Planowana cesarka może budzić lęk i niepewność, ale z drugiej strony pozwala się przygotować na to, co czeka młodą mamę. Od profesjonalnej diagnozy i słusznie zaleconej cesarki może zależeć zdrowie, a czasem i życie zarówno mamy, jak i dziecka. Jeśli lekarz zaleci ci cesarskie cięcie, porozmawiaj z nim szczerze o wszystkich swoich obawach. Zabieg, który jest zaplanowany, przebiega spokojnie i najczęściej już po kilkunastu minutach maluszek pojawia się na świecie. Istnieje jednak ryzyko wystąpienia powikłań po cesarce.
Są kobiety, które mimo największych chęci nie mogą rodzić naturalnie. Ostateczną decyzję o cięciu podejmuje ginekolog prowadzący ciążę. Wskazaniami do cięcia cesarskiego są między innymi:
W przypadku wcześniejszych wskazań do przeprowadzenia cesarskiego cięcia przyszła mama zazwyczaj jest umawiana na zabieg około 38.-39. tygodnia ciąży. Istnieją jednak dwa podejścia do planowego cesarskiego cięcia: pierwsze to tzw. cesarka „na zimno”, zaplanowana na konkretny dzień, drugie – po wystąpieniu skurczów porodowych, „na gorąco”. Pierwsza wykonywana jest częściej. W takiej sytuacji kobieta zgłasza się do szpitala w wyznaczonym terminie. Szpital jest przygotowany i ma umówioną salę, a także zespół medyczny. Ciężarna wie, kiedy urodzi, a wszystko jest pozornie gotowe – czasem jednak do porodu nie jest gotowy ani organizm kobiety, ani dziecko.
Wielu lekarzy przyjmuje teorię, że należy czekać z cesarskim cięciem aż do pojawienia się naturalnych skurczów porodowych. Może to zapobiec jatrogennemu wcześniactwu, czyli sytuacji, w której dziecko rodzi się przedwcześnie z powodu nieprawidłowego określenia terminu porodu.
W sytuacji, kiedy poród zaczyna się naturalnie, macica zaczyna się kurczyć, rozwiera się szyjka macicy, cały organizm zaczyna reagować odpowiednim poziomem hormonów – to bardzo istotne dla rodzącego się maluszka. W momencie, gdy pojawia się czynność skurczowa, u dziecka pojawia się stymulacja zakończeń nerwowych. Każdy skurcz oznacza też zmniejszenie dopływu ilości tlenu i zwiększenie ilości adrenaliny, a ta z kolei jest potrzebna do uruchomienia innych mechanizmów. Cały „stres porodu”, który nie występuje podczas cesarki „na zimno”, jest dziecku potrzebny, by mogło ono się prawidłowo zaadoptować do życia pozamacicznego.
Warto wiedzieć, jak przygotować się na cesarskie cięcie. Do szpitala możesz zostać bowiem przyjęta już dzień przed planowaną cesarką. Przebierzesz się tam w koszulę, a położna wypełni potrzebną dokumentację. Do ramienia lub dłoni pielęgniarka podłączy ci kroplówkę nawadniającą. Założy ci też cewnik (w znieczuleniu), by w czasie i po operacji lekarze kontrolowali ilość wydalanego moczu. Być może dostaniesz także antybiotyk. Poza tym czeka cię najprawdopodobniej golenie włosów łonowych (czasami możesz zrobić to sama). Chwilę po tym zostaniesz przewieziona na blok operacyjny, gdzie zostanie przeprowadzona operacja.
