Ospa wietrzna w ciąży rozwija się u 3 ciężarnych na każde 1000 ciąż. To niewielki odsetek, lecz choroba dla kobiet spodziewających się dziecka może być bardzo groźna, podobnie dla ich dzieci. Dlatego najlepiej jest porozmawiać z lekarzem jeszcze przed zajściem w ciążę i w razie potrzeby zaszczepić się przeciwko ospie wietrznej jeszcze przed poczęciem dziecka. Zabieg ten pozwala zminimalizować ryzyko zachorowania i powikłań u dziecka.

Reklama

Spis treści:

Ospa wietrzna w ciąży

Ciężarne najczęściej zakażają się wirusem ospy wietrznej od dzieci. Jeśli ospa się rozwija, początkowo pojawia się osłabienie, podwyższona temperatura ciała, ból głowy i brzucha. Po 2-3 dniach na skórze występują charakterystyczne zmiany – wysypka, która najpierw przyjmuje postać plamek, później grudek, pęcherzyków z surowiczym płynem, a w końcu strupków. Czasami w przebiegu ospy u ciężarnych może pojawić się kaszel. Ospa u dorosłych przebiega podobnie jak u dzieci, ale jej powikłania mogą być poważniejsze.

Okres inkubacji ospy, czyli czasu od kontaktu z ospą w ciąży do wystąpienia objawów wynosi 10-21 dni, średnio 14 dni. Od pojawienia się na ciele plamek do zaschnięcia pęcherzyków i odpadnięcia strupków mija 10-12 dni.

Przechorowanie ospy sprawia, że jej wirus pozostaje w organizmie w stanie uśpionym. Rzadko dochodzi do ponownej pełnoobjawowej ospy, ale może wystąpić półpasiec.

Zobacz także

Czy ospa jest groźna w ciąży?

Niestety ospa wietrzna stanowi zagrożenie zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Ponieważ ciężarne ciężej przechodzą ospę, są narażone na powikłania, z których najczęstszym jest zapalenie płuc.

Wirus ospy może przenikać przez łożysko do płodu. Jeśli tak się stanie, konsekwencje mogą być poważne. Największe zagrożenie niesie ospa między 13. a 20. tygodniem ciąży. Może wtedy doprowadzić do tzw. ospy wrodzonej: powstania wad rozwojowych, zaburzeń układu nerwowego dziecka, deformacji kończyn, bliznowców, uszkodzenia narządu wzroku, zaburzeń czynności jelit i zwieracza pęcherza moczowego. Śmiertelność w ciągu pierwszych miesięcy życia wśród dzieci z ospą wrodzoną wynosi ok. 30 proc. Zakażenie wirusem ospy po 28. tygodniu ciąży nie powoduje już ospy wrodzonej.

Bardzo niebezpieczna może być też ospa w okresie połogu. Zachorowanie w tym czasie może doprowadzić do zakażeń bakteryjnych, sepsy, zapalenia nerek czy wątroby, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych oraz małopłytkowości. Dotyczy to zarówno matki, jak i jej dziecka.

Leczenie ospy w ciąży

Ciężarne, które zachorują na ospę lub są w grupie wysokiego ryzyka (mają kontakt z osobą chorą, nie przechodziły ospy w dzieciństwie i nie były przeciw niej szczepione), jak najszybciej powinny zostać poddane terapii. Stosuje się leki przeciwwirusowe, które hamują namnażanie się wirusa. Na zmiany skórne stosuje się leki przeciwświądowe (antyhistaminowe) oraz kąpiele w roztworze nadmanganianu potasu.

Jeśli do zakażenia doszło w III trymestrze ciąży, noworodkowi podaje się immunoglobuliny przeciwko ospie i półpaścowi.

Ospa wietrzna u starszego dziecka a ciąża

Większość ciężarnych przechodziła ospę w dzieciństwie, a to w dużym stopniu chroni przed ponownym zachorowaniem. Największe ryzyko jest u ciężarnych, które nie przechodziły ospy i nie zostały na nią zaszczepione. Do zakażenia dochodzi najczęściej w drodze kontaktu z chorym domownikiem, a więc np. starszym dzieckiem.

Ryzyko zakażenia jest największe w przypadku kontaktu twarzą w twarz co najmniej przez 5 minut z osobą będącą źródłem zakażenia, przebywania z taką osobą w jednym pomieszczeniu co najmniej przez godzinę lub pobytu z zakaźnym pacjentem na tej samej sali szpitalnej.

Jeśli ciężarna wie, że nie przechodziła ospy, nie była na nią szczepiona, a jej starsze dziecko zachoruje na tę chorobę, powinna niezwłocznie skontaktować się ze swoim lekarzem niezależnie od tego, w którym jest trymestrze ciąży.

Czy w ciąży można zaszczepić się na ospę?

Niestety nie. Szczepionka przeciwko ospie wietrznej jest szczepionką żywą (zawiera żywego, choć pozbawionego zjadliwości wirusa), a takich ciężarnym podawać nie można.

Najlepiej jest zaszczepić się jeszcze przed planowaną ciążą. W Polsce zalecane są szczepienia dla ciężarnych przeciw: różyczce, odrze, śwince, ospie wietrznej, krztuścowi, WZW B oraz grypie. Po przyjęciu szczepionki przeciwko ospie zaleca się zaczekać z zachodzeniem w ciążę minimum miesiąc.

Niezaszczepiona ciężarna, która ma starsze dziecko, powinna zaszczepić je przeciwko ospie wietrznej, aby w ten sposób ochronić siebie i płód przed konsekwencjami ewentualnego zakażenia. Choć szczepi się szczepionką żywą nie zanotowano przypadków przeniesienia wirusa ospy zawartego w szczepionce z osoby zaszczepionej na inną.

Przeczytaj też:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama