Za nami pierwsze spotkanie w ramach akcji Widzę, Słyszę, Czuję, Wiem, której patronem jest KINDER Niespodzianka. Dzięki naszym liveczatom rodzice mogą poznać i zrozumieć zmysły, emocje i potrzeby maluchów, a tym samym lepiej je wspierać i pomagać im funkcjonować w świecie.
– Trudności występują dosyć szybko i widać je, gdy dziecko np. nie lubi być dotykane albo wręcz przeciwnie – uwielbia być dociskane. Oczywiście to nie zawsze muszą być zaburzenia integracji sensorycznej, gdyż może to być związane chociażby z rodzajem porodu, czy z tym, że dziecko po prostu ma takie preferencje, wtedy nie muszą niepokoić – podkreśla psycholog Dorota Zawadzka.
Dodaje również, że zwykle dostrzega się je u rocznego dziecka, a już wyraźniej u dzieci żłobkowych czy przedszkolaków, gdyś wtedy łatwo zauważyć, że trudności zaczynają przeszkadzać maluchowi w radzeniu sobie ze światem, czyli z przyjmowaniem i przetwarzaniem informacji, które do niego dochodzą. Ekspertka podkreśla, że jeśli trudności utrwalają się i trwają dłużej niż rozwojowo (od stwierdzenia tego mamy np. pediatrę lub położną), warto udać się na diagnostykę zaburzeń sensorycznych.
– Nie trzeba się tego bać, bo diagnoza powala na szybkie wdrożenie terapii SI. Pierwsze problemy bardzo często można zauważyć np. w okolicach 6. miesiąca życia dziecka, gdy rozszerzamy dietę dziecka. Maluch wtedy nierzadko bawi się jedzeniem, ale mogą mu przeszkadzać jego faktury, kolory i zapachy. Tym samym u „niejadków” często można wykryć zaburzenia SI – zauważa Dorota Zawadzka.
Wśród innych objawów, które mogą na nie wskazywać znajdują się m.in.:
Gdy zauważymy powyższe objawy, warto udać się do specjalisty na diagnostykę. Celem terapii jest poprawa funkcjonowania dziecka, dlatego im szybciej to zrobimy, tym lepiej.
– Dziecko ze spektrum autyzmu może mieć zaburzenia integracji sensorycznej, ale nie musi. Zaburzenia SI mogą zwiastować diagnozę autyzmu, ale również nie muszą. Tutaj konieczna jest specjalistyczna diagnoza u eksperta w tym temacie – podkreśla Dorota Zawadzka.
– Warto przede wszystkim wierzyć dziecku. Jeśli mówi nam, że np. coś je gryzie, uwiera lub przeszkadza, to nie kłóćmy się z nim, że jest inaczej. Dziecko nie ma żadnego powodu, aby nam mówić, że jest inaczej. Istotne jest także, by zapytać malucha, jak można mu pomóc – zwykle to ono samo dokładnie wie, co jest w stanie zmienić sytuację – wskazuje psycholog.
Jeśli jednak coś nas niepokoi, nie warto tego bagatelizować i udać się do specjalisty. Terapia SI jest skuteczna i nierzadko bardzo szybko można zwalczyć trudności i dyskomfort, które wynikają z zaburzeń SI.
Chcesz wiedzieć więcej o integracji sensorycznej? Zobacz nasze wideo!
Materiał powstał z udziałem marki KINDER Niespodzianka
Dwuznaki w języku polskim mają bardzo długą historię. Służą nam już od czasów, w których kształtowała się polszczyzna. Warto wiedzieć, że spotkać można je także w innych językach angielskim, niemieckim, czeskim, słowackim, francuskim, portugalskim, hiszpańskim i włoskim. Wyjaśniamy, jakie dwuznaki występują w polszczyźnie, skąd się wzięły i jaką rolę pełnią. Spis treści: Co to są dwuznaki? Kiedy i po co pojawiły się dwuznaki? Dwuznaki w języku polskim: ćwiczenia Co to są dwuznaki? Dwuznaki (zwane też digrafami) to połączenie dwóch liter, które tworzą jedną głoskę, np. ch (c+h), rz (r+z), sz (s+z), cz (c+z). Dwuznaki występujące w języku polskim to: ch, cz, dz, dź, dż, sz, rz. Dwuznaki w języku polskim to również spółgłoski zmiękczone za pomocą „i”, np. si, ni, zi, mi Dwuznaki pojawiają się zawsze, gdy dwie litery zostają zastąpione jedną głoską. Dlatego na pytanie: czy każdy dwuznak to jedna głoska, odpowiedź brzmi: tak, każdy dwuznak do jedna głoska. Ta definicja może okazać się bardziej zrozumiała dla dzieci (pod warunkiem, że najpierw wyjaśnimy im, czym głoski różnią się od liter). Uwaga: Oprócz dwuznaków, w języku polskim jest również jeden trójznak – dzi. Przykłady użycia tego trójznaku: dziecko (dz’-e-c-k-o, dz’-u-b, dziadek (dz’-a-d-e-k). W tym przypadku jedna głoska zastępuje trzy litery. Przykłady dwuznaków w wyrazach: ch (np. w wyrazach: chleb, mucha, moich) cz (np. w wyrazach: czysty, poczekaj, tkacz) dz (np. w wyrazach: dzwonek, bardzo, widz) dź (np. w wyrazach: dźwig, chodźmy, żerdź) dż (np. w wyrazach: dżdżysty, drożdżowe, przejażdżka) sz (np. w wyrazach: szpak, szal, kasza) rz (np. w wyrazach: rzeka, marzenie, lekarz) Dwuznaki, w których spółgłoska jest zmiękczona zmiękczone za pomocą...