Podczas porodu dla rodzącej nie liczy się czas (on po prostu dla niej nie istnieje). Liczy się tylko to, by wydać na świat dziecko . Ciało kobiety wie, co ma robić - rodząca musi się tylko w nie wsłuchać. Ale by to było możliwe, trzeba jej stworzyć odpowiednie warunki. Każdy poród jest inny. Dla wielu kobiet to traumatyczne przeżycie, którego nie chcą wspominać. Dla innych to magiczny moment, który odmienia je na zawsze. Poczucie bezpieczeństwa i bliskości powinny być w tym czasie najważniejsze. Poród jakich mało Film z porodu naturalnego , który zaraz zobaczycie, jest zachwycający. Spokój, szczerość, piękna muzyka – to wszystko wzrusza. Dla mnie najbardziej urzekająca jest relacja między przyszłymi rodzicami . Czułość, z jaką przyszły tata opiekuje się partnerką, jest niezwykła. Takich emocji nie można w żaden sposób podrobić. Zwróciłyście uwagę na moment, w którym maleństwo rodzi się wprost w ręce taty? Ten film ma w sobie tyle uroku, że można go oglądać kilkakrotnie! Poród jak z filmu? Często przyszła mama i tata mają przed pierwszą wizytą na porodówce, mają nikłe wyobrażenie o porodzie. Obraz kształtuje się na podstawie filmów, które widzieli w kinie czy telewizji: niespodziewana szybka akcja, odejście wód, wyścig z czasem i poród w ostatniej chwili niemalże w progu szpitalu. W rzeczywistości od wystąpienia pierwszych objawów porodu, do chwili narodzin zazwyczaj mija kilka, a nawet kilkanaście godzin . Sygnałem rozpoczynającego się porodu są regularne skurcze macicy. To najdłuższy i najtrudniejszy etap porodu. W kolejnym etapie porodu czas na parcie, rodzi się główka dziecka, a potem cały maluszek. Po urodzeniu dziecka w organizmie mamy następuje wyrzut oksytocyny do jej krwioobiegu. Ten hormon bardzo ułatwia urodzenie łożyska. Aby jednak tak się stało, kobieta musi wykonać jeszcze kilka parć. Dla jednych pań ten...
Niezależnie od tego, czy cesarka wydaje ci się gorsza od porodu naturalnego czy też odwrotnie – to poród naturalny budzi twój lęk, to nie ty powinnaś decydować o sposobie rozwiązania ciąży, ale względy medyczne. Na ich podstawie lekarz, kierując się dobrem dziecka i jego mamy, powinien podjąć decyzję, w jaki sposób dziecko przyjedzie na świat. Poród naturalny a cesarskie cięcie Oba rodzaje porodów mają tę niewątpliwą zaletę, że kończą się przyjściem dziecka na świat. Postęp medycyny sprawił, że dzięki cesarskiemu cięciu mamami mogą zostać również kobiety, które nie miałyby szans na normalny poród. Fakt, że coraz więcej dzieci rodzi się w wyniku cesarskich cięć, świadczy o postępie medycyny, ale także o niepokojącym lekarzy zjawisku wykonywania cesarskich cięć na życzenie. Tymczasem moda na cesarskie cięcia w dużej mierze podyktowana jest niewiedzą przyszłych mam. Kobiety, które chodzą do szkół rodzenia, rzadziej decydują się na poród operacyjny, a nawet na znieczulenie. Sprawdź, co powinnaś wiedzieć o obu rodzajach porodów. Cesarskie cięcie to operacja – chociaż potocznie mówi się o niej „cesarka” i nazywa się ją zdrobniale „zabiegiem”, nie trzeba zapominać, że to wciąż poważna ingerencja w organizm kobiety, która wiąże się z ryzykiem powikłań i komplikacji. Przecięte zostają powłoki brzuszne i macica. Podczas każdej operacji istnieje ryzyko krwotoku, a po niej – rozwinięcia się choroby zatorowo-zakrzepowej lub niedrożności jelit. Czasem po cesarce trzeba zostać dłużej w szpitalu. Kobiety, które obawiają się, że po porodzie naturalnym będą miały kłopot z nietrzymaniem moczu, powinny pamiętać, że poród operacyjny również może nieść ryzyko uszkodzenia pęcherza. Poród naturalny, a dokładnie przejście...
