Uważa się, że właściwy poziom inteligencji emocjonalnej i empatii pozwala osiągnąć sukces zarówno w szkole, jak i w dorosłym życiu. Dzieci, które wiedzą, czym są emocje i jak sobie z nimi radzić, mają lepsze relacje z rówieśnikami i lepiej radzą sobie w życiu. Dlatego zdolności empatyczne warto rozwijać już od najmłodszych lat. Oto wskazówki, dzięki którym będziesz mogła nauczyć swoją pociechę wczuwania się w sytuacje i emocje innych ludzi.
Zdaniem psychologów empatia to pewnego rodzaju etap rozwoju, w trakcie którego dzieci poznają emocje. Przez pierwsze dwa życia maluszki są skoncentrowane głównie na sobie i trudno im pojąć, że inne osoby także mają swoje uczucia oraz potrzeby. Brzdąc nie rozumie jeszcze, że piesek odczuwa ból, gdy ciągniemy go za ogon, a starszy brat złości się, gdy jego wieża z klocków zostanie zepsuta. Jednak już w okolicach 2. roku życia u dziecka mogą pojawić się pierwsze przejawy empatii, wynikające z obserwacji i naśladowania mamy czy taty (np. karmienie lalki czy usypianie misia).
3-latek potrafi już wyciągać wnioski z obserwowanych sytuacji i zachowań empatycznych innych osób i powtarzać je, np. dzieląc się z bratem czekoladą czy przykrywając mamę kołdrą. Maluch w wieku 4-6 lat coraz lepiej rozumie już zależność między uczuciami innych osób a ich zachowaniami, dlatego łatwiej przychodzi mu podzielenie się swoimi zabawkami czy zrozumienie powodu, dla którego ktoś jest smutny. Ten wczesnodziecięcy okres jest więc najlepszym momentem na to, by wspierać rozwój empatii u malucha. Nauka ta, z pewnością zaowocuje w przyszłości.
Podstawą empatii jest uwrażliwianie dziecka na różne sytuacje oraz umiejętność nazywania emocji. Obserwuj swoją pociechę pod kątem tego, jak reaguje na emocje ze swojego otoczenia. Możesz też nauczyć malucha empatii, wykorzystując do tego zdarzenia z dnia codziennego.
Dziecko musi wiedzieć, że wokół niego są inne osoby, które mają swoje uczucia i potrzeby. Dlatego ucz je empatii poprzez pomaganie innym. Jeśli idziecie na spacer i zauważycie na przykład starszą panią, która ma trudności z samodzielnym przejściem przez ulicę, pomóżcie jej. Gdy jakieś dziecko na placu zabaw siedzi samo i nie chce się bawić, podejdźcie razem do niego i spróbujcie ustalić, co się stało i dlaczego jest smutne. Dzięki takim prostym gestom Twoje dziecko otworzy oczy na innych. Albo kiedy maluch zechce pomóc ci w przygotowaniu śniadania, nie odmawiaj mu. W ten sposób mimowolnie wysyłasz dziecku komunikat: „Nie pomagaj, każdy musi radzić sobie sam”. Nie zdziw się więc, gdy Twoja pociecha, będąc już nastolatkiem, nawet nie zapyta, czy pomóc Ci przy zmywaniu naczyń albo sprzątaniu. Dlatego, jeśli brzdąc garnie się do pomocy, angażuj go, dostosowując wykonywane zadania do jego możliwości. A gdy zauważysz u dziecka empatyczne zachowania, pochwal je za to. Każdy człowiek lubi, gdy jego wysiłki są doceniane.
Dzieci mają zdolność nadawania cech przedmiotom nieożywionym. Maluch wierzy, że jego ukochana zabawka odczuwa głód, radość czy smutek. Dlatego doskonałym sposobem na nauczenie dziecka empatii jest pokazanie mu całej palety emocji. Z zestawem LEGO DUPLO „Moje pierwsze emocje” będzie to bardzo proste! Dzięki kolorowym postaciom do zbudowania z dużych klocków, twój maluch nauczy się, jak rozpoznawać i rozumieć różne emocje. Zadawaj mu pytania: „dlaczego chłopczyk jest zły?, jaką ma minę, mama czy smutna czy wesoła?”. Obróćcie dwustronne klocki, by przyjrzeć się różnym wyrazom twarzy.
