Przysmaki roczniaka

Lekarstwa są potrzebne dopiero wtedy, gdy dziecko zachoruje. Szczepionki nie uchronią przed wszystkim, np. przed zwykłymi przeziębieniami, które nieźle dają się we znaki – zamiast do przedszkola malec wędruje do łóżka i się nudzi. No więc jak się ratować? Spróbuj uodporniania dietą. To proste. Pamiętaj tylko, że, jak wszystkie naturalne sposoby, tak i ten zadziała, jeśli będziesz go stosować konsekwentnie. Prosto z natury Odporność wzmacniają witaminy (A, D, E, C, B6, kwas foliowy) i mikroelementy, przede wszystkim cynk i selen. Do cennych składników należą także białka (roślinne i zwierzęce). Ogromną rolę odgrywa żelazo. Chroni przed niedokrwistością, która osłabia organizm. Odporność wspierają też bakterie kwasu mlekowego. Ale natura ma jeszcze coś w zanadrzu. To substancje biologicznie czynne (tzw. fitochemiczne). Walczą z bakteriami, wspomagają wytwarzanie przeciwciał, chronią przed zakażeniami. Są to m.in. beta-karoteny, saponiny, siarczki, flawonoidy. Znajdują się w produktach spożywczych dostępnych w każdym sklepie! Ich działanie jest najskuteczniejsze, jeśli są dostarczane w pełnowartościowej diecie. Takiej, która zapewnia wszystkie potrzebne składniki i, z drugiej strony, nie zawiera w nadmiarze tego, co działa jak podstępny wróg, np. wymiatając z organizmu składniki pożyteczne lub zajmując ich miejsce w brzuszku (słodycze!). Najbogatsze we wzmacniające substancje są produkty świeże i naturalne, jak najmniej przetworzone: nierafinowane kasze (tzn. z pełnego ziarna), brązowy ryż, razowe pieczywo, świeże owoce i warzywa, naturalne jogurty. Często na talerzyku Gdzie szukać tych wszystkich drogocennych składników? Cebula, czosnek, por. Zawierają siarczki, które zaliczane są do grupy tzw. antybiotyków roślinnych. Działają antybakteryjnie. Takie właściwości czosnku znane były już piętnaście wieków przed naszą erą! Nasze...

Nieraz już pewnie słyszałaś, że małe dzieci powinny unikać fast foodów, napojów typu cola czy pizzy. Ale są również takie produkty, których pewnie nie wpisałabyś na listę zakazanych. Dlatego przygotowaliśmy dla ciebie ściągę, czego nie powinno jeść roczne dziecko. Dzięki niej karmienie roczniaka stanie się łatwiejsze. Czego nie może jeść roczne dziecko? Poniżej publikujemy listę produktów niewskazanych dla rocznych dzieci. Najlepiej, gdyby w dziecięcym menu nie było ich wcale. Jeśli jednak znajdą się tam sporadycznie, wiadomo – nie wyrządzą wielkiej krzywdy. Największe szkody mogą spowodować, jeśli dziecko będzie nimi karmione często.  Chleb tostowy Z reguły chleb tostowy zawiera konserwanty, które przedłużają jego trwałość. Z tego powodu takiego pieczywa powinny unikać nie tylko małe dzieci, ale również dorośli.  Co w zamian: miękkie grzanki ze zwykłego chleba lub bułki podpieczone lekko w piekarniku. Dżemy niskosłodzone Mają mało cukru, ale za to dużo substancji żelujących. W ich składzie znaleźć można także konserwanty, np. benzoesan sodu. Co w zamian: domowe dżemy, miód, a od czasu do czasu także dżem wysokosłodzony (wbrew pozorom ma lepszy skład od dżemu niskosłodzonego). Frytki Są ciężkostrawne, a mrożone, które można piec w piekarniku, nasączone są tłuszczem i zawierają antyutleniacze zapobiegające jełczeniu oleju. Co w zamian: od czasu do czasu lepiej upiec obrane ziemniaki. Podaj je z masłem, kefirem, natką.  Gotowe sałatki Nie wiadomo, w jakich warunkach były przygotowywane i przechowywane, więc trudno ocenić, czy są świeże i co do nich dodano, by zachowały trwałość. W ich składzie można znaleźć też substancje, których nie powinny jeść małe dzieci, np. konserwanty, ocet. Co w zamian: starta na drobnej tarce marchewka z jabłkiem,...

Chcemy, by nasze dzieci rosły zdrowo. Jakie produkty służą im najlepiej? Zapytaliśmy o to mgr Aleksandrę Cichocką, dietetyka z Instytutu Żywności i Żywienia. Czarna porzeczka i jabłka czy kiwi i pomarańcze? To i to. Warto jeść owoce krajowe i egzotyczne, bo wszystkie zawierają mnóstwo witamin, minerałów, flawonoidów (przeciwdziałają m.in. starzeniu się komórek), błonnika i cennych kwasów owocowych. Jedne mają np. wyjątkowo dużo witaminy C (porzeczki, truskawki), inne beta-karotenu (morele, brzoskwinie), najlepiej więc postawić na różnorodność. Owoce z puszki czy mrożone? Mrożone. Malec może zjeść od czasu do czasu ananasa czy brzoskwinie z puszki, ale niezbyt często (wyjątkowo, nie mogą być stałym elementem diety), bo choć takie owoce są pyszne, pływają w słodkim syropie. Natomiast owoce mrożone (warzywa także) są niemal równie wartościowe jak świeże, oczywiście pod warunkiem, że dobrze je przechowujemy (jeśli się rozmrożą, nie wolno ich ponownie zamrażać). Sok czy kompot? To i to. W soku jest więcej witamin (oczywiście jeśli naprawdę jest sokiem, a nie farbowanym napojem z kuszącą owocami etykietką), ale kompot, zwłaszcza domowy, także jest zdrowy i pyszny. Lepiej jednak nie przesadzać z dodawaniem do niego cukru (łyżeczka na szklankę). Przy okazji: warto podawać maluchowi także owoce z kompotu. Zupa w proszku czy ze słoiczka dla niemowląt? Ze słoiczka. Wiele zup w proszku (też te „chińskie”) zawiera glutaminian sodu, dużo soli oraz konserwanty, a suszone warzywa są prawie pozbawione witamin. Dzieci nie powinny ich jeść nawet w awaryjnych sytuacjach. Natomiast „słoiczkowe” zupki przeznaczone dla dzieci są bezpieczne: nie mają w sobie chemii. Przygotowuje się je z przebadanych produktów, a długi termin ważności zawdzięczają pasteryzacji, a nie konserwantom. Można je podawać nie tylko bobasom. Brokuły czy...