Młody, zdolny - 7 rzeczy, które trzeba wiedzieć o rozwoju niemowlęcia

  1. Każde dziecko rozwija się w swoim tempie, ale... Jeśli  maluch rozwija się dużo wolniej niż jego rówieśnicy albo zachowuje się w sposób, który cię niepokoi, na wszelki wypadek wybierz się nim do pediatry albo neurologa. Wiele problemów da się rozwiązać pod warunkiem, że nie zwleka się z tym zbyt długo. Sprawdź,  jak układać niemowlę do snu 2. Najpierw głowa, potem reszta Przejmowanie kontroli nad ciałem odbywa się w dwóch kierunkach: od głowy ku stopom (najpierw zaczyna "słuchać" głowa, potem tułów i ręce, a na końcu nogi) i od środka ciała ku "końcówkom". A więc zanim dziecko okiełzna np. paluszki, musi zapanować nad ramionami. Sprawdź,  jak bezpiecznie podnosić niemowlę 3. Jedna umiejętność wynika z drugiej Zanim malec zacznie chwytać, musi nauczyć się wyciągać rączkę, a jeszcze wcześniej zorientować się, że ją ma.  Podobnie jest z siadaniem, raczkowaniem itd. 4. Zdrowe niemowlę uczy się poruszać samo Nie trzeba pokazywać dziecku  jak się chwyta zabawki czy pełza. Ono po prostu musi do tego dojrzeć. Musi także mieć po co, gdzie i dla kogo to robić. Potrzebuje swobody ruchu, przestrzeni i bodźców, które prowokują do działania. A przede wszystkim choć jednego wiernego kibica. 5. Rozwój fizyczny i psychiczny są ze sobą ściśle związane Ciekawość pobudza malca do działania, a coraz większe umiejętności sprawiają, że przybywa rzeczy, które budzą ciekawość i prowokują do jeszcze większego wysiłku. 6. Wcześniaki w początkowym okresie życia rozwijają się zgodnie z tzw. wiekiem skorygowanym, a nie metryką Jeśli dziecko przyszło na świat w 30. tygodniu ciąży to w wieku 2. miesięcy ma prawo zachowywać się tak, jakby w ogóle się jeszcze nie urodziło (np. leżeć pozycji zgięciowej).   

– Dziecko, które jest szanowane przez najbliższych, uczy się szacunku do innych i do siebie – mówi Beata Płażewska, psycholog. Tylko co to znaczy: szanować dziecko? Skąd dziecko wie, że jest szanowane? I jak pogodzić szacunek z wychowywaniem? Szanuj swoje dziecko: pozwól mu być sobą Każdy człowiek już od dnia narodzin ma prawo do bycia sobą: kimś o określonym temperamencie , talentach, upodobaniach. Ma prawo rozwijać się w swoim tempie i iść własną drogą. Niby to wszystko wiemy, ale... Tak bardzo chcemy, by nasze dzieci były najwspanialsze, że czasem niepotrzebnie je poganiamy: za szybko uczymy czytać, jeździć na nartach, zapisujemy córkę na balet, choć wolałaby w tym czasie bawić się lalkami... Warto jednak się starać: biorąc pod uwagę potrzeby, zainteresowania i możliwości dziecka, okazujemy szacunek dla jego odrębności. Polecamy także: On kochał, rozumiał i szanował dzieci - słowa Korczaka, które musisz znać Szanuj swoje dziecko: nie porównuj go nieustannie do innych Nie można oczekiwać, że skoro starsza siostra dziecka była „taka spokojna”, to ono też będzie.  Fakt, że jego kuzyn-rówieśnik potrafi już to czy tamto, do niczego go nie zobowiązuje. Jest inną osobą! Zasługuje na to, by szanować jego temperament i prawo do własnego tempa rozwoju.  Polecamy także:  Temperament to potęga Szanuj swoje dziecko: słuchaj go uważnie Jeden z elementarnych wyrazów szacunku to uwaga, jaką obdarza się inną osobę. Kto jest bez grzechu (i nigdy nie słuchał dziecka jednym uchem), niech pierwszy rzuci kamieniem! Bądźmy szczerzy: gdy się jest mamą dziecka, które zaczyna mówić, zanim na dobre otworzy oczy, po prostu nie da się słuchać go cały czas z jednakową uwagą. Warto jednak się starać, dlatego: Dużo rozmawiaj z dzieckiem. Pamiętaj, że rozmowa to nie monolog.  Uczciwie stawiaj sprawę, mów na...

Dziecko od dnia narodzin dokłada wszelkich starań, by nawiązać z tobą kontakt. Płacze, śmieje się, eksperymentuje z głosem – poznaje twoje reakcje i swoje możliwości. Dlaczego płaczę ? Bo jestem zmęczony, głodny, stęskniony. Już trzymiesięczne niemowlę umie dostrzec czarodziejską zależność: płaczę, więc pojawia się mama, nie płaczę – mama ucieka do kuchni. I umie wykorzystać tę wiedzę. Kiedy zwabiona rozpaczliwymi krzykami podejdziesz do łóżeczka, widząc cię, radośnie się uśmiechnie. Jak możesz pomóc? Zawsze reaguj na łzy i krzyk swojego maleństwa. Nie czekaj, „aż się wypłacze”. Niemowlę, który nie uzyskuje „odpowiedzi”, gdy wzywa najbliższych, czuje się porzucone i bezradne.   Czekam na oklaski Kilkumiesięczny bobas odkrywa, że może wydobywać dźwięki z zabawek. Od tej pory nie spocznie, dopóki nie zbada, jak wielki hałas może uczynić każdy przedmiot, który znajduje się w zasięgu jego rączek. Twoje maleństwo będzie niezmordowanie potrząsać, stukać, pociągać, a przy okazji przekona się o skuteczności swego działania. O wiele łatwiej będzie ci podziwiać pierwsze śpiewy malca. Cztero-, pięciomiesięczne niemowlę urozmaica sobie dzień, piszcząc radośnie albo trąbiąc co sił na wywiniętych wargach. Wydawanie pierwszych świadomych dźwięków to dla maluszka fascynująca (i dająca wiele satysfakcji) zabawa. Jak możesz pomóc? Pokazuj malcowi przedmioty, jakie was otaczają i nazywaj je. Jeśli dziecko umie już siedzieć, wielką przyjemność sprawi mu drewniana łyżka i odwrócony do góry dnem garnek w roli bębenka. Ta zabawa (choć czasem może być ponad twoje siły) pozwala malcowi zobaczyć efekty swojego działania, a to daje wiele radości.   Uczę się mówić Choć już dwumiesięczne niemowlę wydaje gardłowe dźwięki (g, gli, k), nie robi tego jeszcze świadomie. Ten etap, nazywany...