Zabawa z dzieckiem to doskonały sposób na wczucie się w emocje oraz naukę empatii. Wchodząc w role, np. podczas zabawy klockami LEGO DUPLO, możecie analizować emocje, jakie mogą odczuwać poszczególne postacie. Wykorzystując klocki, rozmawiaj z dzieckiem o poszczególnych postaciach. Do klockowych bohaterów dopasuj odpowiedni kontekst sytuacyjny i spytaj malucha, jak się czuje dana zabawka i dlaczego tak jest. Co można zrobić, aby poprawić jej nastrój? Z jego powodu dana zabawka jest smutna bądź wesoła? Klocki z obrazkami nie tylko pokazują dziecku, jak rozpoznawać i rozróżniać poszczególne emocje, ale też pozwalają tworzyć własne historyjki o nastrojach i uczuciach. Powodem złości nie musi być zawsze tylko pęknięta piłka, a wstydu - upuszczony lód. Maluch może używać ludzików wymyślając własne sytuacje, co pozwoli mu rozszerzać wiedzę na temat przyczyn danych emocji. A to już pierwszy krok, jaki wykonuje dziecko do samodzielnego zrozumienia, czym są uczucia i jak sobie z nimi radzić.
Więcej: LEGO DUPLO
(_gdeaq = window._gdeaq || []).push(['nc', 'false']); (_gdeaq = window._gdeaq || []).push(['hit', 'edipresse', 'B2zq7_dDo8KvEt_o_pj_hrSn.q5WdKMrORE.wotCpnD.C7', 'kgjknqnogy', 'dwdjwvzdvxfschevhsnbuyfamhme']); Każda mama pragnie, by jej dziecko dobrze sobie radziło – w przedszkolu, szkole, a potem w dorosłym życiu. Świetnym narzędziem, które wspiera rozwój dziecka w wielu kwestiach są klocki. Dlaczego? 1. Rozwijają wyobraźnię Twoje dziecko uwielbia wymyślać scenki z udziałem zabawkowych przyjaciół? To znak, że potrafi bawić się samodzielnie i wcielać w życie to, co podpowiada mu wyobraźnia. Warto więc zachęcać malucha do twórczej aktywności w różny sposób. Świetnym narzędziem, które gwarantuje nieskończone możliwości twórczej zabawy, są klocki – np. „Moja pierwsza układanka” LEGO DUPLO , która rozwija u malucha zdolność kreatywnego myślenia. Zebra z brzuszkiem krokodyla i nogami flaminga? Czemu nie! Elementy zestawu są tak zaprojektowane, żeby można było je łączyć w różnej konfiguracji. Rozłóżcie modele, pomieszajcie je i puśćcie wodze fantazji. Ciekawe, jakie zabawne istoty uda się stworzyć twojemu małemu projektantowi. Co zyska twoje dziecko? Kreatywność i wyobraźnia to szczególnie ważne umiejętności, które mogą przydać się w dorosłym życiu. Np. wtedy, gdy twoja pociecha będzie musiała inteligentnie wybrnąć z trudnej sytuacji. Poza tym maluchy, które w dzieciństwie wpadają na niesamowite pomysły, w przyszłości często dążą do realizacji swoich pasji. 2. Ćwiczą sprawność manualną i koordynację oko-ręka Przez pierwsze miesiące życia maluch uczy się prawidłowo chwytać przedmioty. Najpierw, leżąc na macie i trącając wiszące nad nim grzechotki – później bawiąc się nieco „poważniejszymi” zabawkami. Dzięki temu mięśnie dłoni wzmacniają się, a ruchy stają się...
