Zagrożenia w ciąży po trzydziestce
Późna ciąża może wiązać się z poważnymi komplikacjami. Sprawdź, co Ci może grozić.
- Edipresse Polska S.A.
Największym problemem jest obniżona płodność po trzydziestym roku życia, a w momencie poczęcia – ryzyko nieprawidłowości chromosomalnych (nieprawidłowa liczba lub budowa chromosomów).
Dlaczego powstają nieprawidłowości chromosomalne?
Występują najczęściej przy zaawansowanym wieku rodziców lub narażeniu ich na promieniowanie jonizujące. Wiek matki ma większe znaczenie, ponieważ kobiety rodzą się z gotowymi zawiązkami wszystkich komórek jajowych. Jeżeli zawiązki podlegają promieniowaniu oraz działaniu innych czynników teratogennych, na jakie narażona jest kobieta przez całe życie, ryzyko uszkodzenia materiału genetycznego komórek jajowych się zwiększa.
Zagrożenia w ciąży po trzydziestce
- Zespół Downa
Zdarza się raz na 600 urodzeń. Cechą charakterystyczną jest upośledzenie umysłowe miernego lub dużego stopnia, niskie napięcie mięśniowe, wrodzone wady serca, zmienione rysy twarzy (mongolizm).
Ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa rośnie wraz z wiekiem kobiety:
- 25 lat- 1:1300 urodzeń
- 30 lat- 1: 965 urodzeń
- 35 lat- 1: 365 urodzeń
- 40 lat- 1:109 urodzeń
- 45 lat- 1: 32 urodzeń
- 49 lat- 1: 12 urodzeń.
- Zespół Edwardsa
Jest bardzo poważną nieprawidłowością występującą raz na 6 tys. urodzeń. U dzieci z Zespołem Edwardsa występują: małogłowie, upośledzenie umysłowe, schorzenia układu krwionośnego, moczowego i pokarmowego. Większość dzieci urodzonych z tą wadą umiera w ciągu pierwszego roku życia.
- Zespół Patau
Występuje z częstotliwością raz na 5 tys. urodzeń. Dzieci urodzone z tym zespołem prezentują m.in.: upośledzenie umysłowe, małogłowie, rozszczep podniebienia, wargę zajęczą, uszkodzenia układu krwionośnego i pokarmowego. Większość umiera przed ukończeniem trzech lat.
- Nieprawidłowości chromosomów płciowych
Występują 1 na 500 żywych urodzeń. Uważa się, że są przyczyną około jednej czwartej poronień samoistnych. Najczęściej postaciami są zespoły Turnera i Klinefeltera.
- Zespół Turnera
Występuje raz na 10 tys. urodzeń dzieci płci żeńskiej. Jest to najczęściej rozpoznawana wada u poronionych płodów. Dorosła kobieta z zespołem Turnera jest bardzo niska. Charakterystyczne są u niej niewykształcone drugo- i trzeciorzędne cechy płciowe oraz częste zaburzenia układu krwionośnego i moczowego. Choroba ta może pozostawać nierozpoznana do okresu pokwitania.
- Zespół Klinefeltera
Występuje raz na 1 tys. urodzeń dzieci płci męskiej. Charakterystyczne cechy po osiągnięciu dojrzałości to bardzo wysoka sylwetka, niedostatecznie wykształcone narządy płciowe. Urodzeni z tą wadą mają dodatkowy chromosom płciowy.
- Zakażenia wrodzone
Różyczka u matki w początkowym okresie ciąży bywa przyczyną powstawania wad wrodzonych u płodu. Związek pomiędzy tymi dwoma zdarzeniami ustalony został jako jeden z pierwszych. Później okazało się, że także inne zakażenia u ciężarnych mogą powodować wady u płodu, m.in. zakażenie cytomegalowirusem (CMV), wirusem opryszczki, parvo wirusem 19, krętkiem bladym (wywołującym kiłę).
To tylko Twoja decyzja
Jeżeli po wykonaniu badania okazało się, że dziecko, rozwijające się w Twoim łonie jest obarczone zespołem Downa, razem z partnerem będziecie musieli głęboko przemyśleć problem. Niektórzy rodzice decydują się na przerwanie ciąży, inni na urodzenie. Niezależnie od decyzji, jaką podejmiesz, to jest to Twoja decyzja! Nie pozwól, aby ktokolwiek wywierał nacisk na Ciebie lub Twojego partnera. Szukaj dobrych informacji, skontaktuj się z rodzicami dzieci upośledzonych. Rozważ wszystkie możliwe pozytywne i negatywne rozwiązania. Ważne, byś znalazła oparcie w partnerze i lekarzu.