Dalekowzroczność u dzieci: objawy, przyczyny i leczenie. Czy nadwzroczność można wyleczyć?

Dalekowzroczność u dzieci to częsta wada wzroku, ale jej przyczyny bywają bardzo różne. Typowe objawy dalekowzroczności to np. oddalanie od siebie przedmiotów po to, by je wyraźniej zobaczyć. Sprawdź, po czym poznać, że dziecko jest dalekowidzem i czy dalekowzroczność można wyleczyć.

Co to jest dalekowzroczność u dzieci?

Dalekowzroczność nazywana jest inaczej nadwzrocznością, co oznacza, że dziecko doskonale widzi nawet z dużych odległości, ale ma problem z ostrym widzeniem przedmiotów, które są położone blisko jego oczu. Dzieci do 3. roku życia bardzo często są dalekowidzami, ale nie jest to powodem do obaw. Mniej więcej 8 na 10 noworodków ma fizjologiczną nadwzroczność, która z wiekiem zanika. Jeśli natomiast kilkulatek na nią cierpi, wówczas należy zgłosić się do specjalisty na badanie.

Dalekowzroczność u dzieci: przyczyny

Dalekowzroczność może mieć różne przyczyny – w zależności od powodu występowania mówi się o dalekowzroczności:

• prostej – wada powstaje bez szczególnej przyczyny;
• patologicznej – wada powstaje na skutek urazu, nieprawidłowego rozwoju lub choroby;
• funkcjonalnej – wada powstaje, ponieważ oko nie ma prawidłowej zdolności do akomodacji.

Dalekowzroczność u dzieci: objawy

W początkowej fazie choroby dalekowzroczność objawia się tym, że obraz widziany z bliska jest zamazany, ale jeśli go oddalamy, staje się wyraźny. Natomiast jeśli wada postępuje z biegiem lat, wówczas obraz staje się nieostry zarówno wtedy, gdy patrzymy na niego z bliska, jak i z daleka. Oprócz tego możesz przypuszczać, że dziecko jest dalekowidzem, jeśli ma takie objawy:

• uskarża się na częste bóle głowy;
• skarży się na ból oczu;
• bywa, że widzi podwójnie;
• zezuje (jest to tzw. leniwe oko);
• nie chce rysować ani wykonywać podobnych czynności, które wymagają skupienia oka na małych odległościach.

Dalekowzroczność u dzieci: leczenie

Aby zdiagnozować dalekowzroczność u dziecka, najpierw trzeba zbadać ostrość widzenia podczas patrzenia w dal. Następnie dobiera się odpowiednie soczewki (w tym przypadku wypukłe skupiające). W leczeniu nadwzroczności przez lata najbardziej powszechne były okulary korygujące. Obecnie, jeśli pacjent sobie życzy i jest taka możliwość, można również stosować soczewki kontaktowe. Musisz jednak pamiętać, że aplikacja soczewek kontaktowych u dziecka wymaga zawsze nadzoru rodzica (opiekuna), który musi opanować umiejętność zakładania i zdejmowania soczewek oraz ich pielęgnacji.

U dzieci nie stosuje się zabiegów operacyjnych korekty wzroku (zarówno przy dalekowzroczności, jak i krótkowzroczności), dlatego że ich wzrok jeszcze się kształtuje. Takie zabiegi można wykonywać jedynie u osób dorosłych.

Zobacz też:

• 5 przyczyn zapalenia spojówek u dziecka
• Jakie choroby wywołuje paciorkowiec u dzieci?
• Ropiejące oczy u dziecka: co pomoże? Kiedy do lekarza?

Konsultacja merytoryczna

prof. dr hab. n. med. Mirosława Grałek

Wybitna okulistka dziecięca, pracuje na Oddziale Okulistyki Dziecięcej Uniwersyteckiego Centrum Pediatrii im. M. Konopnickiej SP ZOZ Centralny Szpital Kliniczny UM w Łodzi