(_gdeaq = window._gdeaq || []).push(['nc', 'false']); (_gdeaq = window._gdeaq || []).push(['hit', 'edipresse', 'B2zq7_dDo8KvEt_o_pj_hrSn.q5WdKMrORE.wotCpnD.C7', 'uhhhelrhvs', 'ficpxgifmkzwuzcarjclmgwfkmli']); Chcesz, by twój maluch w przyszłości był pomysłowy, pełen inwencji twórczej i doskonale radził sobie z różnymi zadaniami? Możesz wspierać i rozwijać te umiejętności u dziecka już od urodzenia. Wystarczy bawić się z nim w odpowiednie zabawy i poświęcać mu czas na różne sposoby. Pierwsze zabawki Wielu rodziców uważa, że kreatywność dziecka można rozpocząć dopiero w wieku przedszkolnym. Pamiętajmy jednak, że rozwój wielu umiejętności zaczyna się wcześniej. Choćby w trakcie zabawy grzechotkami, niemowlę uczy się rozwiązywania problemów i wyciągania wniosków. Dlatego chcąc rozwinąć wyobraźnię dziecka, postaw na zabawki, które będą zachęcały do twórczej aktywności. Mogą to być maty edukacyjne , karuzele lub przytulanki z pozytywką , które rozwiną motorykę, a przy tym pobudzą zmysły oraz wyobraźnię twojej pociechy. Czytanie bajek Czytanie bajek pomaga w nauce słówek i rozwija wyobraźnię najmłodszych. Na początku postaw na książeczki bogato ilustrowane , w których są pokazane różne zwierzęta, zawody albo wyposażenie domu. W trakcie wspólnego czytania tłumacz dziecku, co znaczą dane obrazki. Gdy brzdąc podrośnie, z pewnością będzie zainteresowany bardziej zawiłymi historiami. W trakcie lektury zachęcaj pociechę do tego, by wyobrażała sobie to, o czym właśnie czytasz. Jeśli coś nie jest dokładnie opisane w książce, pytaj szkraba o to, jak sobie to wyobraża. Kreatywne budowanie Zorganizuj maluchowi czas tak, aby w trakcie zabawy rozwijał nowe umiejętności. Szukaj takich zabawek, które utrzymają jego zainteresowanie na dłużej. Dobrym sposobem na rozwijanie dziecięcej kreatywności, jest zabawa klockami. Wykorzystaj...
(_gdeaq = window._gdeaq || []).push(['nc', 'false']); (_gdeaq = window._gdeaq || []).push(['hit', 'edipresse', 'B2zq7_dDo8KvEt_o_pj_hrSn.q5WdKMrORE.wotCpnD.C7', 'wpnhgpdgcg', 'cwhxifolgdtakddydwizgavdabjp']); Gniew, smutek, rozczarowanie czy złość to emocje tak samo jak radość czy zadowolenie, jednak znacznie trudniej sobie z nimi poradzić. Choć pewnie bardzo byśmy chcieli, to niestety nie uda nam się wyeliminować ich całkowicie ani z naszego życia, ani z życia naszych dzieci, możemy jednak nauczyć maluchy, jak wyrażać je w konstruktywny sposób. Jak oswoić emocje? 1. Rozmawiaj z dzieckiem. Pierwszym krokiem do tego, by konstruktywnie wyrazić swoje emocje, jest rozpoznanie, co tak naprawdę czujemy. Dla kilkulatka może być to nie lada wyzwanie, bo maluch czasem nie zna nawet jeszcze słowa, by nazwać to, co czuje. Dlatego rozmawiaj z dzieckiem o jego wewnętrznych przeżyciach i zachęcaj, by o nich opowiadało za pomocą takich słów, jakie zna. Jeśli widzisz, że maluch ma problem z nazwaniem jakiejś emocji, możesz mu pomóc, pytając: „A kiedy ostatnio tak się czułeś?”. Jeśli maluch opisze sytuację, w której odczuwało podobne emocje, będziesz mogła podpowiedzieć mu właściwe słowo. 2. Daj dziecku prawo do wyrażania emocji. Nie oczekuj, że Twoja pociecha będzie zawsze grzeczna, miła i uśmiechnięta. Dziecko to mały człowiek i jak każdy ma prawo do odczuwania różnych emocji – czasem może być smutne, złe czy rozczarowane i nie ma w tym nic złego. Nie mów więc nigdy zdań typu: „Dziewczynki nie powinny się tak złościć” albo „Chłopcy nie płaczą i się nie smucą”. Takie komunikaty mogą spowodować, że dziecko zacznie wszystkie emocje kumulować w sobie, a to nie jest korzystne dla zdrowia psychicznego. Nie ukrywaj także swoich emocji. Mów przy dziecku o tym, co czujesz i nazywaj te stany, np. „Jestem szczęśliwa,...