Podobnie jak w języku polskim, alfabet ukraiński zaczyna się od litery A – która, zarówno pisana jak i drukowana, wygląda zupełnie tak samo jak pierwsza litera polskiego alfabetu. Sprawdź, jak się pisze i wymawia kolejne litery ukraińskiego alfabetu. Alfabet ukraiński – od „a” do… „ja” Alfabet ukraiński składa się z 33 liter. W tłumaczeniu na polski to kolejno: A, a – wymawia się i pisze tak jak w języku polskim Б, б – wymawia się jak [b] B, в – wymawia się jak [w] Г, г – wymawia się jak [h] Ґ, ґ – wymawia się jak [g] Д, д – wymawia się jak [d] E, е – wymawia się jak [e] Є, є – wymawia się jak [je] Ж, ж – wymawia się jak [ż] З, з – wymawia się jak [z] И, и – wymawia się jak [y] I, і – wymawia się jak [i] Ї, ї – wymawia się jak [ji] Й, й – wymawia się jak [j] K, к – wymawia się jak [k] Л, л – wymawia się jak [l] tzw. aktorskie, czyli coś pomiędzy [l] i [ł] M, м – wymawia się jak [m] H, н – wymawia się jak [n] O, о – wymawia się jak [o] П, п – wymawia się jak [p] P, р – wymawia się jak [r] C, с – wymawia się jak [s] T, т – wymawia się jak [t] У, у – wymawia się jak [u] Ф, ф – wymawia się jak [f] Х, х – wymawia się jak [ch] Ц, ц – wymawia się jak [c] Ч, ч – wymawia się jak [cz] Ш, ш – wymawia się jak [sz] Щ, щ – wymawia się jak [szcz] Ь – nie wymawia się jako osobnej głoski, to znak zmiękczający Ю, ю – wymawia się jak [ju] Я, я – wymawia się jak [ja] Ukraińskie litery jak polskie Litery ukraińskie, które pisze się i czyta jak polskie to: A, a M, м O, o T, t E, e K, k I, i Już na...
Wpłaty, wolontariat, dary (żywność, ubrania, leki, środki higieny), mieszkanie, praca, transport. Potrzeby ludzi, którzy uciekają przed wojną i znajdują schronienie w naszym kraju, są ogromne. Zwłaszcza że to do Polski w ostatnich dniach trafiła największa liczba uchodźców z Ukrainy. Jak pomagać, by faktycznie im pomóc? I jak pomagać, by sił na pomaganie starczyło nam na jak najdłużej. Spis treści: Pomoc dla uchodźców z Ukrainy: gdzie szukać informacji Co jest potrzebne uchodźcom z Ukrainy? Lista organizacji działających na rzecz uchodźców z Ukrainy Pomoc dla uchodźców: gdzie szukać informacji? Niemal w każdym polskim mieście i gminie organizowana jest pomoc dla uchodźców. Dlatego zanim zdecydujemy się na formę wsparcia – warto zorientować się w komunikatach samorządów i organizacjach zaangażowanych w działania pomocowe. Gdzie szukać informacji: w Urzędzie miasta lub urzędzie gminy (na ich stronach internetowych lub profilach w mediach społecznościowych, a także bezpośrednio, rozmawiając z pracownikiem samorządu), w szkołach, przedszkolach, zakładach pracy w parafiach, w organizacjach pozarządowych zajmujących się pomocą uchodźcom (listę organizacji publikujemy niżej) wśród znajomych, którzy przyjęli pod swój dach uchodźców z Ukrainy. W twoim najbliższym otoczeniu nie brakuje ludzi, którym możesz zaufać. Nie ryzykuj przekazywania pieniędzy lub darów osobom lub organizacjom, których nie znasz. Co jest potrzebne uchodźcom z Ukrainy? Sytuacja wciąż się zmienia. Przybywa uchodźców, ale też przybywa Polaków, którzy chcą nieść pomoc. Wiele samorządów i innych organizacji pomocowych na bieżąco aktualizuje rodzaj potrzeb osób uciekających z Ukrainy. Na listach najbardziej potrzebnych rzeczy najwięcej jest tych, które szybko się zużywają, takich jak: pieluchy, środki higieny czy leki na...
