Jak namówić dziecko do jedzenia warzyw i innych zdrowych produktów? 10 rad na dobry początek

Zdrowe jedzenie jest ważne dla rozwoju i zdrowia  dziecka - co do tego my, rodzice, raczej nie mamy wątpliwości. Schody się zaczynają, gdy zaczynamy zastanawiać się nad konkretami. Co kupić? Ten czy tamten jogurt? Co to właściwie znaczy „ zdrowa żywność ”? Na ile można ufać producentom? Skąd mamy wiedzieć, czy robimy wszystko jak trzeba? Polecamy także: 8 powodów, by karmić dziecko zdrowo   Beata Turska:  Skąd mam wiedzieć, że to, co daję dziecku jest zdrowe?    Edyta Gulińska, specjalistka w dziedzinie żywienia: Kupując produkty w opakowaniach trzeba zwracać uwagę nie tylko na datę przydatności do spożycia, ale przede wszystkim na skład. Im więcej różnych E i tajemniczo brzmiących nazw (takich jak np. E621 glutaminian sodu – wzmacniacz smaku, tym więcej chemii. Trzeba uważać: wiele produktów kusi "zdrowo" kojarzącymi się nazwami, ale po bliższych oględzinach okazuje się, że to tylko chwyt reklamowy, a zawartość opakowania ze zdrowym jedzeniem nie ma nic wspólnego. Lepiej także nie liczyć na to, że najtańsza mielonka  jest super wędliną, bo nie jest. Warto kupować produkty z certyfikatami IMiD i CZD – są przebadane.  Polecamy także: Czytaj etykiety!   Z niektórych reklam produktów dla dzieci wynika, że czekoladka może zastąpić mleko, sok – owoce. Można im wierzyć?    Nie zawsze. Żadna czekoladka nie zastąpi mleka, a jaskraworóżowy czy jadowicie zielony soczek musi mieć sztuczne dodatki,  bo takich owoców po prostu nie ma. Zresztą owoc to owoc, zawsze jest w nim więcej witamin i błonnika niż w soczku.    Przeczytaj także: Zdrowa dieta - to wcale nie jest trudne!    Czy "dobre" musi oznaczać "drogie"?   W większości przypadków niestety tak, bo za jakość trzeba płacić. I warto, bo jakość jedzenia jest ważniejsza niż jego ilość. Lepiej np. kupić dziecku kawałek piersi indyka, upiec ją i...

1. Daj dziecku odetchnąć Postaraj się, by sprawa jedzenia przestała być tematem numer 1 w waszym domu.   Nie nazywaj malca  niejadkiem . Oszczędź mu komentarzy  („Oszaleję z nim, znowu nie tknął obiadu!”) i porównywania z innymi („Agatka zjadła kaszę, a Jaś jak zwykle tylko wszystko rozbabrał!”). Nie skarż się na niego babci,  koleżankom itd.   To naprawdę  ważne, bo presja , jaką często wywierają na niejadku bliscy, może odebrać apetyt na dobre.   2. Pobaw się w księgową Przez kilka dni zapisuj wszystko, co zjada i wypija  twoje dziecko : każdy kęs banana, każdy łyk soczku marchewkowego, każdą łyżeczkę serka. Nie przepuść żadnemu ciasteczku ani lizakowi. Może się okazać, że twój malec wcale nie jest niejadkiem , tylko je na raty albo nie to, co trzeba. 3. Pozwól dziecku zgłodnieć Nie biegaj za nim z kanapką po placu zabaw, nie wtykaj do buzi a to jabłka, a  to banana.  Daj mu szansę wybiegać się i wyszaleć, a przy okazji nabrać apetytu . Poza tym: Zrezygnuj ze słodyczy i niezdrowych przekąsek. Nie karm dziecka drożdżówkami „byle tylko coś przełknęło”, bo będziesz musiała robić to stale. Żaden malec nie zrezygnuje z nich dobrowolnie na rzecz brokułów! Uważaj także na słodkie herbatki i  soczki . Są bardzo sycące, nic więc dziwnego, że nie ma się po nich ochoty na obiad.  4. Pozwól decydować Zdarza się, że dziecko wybrzydza przy jedzeniu bo to  jedyna okazja, kiedy może o czymś decydować. Pozwól mu wybierać to, na co ma ochotę.  Daj mu jednak ograniczony wybór ("Chcesz na śniadanie  płatki czy bułeczkę z miodem?") 5. Poproś dziecko o pomoc w kuchni Każdy człowiek, nawet całkiem mały,  lubi się czuć ważny i potrzebny. Zaangażuj dziecko w przygotowywanie posiłków , nawet jeśli oznacza to smarowanie masłem blatu i rozchlapywanie mleka po kafelkach....

  1. Zacznij podawać warzywa jak najwcześniej Już od 6, 7 miesiąca życia. Wprowadzaj warzywa jedno po drugim, najlepiej wtedy gdy malec jest w formie (wyspany i w dobrym humorze).  Nie ograniczaj się do marchewki, pietruszki  i ziemniaków. Podawaj smykowi także dynię, pora, pomidory, brokuły, szpinak, zielony groszek, bakłażany, cukinię itd. Korzystaj z warzyw świeżych i mrożonych, nie bój się słoiczków. Nie zwlekaj z wprowadzaniem warzyw zbyt długo, by do maksimum wykorzystać  ciekawość malca i jego otwartość na nowe smaki.     EWA: Przekonałam się, że im później poda się jakieś warzywo, tym trudniej malca oswoić z jego smakiem. Paweł bez problemów zjada wszystko, co poznał w 1 i 2 roku życia. Przeoczyłam buraczki i teraz mój synek nie chce ich tknąć.   2. Nie rozdrabniaj warzyw dłużej niż trzeba To jasne, że sześciomiesięczne niemowlę musi jeść zmiksowane potrawy, ale podawanie papek starszemu smykowi nie ma sensu.    JUSTYNA: Gdy tylko Kasia nauczyła się gryźć,  dawałam jej do łapki ugotowane i ostudzone kawałki marchewki. Jadła aż miło! 3. Pozwalaj dziecku na podkradanie warzyw z własnego talerza, ale... ...uważaj, co na nim kładziesz. ANKA: Antoś chciał próbować wszystkiego, co jedliśmy. Dlatego zamiast papryki marynowanej i grzybków w occie (uwielbiammmm!) zaczęłam kłaść jadać warzywa gotowane i surówki. Przeczytaj także: Grzyby nie są dla dzieci! 4. Uważaj na nieuczciwą konkurencję Nie dosładzaj kaszek i herbatek, bo przyzwyczajony do słodkiego smaku malec nie będzie miał ochoty na warzywa. Gdy podrośnie, nie pozwalaj mu opychać się słodyczami. Uważaj też na słodzone serki i soczki. JOANNA:  Uważam na cukier, bo takiej konkurencji żaden kalafior czy brokuł nie wytrzyma! Przyzwyczaiłam chłopców do picia wody i soków warzywnych (np. z marchwi)  zamiast słodkich ulepków. Rzadko też...