Zdolne dzieci - zobacz, jak je rozpoznać
O tym, że dzieci są różne, nikogo nie trzeba przekonywać. Nawet rodzeństwo może bardzo różnić się swoimi zdolnościami. Starsza siostra tenisistka a młodszy brat muzyk - to nic dziwnego. Jak w porę odkryć szczególne predyspozycje dziecka, jak nie zmarnować potencjału małego geniusza. Wszystkie zdolniaki na szczęście mają kilka cech wspólnych.
1. Są ciekawskie – zdolne dzieci chcą wiedzieć, o czym rozmawiają dorośli, zadają mnóstwo pytań, a z uzyskanych odpowiedzi sprytnie tworzą logiczną całość. Dostrzegają podobieństwa i różnice. Zdobyta wiedza pozwala im płynie wypowiadać się na różne trudne tematy: np. o polityce, śmierci.
2. Nie są aniołkami – są żywiołowe, bardzo wymagające, ich wychowanie może kosztować sporo trudu (bo, żeby coś uzyskać, małego mądralę trzeba sprytnie do tego przekonać).
3. Umieją się skupić – i to już od najmłodszych miesięcy – na oglądaniu książeczek, słuchaniu pozytywki. Gdy je coś zainteresuje, masz wrażenie, że przez pewien czas nie ma w domu dziecka.
4. Nudzi je rutyna – mali geniusze nie lubią powtarzalnych czynności, bo nie stawiają przed nimi nowych wyzwań, nie przepadają za kolorowankami czy rysowaniem dziesiątego szlaczka z kółeczek. Starają się wprowadzić zmiany do tego, co mają zrobić.
5. Wolą dorosłych – lub starsze dzieci niż zabawę z rówieśnikami. Młodsi są nudniejsi, a od dorosłych zawsze można się czegoś dowiedzieć.
6. Mają poczucie humoru – bo widzą zdecydowanie więcej powodów do radości. Poczucie humoru może ujawniać się już u niemowląt, bawi je np. twoja wielka stopa w zestawieniu z dziecięcą malutką czy ochlapywanie cię wodą podczas kąpieli.
7. ...I pasje – i to już od najawcześniejszych lat, ich temat z czasem może się zmieniać, np. astronomia, skoki narciarskie, dinozaury, zegary. Często towarzyszy im żyłka kolekcjonerska.
8. Nie boją się pomagać – nie patrzą na to, co pomyślą inni, bronią słabszego, mają silne poczucie sprawiedliwości, więc kiedy zostaną niesprawiedliwie ocenione, zaciekle protestują.
9. Wcześnie zaczynają mówić (ale nie jest to regułą). Zanim skończą dwa lata, mówią wyraźnie i pełnymi zdaniami, mają bogate słownictwo, które stosują ze zrozumieniem.