1. Ponad 25 dzieci w grupie – przepełnione przedszkole - to może być niebezpieczne!
Przepisy wyraźnie określają liczbę dzieci przypadających na jednego opiekuna. Jeśli widzisz, że w grupie jest więcej dzieci, powinnaś donieść o tym fakcie do kuratorium.
Przy tak dużej ilości przedszkolaków nauczyciel nie jest w stanie upilnować wszystkich maluchów, nie mówiąc już o indywidualnym podejściu do dziecka.
Zobacz też: Jak rozpoznać dobre przedszkole? - film
2. Tony kolorowanek
Twoje dziecko przynosi z przedszkola ogromną ilość kolorowanek dla dzieci? Może jest miłośnikiem kolorowania?
Jeśli jednak sytuacja powtarza się każdego dnia, istnieje spore prawdopodobieństwo, że kreatywność przedszkolanki wyczerpała się i przedszkolak nie ma nic innego do robienia.
Dzieci najbardziej lubią malować, rysować, a na końcu dopiero kolorować.
Kolorowanie gotowych, wydrukowanych obrazków jest odtwórcze i warto, żeby było sporadycznym dodatkiem do przedszkolnych zajęć, a nie głównym "wypełniaczem" czasu dziecka.
Czytaj też: Zabawy w rysowanie.
3. Boli mnie brzuszek – uwaga w przedszkolu dzieje się coś złego!
Dzieci w wieku przedszkolnym "odreagowują" problemy objawami somatycznymi. Najczęstszym z nich jest ból brzuszka, zaburzenia snu, nocne lęki, częste przeziębienia u dziecka.
Jeżeli twoje dziecko co rano przed wyjściem do przedszkola skarży się na ból brzuszka, powinnaś się tym zainteresować.
Porozmawiaj z jego opiekunką, przedszkolnym psychologiem.
Niepokojąca dziecko sytuacja nie musiała się przytrafić bezpośrednio jemu. Wystarczy, że maluch był obserwatorem jakiegoś przykrego wydarzenia, żeby pojawił się w nim lęk.
Jeśli oprócz objawów chorobowych dziecko nie chce rozmawiać na temat przedszkola – należy reagować!
Czytaj więcej: Ból brzuszka u dziecka. Czy to stres, czy może choroba?
4. A ja ci mówię, że było inaczej – kto kłamie?
Czasem do rodzica docierają dwie zupełnie różne wersje wydarzeń, jedna od przedszkolnego opiekuna, druga od dziecka. Komu wierzyć?
Dzieci w tym wieku uwielbiają fantazjować. Jeśli jednak maluch po raz kolejny mówi ci, że robił zupełnie coś innego, niż twierdzi przedszkolanka – zainteresuj się tym.
Dziecko nie ma powodu, żeby kłamać. Ufaj swojej intuicji i swojemu przedszkolakowi.
Lepiej nawet niepotrzebnie interweniować, niż zignorować niepokojące symptomy.
Zobacz też: Dlaczego dzieci kłamią.
5. Wszystko jadło, ładnie spało – dziecko idealne?
Po raz kolejny odbierając dziecko z przedszkola słyszysz, że twój przedszkolak pięknie spał, grzecznie się bawił i zjadł cały obiad? Kiedy jednak zdążycie dojść do domu, dziecko jest już głodne.
Każde przedszkolak ma czasem gorszy dzień, ma potrawy, których nie lubi i zabawę, w którą nie chce grać. Codzienne opowieści opiekunki o naszym "idealnym dziecku" nie powinny nas zbytnio cieszyć. Mogą one świadczyć o niewystarczającym zainteresowaniu dzieckiem.
Porozmawiaj z innymi rodzicami. Jeśli mama Jasia, Zosi i Franka również słyszy takie same informacje zwrotne – zareagujcie.
Opiekunowie zawsze powinni mówić rodzicom prawdę. Musisz wiedzieć, ile twoje dziecko zjadło, czy nie wydarzyło się coś złego, co danego dnia przedszkolakowi się szczególnie udało lub dlaczego twój przedszkolak płakał popołudniu.
Dobra i szczera komunikacja na linii opiekun – rodzic zapewni dziecko właściwe pole do rozwoju.
Sprawdź, jak wychować geniusza.
Gdy zapisujemy dziecko do przedszkola, zazwyczaj wiąże się to między innymi z wypełnieniem różnych ankiet. Większość z nich jest w pełni zrozumiała: gdzie dziecko mieszka, czy choruje na jakieś przewlekłe choroby, czy ma alergię na konkretne produkty. Są też pytania o to, jak maluch lubi spędzać czas, czy ma ulubione bajki, ukochane potrawy. To wszystko świadczy o zaangażowaniu przedstawicieli przedszkola w opiekę nad dzieckiem, w próbie nawiązania dobrej relacji i sprawianiu dziecku drobnych przyjemności w postaci np. ulubionego deseru. Trudno zrozumieć Są jednak pewne pytania, których zadawanie zastanawia . Czemu ma służyć wiedza o intymnych sprawach opiekunów dziecka? Posłuchajcie tej mamy Cary Puick: "Mąż wypełniał ankietę do przedszkola, a ja miałam tylko sprawdzić, czy wszystko wypełnił poprawnie. Gdy wzięłam kartkę do ręki, zauważyłam pytanie, które wprawiło mnie w złość! - W jaki sposób urodziłaś dziecko – siłami natury, czy poprzez cesarskie cięcie? Nie mogę zrozumieć, po co dyrekcji przedszkola taka wiedza?" Tyle się mówi o tym, by nie dzielić kobiety na te, które rodzą naturalnie i na te, u których w wyniku różnych sytuacji medycznych, trzeba było przeprowadzić cesarskie cięcie . Poród to poród, a jeżeli dziecko jest w pełni zdrowe i rodzaj porodu nie wpłynął w żaden sposób na jego zdrowie, dlaczego matka ma informować kogokolwiek o tym, w jaki sposób rodziła? Dyrekcja placówki wyjaśniła, że "dziecko urodzone poprzez cesarskie cięcie, może mieć jakąś traumę narodzin, której pracownicy przedszkola powinni być świadomi, bo to może mieć wpływ na rozwój dziecka." Dzieci po cc są bardziej wrażliwe? Znany amerykański uczony T.Brazelton zwrócił kiedyś uwagę na to, że dzieci rodzone poprzez cc są bardziej wrażliwe, a ten rodzaj porodu ma wpływ na samopoczucie dziecka, jego...
