„Jak było w przedszkolu?” - pytanie, które nie działa!

1. Powiedz dziecku, kiedy odbierzesz je z przedszkola Niby oczywiste. Niby doskonale o tym wiesz, ale czy zawsze w porannym biegu o tym pamiętasz? A poza tym czy jest to aż tak ważne?  Tak! Dla dziecka, zwłaszcza debiutującego przedszkolaka, niezwykle istotne jest twoje zapewnienie, że je odbierzesz. Ważne jest również wytłumaczenie przedszkolakowi, kiedy to nastąpi. Pamiętaj przy tym, że słowa "o 15.00" mogą być niejasne dla dziecka. Przedszkolaki przeważnie nie posługują się jeszcze zegarkami. To wiek, w którym dziecko dopiero zacznie zapoznawać się z zegarem i wyznaczanymi przez niego godzinami. Zastąp więc przykładowe słowa "o 15.00" powiedzeniem "po obiedzie" czy"po podwieczorku". 2. Dowiedz się, jak spędziło czas w przedszkolu A nie jest to takie łatwe, jakby mogło się wydawać. Najczęściej pytamy " Jak było w przedszkolu? ", w odpowiedzi zazwyczaj pada jedno słowo: "Dobrze". Jak rozmawiać z przedszkolakiem, by dowiedzieć się, jak spędził dzień? Sprecyzuj swoje pytanie. Dla przedszkolaka pytanie "Jak było w przedszkolu?" jest zbyt ogólne i trudno mu na nie odpowiedzieć. Zapytaj konkretnie np. "W co się bawiłeś po śniadaniu?" lub "Co dziś narysowałeś?". Na tak zadane pytanie dzieci chętniej odpowiadają, a nawet opowiadają całe historie, zamiast jednowyrazowej odpowiedzi "dobrze". 3. Pobaw się z dzieckiem Zabawa na najfajniejszym placu zabaw nie da dziecku tyle radości, co chwila spędzona na szaleństwach z rodzicem. Przytulanie, wygłupy, turlanie po dywanie to dla dziecka niezwykle ważne chwile. Bawiąc się z dzieckiem pokazujemy mu, że je kochamy, lubimy z nim spędzać czas. Nie muszą to być długie godziny wymyślnych zabaw. Wystarczy kilkadziesiąt minut dziennie poświęconych wyłącznie dziecku. 4. Przeczytaj mu bajkę Chyba nie muszę przekonywać cię, jak...

Czyli nie ma tematów, których nie można poruszyć z dzieckiem? Nawet o atomach... Nie ma. I nie powinniśmy bać się tego, że podczas wyjaśniania padnie słowo, którego dziecko nie zrozumie. Właśnie podczas takiego tłumaczenia porównałem atomy do klocków Lego. Że tak jak z nich buduje się np. zamki, tak z atomów zbudowane są drzewa, domy... Z tym że atomów nie widać, są tak malutkie. Dziecko nie potrzebuje wykładu akademickiego, będzie zadowolone z tego, że dowiedziało się, iż świat zbudowany jest z klocków! Według mnie, rodzice, którzy odsyłają dziecko bez odpowiedzi, bo nic z tego nie zrozumie, robią błąd. W ten sposób zabijają jego ciekawość. Wystarczy, że szkoła to robi. Rodzic musi dać dziecku odpowiedź, także z innego powodu. Może tak być, że maluch pozostawiony teraz bez odpowiedz, za kilka–kilkanaście lat stwierdzi, że właściwie ci rodzice nie są mu potrzebni. Bo jacy z nich przewodnicy po świecie? A to oni powinni go do niego wprowadzać, dać mu solidne fundamenty. Zawsze zna Pan odpowiedź? Nie. Jeśli czegoś nie wiem, mówię, że poszukamy odpowiedzi razem. I tak jest lepiej, niż odesłanie dziecka z niczym. Po pierwsze, mówiąc dziecku "Wiesz co, zadałeś mi bardzo trudne pytanie", dajemy mu sygnał, że jego pytania nie są głupie. Po drugie, twórczo spędzamy czas i pokazujemy malcowi, jak to zrobić. Podpowiadamy też, gdzie szukać informacji, tłumaczymy, po co są książki. Jeśli powiemy kilkulatkowi raz, drugi, trzeci: "A co mi głowę zawracasz jakimiś pytaniami", to sprawiamy, że nie będzie już nas pytał, pomyśli też, że jego pytania są głupie, a on sam niemądry. Czy Pana bliźniaki, wiedzą kim jest ich tato? Czym zajmuje się fizyk, dziennikarz naukowy? Wiedzą, że fizyk to ktoś, kto próbuje zrozumieć świat i wyjaśnić, co się dzieje dookoła. Że woda jest raz gazem i jej nie widać, innym razem, że jest...

Pytania, które muszą sobie zadać rodzice sześciolatków Czy dziecko interesuje się otaczającym je światem i zjawiskami przyrody? Czy dziecko interesuje się czytaniem, pisaniem i liczeniem? Czy dziecko potrafi skupić uwagę przez dłuższy czas na tej samej czynności? Czy dziecko bez większych trudności porozumiewa się z innymi, rozumie kierowane do niego polecenia, prośby? Czy dziecko umie się bawić zgodnie w grupie dzieci i z nimi współpracować? Czy dziecko potrafi bez problemu spędzić dłuższy czas poza domem (np. u dziadków bez rodziców, w przedszkolu, na zajęciach dodatkowych)? Czy dziecko rozumie podstawowe zasady i normy społeczne i potrafi podporządkować się regułom wyznaczanym przez osoby dorosłe? Czy dziecko potrafi samodzielnie pokonywać drobne trudności? Czy dziecko umie choć trochę kontrolować swoje emocje i opanować się, kiedy wymaga tego sytuacja? Czy dziecko jest pomysłowe i aktywne? Jeżeli na większość pytań odpowiedź brzmi „tak” – dziecko raczej dobrze poradzi sobie w szkole . Jeżeli na większość pytań odpowiedź brzmi „nie” – lepiej poradzić się nauczycieli w przedszkolu malucha, porozmawiać z psychologiem lub też pedagogiem o swoich wątpliwościach. Jeżeli na większość pytań odpowiedź brzmi „nie wiem” – trzeba jak najszybciej porozmawiać z nauczycielkami maluszka z przedszkola i dowiedzieć się trochę więcej o swoim dziecku. Zestaw pytań przygotowany przez Instytut Badań Edukacyjnych