7 ważnych pytań o późną ciążę

Biorąc pod uwagę zegar biologiczny, ponad połowa ciąż w Polsce zasługuje na miano późnych lub choćby trochę spóźnionych, bo kobiety rodzą teraz zwykle pierwsze dziecko po 25. roku życia. Nic dziwnego – dwudziestokilkulatki skupione są na studiowaniu, pierwszej pracy, wchodzeniu w związki, urządzaniu mieszkania. To wszystko między innymi także po to, by stworzyć dobre warunki dla potomstwa. Wpisujesz się w ten scenariusz? Jesteś właśnie w ciąży, mimo że zbliżasz się do trzydziestki? A może już ją przekroczyłaś? Zamiast drżeć o dziecko, ciesz się swoim stanem. O konsultację poprosiliśmy prof. dra hab. n. med. Tomasza Niemca, ginekologa położnika.

Zobacz też: Kalkulatory ciąży - niezbędnik przyszłej mamy

1. Dlaczego nie trzeba się bać późniejszej ciąży?

Trzydziestka to idealny wiek na urodzenie dziecka: edukacja zakończona, kariera rozpoczęta, organizm w pełni sił, nic tylko rodzić. Wiele twoich koleżanek też pewnie niedługo zostanie mamami – będziesz mogła liczyć na wsparcie, wspólne tematy do rozmów, a dziecko zyska kolegów do zabawy.

Po 35. roku życia statystycznie rośnie jednak ryzyko komplikacji ciążowych wiązanych z wiekiem. Ich powodem nie jest jednak wiek, tylko stan zdrowia przyszłej mamy i jej tryb życia. Jeśli dbasz o siebie, jesteś w dobrej formie, nie cierpisz na przewlekłe choroby, ciąża, nawet późna, powinna przebiegać bez zakłóceń.

2. Czy późna ciąża oznacza więcej wizyt u lekarza?

Kobieta w ciąży chodzi do lekarza co miesiąc, może się jednak zdarzyć, że ze względu na stan zdrowia lekarz zechce widywać cię częściej. Jeśli na coś chorujesz lub chorowałaś, powiedz o tym lekarzowi na pierwszej wizycie. Wiedza o tym, że masz np. nadciśnienie, cukrzycę, wadę serca lub wzroku, jest dla niego bardzo istotna. Ciąża wpływa na pracę wszystkich narządów, więc dolegliwości mogą się nasilić lub wywołać komplikacje u dziecka. Jeżeli jesteś pod opieką specjalisty, np. kardiologa lub okulisty, twój ginekolog powinien być z nim w kontakcie.

3. Jak dużo jest wad genetycznych u dzieci z tzw. późnych ciąż?

Im późniejsza ciąża, tym większe obawy rodziców związane z wadami genetycznymi u dziecka. Według światowych statystyk, wady genetyczne zdarzają się jednak tylko u trzech procent dzieci. Oprócz statystyk są też badania diagnostyczne, które pomogą pozbyć się wątpliwości już na początku ciąży.

ZOBACZ TEŻ: kobiety, które później rodzą, dłużej żyją

[CMS_PAGE_BREAK]

4. Czy wszystkie badania prenatalne są inwazyjne?

Wbrew obawom rodziców nie każde badanie prenatalne jest badaniem inwazyjnym. Test PAPP-A, test podwójny lub potrójny wykonuje się z krwi, by ocenić ryzyko zespołu Downa. Pomocne jest też badanie USG, które wykonuje się od ósmego tygodnia ciąży. Do badań inwazyjnych należą np.:

• Amniopunkcja (wykonuje się ją w 14–16. tygodniu). Pozwala wykryć wady uwarunkowane genetycznie. Lekarz nakłuwa powłoki brzuszne i igłą pobiera płyn owodniowy z macicy – w nim znajdują się komórki rozwijającego się dziecka.
• Biopsja trofoblastu (można się jej poddać między 8. a 11. tygodniem). Aby ocenić ryzyko choroby genetycznej, lekarz pobiera do badania komórki pierwotnego łożyska – przez powłoki brzuszne lub cewnikiem przez szyjkę macicy.

Uwaga! Na badania prenatalne kieruje lekarz, który może odmówić skierowania, jeśli nie ma ku temu wskazań medycznych. Na inwazyjne badania prenatalne kieruje się po udzieleniu wyczerpujących informacji na temat korzyści i ryzyka, jakie ze sobą niosą. A decyzję świadomie powinna podjąć przyszła mama. Wszystkie badania można wykonać odpłatnie w prywatnych przychodniach. Wiedza o stanie zdrowia dziecka gwarantuje możliwość leczenia w ciąży lub zaraz po porodzie.

ZOBACZ TEŻ: Ciąża specjalnej troski

5. Jakich objawów w późnej ciąży nie wolno bagatelizować?

Ciąża to czas wielkich zmian dla organizmu kobiety. Niektóre ciążowe dolegliwości są typowe i choć uciążliwe, np. zgaga, mdłości, można sobie z nimi samemu poradzić. Są jednak i takie, których nie wolno zbagatelizować. Szybkiej konsultacji z lekarzem wymagają:

• plamienie lub krwawienie z dróg rodnych, także upławy,
• bóle brzucha lub podbrzusza, także uczucie twardnienia brzucha,
• obrzęki ciała lub nóg.

Do lekarza powinnaś pojechać także, jeśli upadłaś (na brzuch lub plecy). Płyn owodniowy może amortyzować uderzenia. Gdybyś jednak źle się czuła po urazie, lepiej pójść się zbadać.

6. Czy cięcie cesarskie jest konieczne?

Wraz z wiekiem rośnie prawdopodobieństwo zakończenia ciąży za pomocą cesarskiego cięcia. Ale to nie wiek jest wskazaniem do cesarki, tylko fakt, że późnym ciążom mogą towarzyszyć komplikacje. Nadrzędnym celem jest urodzenie dziecka w dobrym stanie oraz to, by poród był wydarzeniem, które nie zostawia negatywnych wspomnień. O operacyjnym zakończeniu ciąży powinien zdecydować zaufany lekarz razem z pacjentką, biorąc pod uwagę wszystkie za i przeciw.

7. W jakim wieku dawniej kobiety rodziły dzieci?

Około 30 lat temu najwięcej kobiet rodziło pierwsze dziecko w wieku 20–24 lat. Teraz rodzą później – gdy mają 25–29 lat (dane z Rocznika Demograficznego 2009 roku).

ZOBACZ TEŻ: ciąża około 40. – 5 kroków, by się do niej przygotować