Reklama

Jeżeli twoje dziecko jest w spektrum autyzmu, a nie było wcześniej w przedszkolu i na ten moment ma mało rozwinięte zdolności komunikacyjne, społeczne i emocjonalne, najlepszym rozwiązaniem może być zapisanie go do przedszkola terapeutycznego. Przedszkole terapeutyczne – czym jest, jakie są zasady jego funkcjonowania, czym się różni od przedszkola integracyjnego?

Reklama

Przedszkole terapeutyczne – co to znaczy?

Przedszkola terapeutyczne powstały z myślą o dzieciach z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. W takich placówkach kładzie się nacisk na rozwój umiejętności komunikacyjnych, poznawczych, emocjonalnych i społecznych już od najmłodszych lat. To, co szczególnie istotne to fakt, że wszystkie metody wychowawcze i zajęcia są dostosowane do indywidualnych, wyjątkowych potrzeb dzieci z autyzmem. Dzięki uczęszczaniu do przedszkola terapeutycznego dziecko ma szansę na edukację dostosowaną do swoich indywidualnych potrzeb, co zaprocentuje w przyszłości – nauka nie będzie kojarzyć mu się ze stresem czy przymusem.

Przedszkole terapeutyczne a integracyjne – różnice

Przedszkole terapeutyczne to możliwie najlepsza opcja edukacyjna dla dzieci ze spektrum. Grupy w takich przedszkolach nie przekraczają 10 osób, za to kadra nauczycielska liczy już 2-3 nauczycieli, dzięki czemu są oni w stanie zapewnić dzieciom wystarczającą troskę i uwagę. Ponadto placówki terapeutyczne nastawione są na regularną współpracę z psychologiem, fizjoterapeutą, logopedą, a niekiedy z psychiatrą, co pozwala na maksymalizację jakości kształcenia dzieci. Poza zajęciami terapeutycznymi, które zwykle trwają aż 5 godzin dziennie, nauczyciele realizują podstawę programową MEiN. Zajęcia edukacyjne są całkowicie dostosowane do indywidualnych potrzeb grupy.

W przypadku przedszkola integracyjnego sprawa ma się nieco inaczej. Z definicji przedszkolem integracyjnym nazywamy placówkę oświatową, do której mogą uczęszczać dzieci sprawne, jak i dzieci z niepełnosprawnościami – ruchowymi i intelektualnymi czy zaburzeniami ze spektrum. Takie przedszkole musi być całkowicie dostosowane do potrzeb dzieci z niepełnosprawnościami (uwaga: autyzm nie jest niepełnosprawnością!): zarówno pod względem infrastruktury przedszkola, jak i dostępności specjalistów, którzy pomogą dzieciom rozwijać się bez barier. Grupy są jednak znacznie większe, co może potęgować stres i ogólne złe samopoczucie u dziecka ze spektrum autyzmu. Ponadto do przedszkoli integracyjnych mogą uczęszczać dzieci, które nie mają większych problemów w komunikacji społecznej – muszą być na tyle samodzielne, aby umieć samemu jeść, ubrać się i skorzystać z toalety.

Przedszkole terapeutyczne – wymagania

Dla kogo jest przedszkole terapeutyczne? Przede wszystkim dla dzieci w spektrum autyzmu. W odróżnieniu od przedszkola integracyjnego w przedszkolu terapeutycznym nie ma wymogu samodzielności w korzystaniu toalety przez dziecko. W przedszkolach terapeutycznych zwykle są prowadzone zajęcia z zachowania czystości, które uczą dziecko sygnalizowania potrzeb fizjologicznych.

Problematyczną kwestią mogą okazać się finanse. W zależności od miejscowości przedszkole terapeutyczne może miesięcznie kosztować nawet 1500 złotych, więc nie jest to opcja dostępna dla każdego.

Uwaga: jeśli dziecko ma orzeczenie o potrzebie specjalnego kształcenia, istnieje szansa, że będzie mogło korzystać z placówki terapeutycznej. Warto dopytać o to w przedszkolu bądź w Miejskich Ośrodkach Pomocy Społecznej.

Przedszkole terapeutyczne – program, metody terapeutyczne, zajęcia

Program terapeutyczny w placówce tego typu zakłada pięć godzin terapii – 4 godziny terapii grupowej, godzinę terapii indywidualnej. W przedszkolach terapeutycznych odbywają się zajęcia terapeutyczne z zakresu:

  • integracji sensorycznej – większość dzieci ze spektrum boryka się z zaburzeniami integracji sensorycznej. Zajęcia mają za zadanie pomóc dzieciom w radzeniu sobie z różnymi bodźcami, co znacznie poprawi ich codziennie funkcjonowanie;
  • samodzielności – korzystanie z toalety, sygnalizacja potrzeb fizjologicznych;
  • logopedii – nauka poprawnego wysławiania się i wymawiania wyrazów;
  • muzykoterapii – nauka przystosowania społecznego poprzez zabawę;
  • bajkoterapii – podobnie jak w przypadku muzykoterapii, nauka przystosowania społecznego i wyrażania emocji na podstawie terapeutycznych opowieści;
  • dogoterapii – zajęcia z psami kształtują ich empatię, wrażliwość i pomagają przełamać lęki związane z funkcjonowaniem w społeczeństwie;
  • stymulacji zmysłów.

Pozostały czas w placówce zostaje zapełniony wyjściami na dwór i programem MEiN. Dziecko nigdy nie jest zmuszane do udziału w zajęciach, jego granice są bardzo szanowane. Dzięki takiemu rozwiązaniu dziecko ma możliwie najlepsze środowisko do nauki i nawiązywania więzi społecznych, przy jednoczesnym poszanowaniu jego indywidualnych potrzeb.

Zobacz także:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama