko wyjaśnia, jak mówić i słuchać, by dojść do porozumienia. Jakie zasady obowiązują podczas rozmowy o seksie? Nie radzę czekać do najbliższej kłótni, aby wszystko wykrzyczeć. Ale tak robi większość ludzi. Najpierw tłumimy żale, a potem nagle... trach! Wybuchamy. I zamykamy sobie drogę do rozwiązania konfliktu. Bo kiedy kierują nami emocje, komunikat przestaje być czytelny. Staje się argumentem w jakiejś kolejnej rozgrywce. A propos: czy zna pani dowcip o blondynce, która, odchodząc od partnera, jeszcze na schodach krzyczy: "I chcę ci powiedzieć, że wszystkie orgazmy miałam udawane”? Mnie ten dowcip nie śmieszy. Znam takie historie z życia. On pokazuje, że wiele osób spędza ze sobą mnóstwo czasu kompletnie bez rozmów. Ci ludzie pewnie już na wstępie budowania związku nie potrafili jasno mówić o swoich potrzebach. Wielu partnerów wstydzi się ujawniania swoich pragnień nawet przed najbliższą osobą. Pamiętam taką parę – przyszli do gabinetu. Ona opowiadała, że w okresie dojrzewania masturbowała się przy filmach pornograficznych. To doświadczenie tak mocno wpisało się w jej seksualność, że nadal od czasu do czasu oglądała erotyczne filmy na wideo. Okazało się, że oboje w jednym komputerze ukrywają przed sobą filmy pornograficzne. On nigdy nie zdecydował się jej o tym powiedzieć, bo bał się jej oceny, odrzucenia. Wyszli z gabinetu i poszli kupić sobie pierwszą wspólną kasetę. Czyli zachęca Pan do szczerości? Jeśli nie powiesz, partner, kierując się doświadczeniami z poprzednich...
