Mamo, ja sam!

p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000; min-height: 13.0px} li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font-kerning: none} span.s2 {font: 12.0px Helvetica} ol.ol1 {list-style-type: decimal} Przedszkole Montessori oferuje bardzo spójny model wychowania i edukacji dzieci. Metoda wychowania przedszkolnego według włoskiej lekarki i pedagog Marii Montessori znacznie różni się od oferty tradycyjnych przedszkoli. W Polsce jest kilkadziesiąt placówek jej imienia, w tym szkoły i żłobki działające według zasad Montessori. Ta metoda ma zwolenników na całym świecie. Podpowiadamy dlaczego!  Przedszkole Montessori - zasady: Nacisk na swobodny rozwój przedszkolaków Miejsce, gdzie szanuje się dzieci Dziecko samo decyduje, nad czym będzie pracować Dobra organizacja przestrzeni to podstawa Rola nauczyciela w przedszkolu Montessori Nietypowe zabawki w przedszkolu Montessori  Samodzielność – podstawowa zasada przedszkola Montessori Zajęcia odbywające się w rytmie dziecka Zwierzątko w przedszkolu Montessori Język Porozumienia bez Przemocy 1. Nacisk na swobodny rozwój przedszkolaków Maria Montessori – autorka słynnej metody przedszkolnego wychowania dzieci – uważała, że głównym zadaniem pedagogiki jest wspieranie spontaniczności i twórczości dziecka. Dlatego w 1907 roku stworzyła Casa dei Bambini (z wł. dom dzieci), żeby umożliwić im wszechstronny rozwój – fizyczny, duchowy, kulturowy i społeczny. Idee zapoczątkowane przez nią są kultywowane do dziś – we współczesnych przedszkolach Montessori.  2. Miejsce, gdzie szanuje się dzieci Montessori była przekonana o...

Maluch nie stanie się z dnia na dzień mistrzem w wiązaniu butów czy jedzeniu widelcem. Nauka samodzielności rozciąga się na lata. Ale bądź cierpliwa – sukces w końcu nadejdzie. Nauka samodzielnego jedzenia Dziecko musi walczyć nie tylko z oporną materią (ach, te uciekające makarony i ryże!), ale też ze swoimi nieskoordynowanymi ruchami. Musisz mu pomóc. Na początek podaj papkę. Do nauki jedzenia wybieraj pokarmy o gęstej, gładkiej konsystencji, np. budyń, zmiażdżonego banana czy zupę-krem. Licz się z bałaganem. Znajoma mama opowiadała mi, że przed posiłkami rozbierała rocznego synka do pieluszki, rozkładała na podłodze gazety i pozwalała mu jeść samemu. Malec plamił wszystko wokół, ale gdy skończył dwa lata, jadł jak dorosły!  Nauka samodzielnego mycia Już ośmiomiesięczne dziecko zachęcaj do samodzielności . Może myć brzuszek, buzię albo rączki. Ale uwaga! Na początku niech robi to samą wodą, bo szczypiąca piana z mydła lubi wpadać do oczu. Podstaw podnóżek. Wspinanie się na paluszkach do umywalki nie ułatwia dziecku mycia rąk i buzi. Bądź cierpliwa. Mycie rąk może zająć dwulatkowi całe wieki. Jasne, że ty zrobiłabyś to i szybciej, i lepiej – ale sęk w tym, że maluszek musi nauczyć się myć samodzielnie . Nauka samodzielnego ubierania Najłatwiej jest z czapeczką – już roczny malec umie wcisnąć ją na głowę. Dwulatek jest zaś gotowy na walkę z butami i majtkami. Pozwól mu na to: ubieranie się to dobre  ćwiczenie dla paluszków. Kupuj luźne ubranka . Najlepsze są bluzki z szerokim otworem na głowę i spodnie na gumkę. Dwulatkowi kup butki na rzepy i bluzę z dużym suwakiem, ale ucz go także zapinania guzików i wiązania sznurówek. Te czynności świetnie wpływają na rozwój połączeń nerwowych w mózgu. Wskazuj kolejność. Rób to stale i nie zrażaj...

Mama wraca do pracy – ten moment dla większości matek nadchodzi za wcześnie. Dla Ciebie także? Martwisz się, że twoje dziecko straci na tym, że nie będzie przebywać pod twoją opieką, a żłobek wydaje ci się złem koniecznym? Możesz przestać się martwić – doniesienia ze świata nauki brzmią optymistycznie dla ciebie i twojego dziecka! Przeczytaj, co wpływa korzystnie na rozwój twojego dziecka i śpij spokojnie.  Dzieci pracujących matek rozwijają się dobrze Brytyjscy naukowcy z Londyńskiej Szkoły Ekonomii i Politologi oraz Uniwersytetu w Oxfordzie odkryli, że dzieci, których mamy pracują, mają większe umiejętności niż dzieci kobiet niepracujących. Dzieci, które uczęszczają do żłobków są bardziej samodzielne, a z kolei dzieci, którymi opiekują się w tym czasie babcie, mają bardziej rozwiniętą mowę – twierdzą Brytyjczycy. Obie grupy dzieci pracujących kobiet mają też bardzo dobrze rozwinięte umiejętności społeczne i motoryczne . Naukowcy przyjrzeli się dzieciom 2- i 3-letnim. Dzieci w żłobkach uczą się samodzielności Opiekując się dzieckiem na co dzień, mamy często wyręczają je w codziennych czynnościach. Dziecko w żłobku naturalnie zachęcane jest do samodzielności: szybciej uczy się ubierania, korzystania z toalety, samodzielnego jedzenia. Przebywając wśród rówieśników uczy się też zasad funkcjonowania w grupie rówieśniczej. To przede wszystkim właśnie umiejętności społeczne i samodzielność są lepiej rozwinięte u dzieci, których rodzice pracują, ale korzystniej wypadają także rozwoju mowy i ruchowym. W ten sposób pomagamy dzieciom w rozwoju Naukowcy pocieszają, że nie tylko to, kto opiekuje się małym dzieckiem, ale to, jak spędza z nim czas, ma kluczowe znaczenie dla rozwoju nowych umiejętności dziecka. Pewne czynności, takie jak czytanie dziecku , opowiadania mu historii czy wspólne śpiewanie sprzyjają...