Kwiecień to jeszcze okres składania podań do większości przedszkoli państwowych. Później malec zostanie przyjęty, tylko jeśli zostaną wolne miejsca. Do prywatnego przedszkola można zapisać dziecko przez cały rok (ale w tych obleganych też może zabraknąć miejsc). Jak szukać dobrego przedszkola? Które wybrać? Odpowiedz sobie na poniższe pytania. Ułatwi ci to podjęcie decyzji i pozwoli przygotować malca na nadchodzące zmiany. 1. Jak duże jest twoje dziecko? Jeśli smyk nie ma jeszcze trzech lat, rozważ niewielkie przedszkole prywatne. W licznej grupie taki maluszek może czuć się troszkę zagubiony. Cztero-, pięciolatkowi z kolei będzie lepiej w większym towarzystwie: nawet gdy sporo dzieci zachoruje, kolegów mu nie zabraknie. Czytaj też: dzień otwarty w przedszkolu pomoże ci wybrać przedszkole dla dziecka 2. Ile czasu dziecko będzie spędzało w przedszkolu? Pracujecie z mężem do 17.00 lub dłużej? Sprawdź, czy pobliskie przedszkole nie jest zbyt wcześnie zamykane. Będziesz wtedy potrzebowała niani czy chętnej do pomocy babci, która malca codziennie przyprowadzi do domu. Albo musisz szukać placówki, która działa do 18.00. W niektórych prywatnych przedszkolach można zostawić dziecko po godzinach, jednak dodatkowo się za to płaci. 3. Czy twoje dziecko ma alergię? Jeśli tak, upewnij się, czy przedszkole będzie w stanie uwzględnić indywidualne potrzeby dietetyczne twojej pociechy. I czy potrzebne jest w tej sytuacji dostarczenie zaświadczenia o alergii wystawionego przez lekarza. 4. Czy dziecko nosi jeszcze pieluszkę? Nie zawsze personel chce opiekować się takim szkrabem. Zwykle dzieci z pampersami chętniej przyjmowane są do przedszkoli prywatnych. Do września jest wciąż sporo czasu i twoja pociecha zdąży zapewne pożegnać się z pieluszką. 5. Kto będzie przyprowadzał małego przedszkolaka? Jeśli zwykle ty (a pracujesz), możesz poszerzyć obszar poszukiwań...
O zaletach zostawienia dziecka pod opieką babci można pisać w nieskończoność. Wiadomo: kochają bezwarunkowo, zawsze można liczyć na nich pomoc, mają czas na zabawę z wnukami, potrafią słuchać, ugotują smaczny obiadek, poczytają książkę. Trudno o własną babcię Ale w dzisiejszych czasach bardzo trudno o własną babcię. Często jest to osoba jeszcze bardzo aktywna zawodowo lub mieszkająca dziesiątki kilometrów dalej. Dlatego w internecie pojawiły się ogłoszenia o możliwości wynajęcia babci do opieki nad maluchem. Oferty takiej usługi pojawiły się przede wszystkim w większych miastach. Przeciętna cena za godzinę wynosi między 10 a 20 złotych. Bezcenne doświadczenie Co oferują takie babcie? Przede wszystkim doświadczenie! Same mają już często odchowane wnuki i jak mało kto wiedzą, jak postępować z dzieckiem i wsłuchać się w jego emocje. Są już na emeryturze i dodatkowo pokończyły kurs opieki nad dzieckiem oraz pierwszej pomocy. „Musi kochać dzieci, być opiekuńcza, uczciwa i solidnie wykonywać obowiązki” – opisuje jedna z babć, pytana przez rmf fm.”Trzeba mieć cały czas oczy otwarte na dziecko , aby sobie krzywdy nie zrobiło” – dodaje. Z ogłoszeń wynika, że babcie oferują „przyszywanym” wnuczętom wspólny czas i przeróżne zabawy. I bezpieczeństwo , aby absolutnie nic złego się nie stało. Co jeszcze może dać taka babcia? „Rodzice ciągle pracują, biegają, więc babcia jest potrzebna. Dziecko chce się przytulić i chce nam coś przekazać. I tak po nitce do kłębka rozwiązujemy te problemy” - mówi jedna z babć. „Czy łatwo być babcią dla innego dziecka"? - Jeżeli się lubi dzieci i ma do nich pozytywne podejście, to nie ma znaczenia, czy to są moje wnuki, czy obce dzieci – odpowiada jedna z pań. Tak więc, jeśli nie chcecie jeszcze wysyłać...
