Szczepić dziecko, czy nie szczepić

Układ odpornościowy małego człowieka wymaga szczególnej troski, by się wykształcił i chronił przed chorobami.
W Polsce dokumentem regulującym kwestię szczepień jest Program Szczepień Ochronnych, który zawiera listę szczepień obowiązkowych, czyli bezpłatnych oraz zalecanych, płatnych. PSO to głównie szczepienia nakierowane na eliminację zagrożenia, jakim są choroby okresu niemowlęcego oraz wczesnego dzieciństwa. Dlaczego należy szczepić dzieci właśnie w tym okresie ich życia? Odpowiada pediatra Małgorzata Szczepulska-Kowalczyk z Scanmed Universum w Krakowie.

Dlaczego szczepimy dzieci?

Dziecko przychodząc na świat ma wrodzoną odporność pierwotną. Otrzymane od matki przeciwciała chronią noworodka przed chorobami, ale tylko przez jakiś czas. Od 4. miesiąca ochrona ta zaczyna słabnąć, a system odpornościowy malucha jest jeszcze niewydolny. Musi się dopiero nauczyć rozpoznawania szkodliwych drobnoustrojów i wytworzyć przeciwko nim własne przeciwciała. Tej nauce służą choroby. To najbardziej naturalny sposób, w jaki organizm samodzielnie zdobywa tzw. odporność nabytą. Choroby mogą być jednak śmiertelne dla małego człowieka. Dzięki szczepieniom we wczesnym dzieciństwie, szczególnie w pierwszym roku życia, dziecko szybciej nabiera odporności i uniknie w przyszłości wielu groźnych chorób.

Zdaję sobie sprawę z tego, ze rodzic, który otrzymuje listę obowiązkowych szczepień może się podrapać w głowę i stwierdzić, że strasznie dużo tych szczepień. Ale jest to konieczność! Obowiązkowe bezpłatne szczepienia chronią przed wirusowym zapaleniu wątroby typu B, Haemophilus influenzae typu b, gruźlicą, błonicą, tężcem, krztuścem, poliomyelitis, odrą, świnką i różyczką – wylicza Małgorzata Szczepulska-Kowalczyk.

Polecamy: TEST - Jaka jest twoja wiedza o szczepieniach?
[CMS_PAGE_BREAK]

Choroby niebezpieczne dla dzieci!

Choroby te dla niemowlaka są bardzo niebezpieczne. Są jednak wśród nich takie, które zbierają śmiertelne żniwo. Haemophilus influenzae typu b to bakteria, która może być przyczyną ciężkiego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia nagłośni lub zapalenia płuc. Poliomyelitis z kolei jest odpowiedzialna za wirusową chorobę układu nerwowego.

Obecnie szczepionka podawana jest domięśniowo malutkim dzieciom oraz doustnie po ukończeniu przez nie 5. roku życia . Jeszcze parę lat temu stosowano tę szczepionkę tylko doustnie. Ze względu na bezpieczeństwo dzieci stosuje się ją w formie zastrzyku. W 6. roku życia podaje się dawkę, która ma wzmocnić działanie szczepienia – dzieci w tym wieku zwykle mogą otrzymać postać doustną.

Grupa podwyższonego ryzyka

Dzieci, które uczęszczają do żłobków czy przedszkoli są w grupie podwyższonego ryzyka, jeśli chodzi o zagrożenia ze strony wirusów oraz bakterii. Maluch przebywający w towarzystwie rówieśników często choruje. Jego rodzina również. Z tego punktu widzenia szczepienie dziecka może być profilaktyką dla całej jego rodziny. Oczywiście to nie powinien być główny powód do stosowania szczepionek u dzieci. Jednak z mojej wieloletniej obserwacji wynika, że najpierw rodzice przychodzą z dzieckiem do lekarza, a następnie sami idą do lekarza... - dodaje Małgorzata Szczepulska-Kowalczyk.

Dzieci szczepione lepiej znoszą wszelkiego rodzaju infekcje wirusowe oraz rzadziej mają powikłania po sezonowych chorobach. Inną kwestią jest fakt, że dzieci przebywające w przedszkolach i żłobkach mają do czynienia z większą ilością zarazków, wirusów oraz bakterii niż te, które przebywają w tym okresie w domu. Małgorzata Szczepulska-Kowalczyk: dzieci te powinny zatem być szczepione także przeciw pneumokokom oraz meningokokom. Bakterie wywołujące choroby są bardzo niebezpieczne dla dziecka. Zresztą choroby te dotyczą także nastolatków, zatem tym bardziej warto zaszczepić maluszka. Myśląc niejako o jego przyszłości. Szczepienia w ogóle są wykonywane właśnie w tym celu, by dziecko było zdrowe w przyszłości, jako nastolatek oraz osoba dorosła.

Zobacz także: MITY o szczepieniach