7 rad, by jedynak nie wyrósł na samoluba

Lęk przed utratą pracy, brak własnego mieszkania nie sprzyjają podejmowaniu decyzji o licznej rodzinie. Planowanie rodziny nie jest naszą mocną stroną. Ponad połowa ślubów zawierana jest w sytuacji wyższej konieczności, czyli gdy owoc miłości spieszy się na świat lub już nań zawitał. To sprawia, że pierwsze rodzicielskie doświadczenia bywają trudne. W życiu różnie się zdarza... Od dojrzałości obojga rodziców i ich rodzin wyjściowych w dużym stopniu zależy, czy za kilka lat zechcą – już w bardziej komfortowych warunkach – ponownie zostać rodzicami. Zdarza się też odwrotna sytuacja. Młodzi, ambitni ludzie odkładają decyzję o założeniu rodziny. Trzydziestokilkuletnie kobiety nagle odkrywają, że zegar biologiczny tyka i nie zostało już wiele czasu na znalezienie odpowiedniego kandydata na męża i ojca dzieci oraz na powiększenie rodziny zgodnie z wcześniejszymi marzeniami. – Nie zawsze liczba dzieci zależy tylko od naszych chęci – zaznacza Dorota Szczepan-Jakubowska z Pracowni TROP w Warszawie. – W życiu różnie się zdarza, dlatego nie uważam, że bycie rodzicami jedynaka jest czymś wyjątkowym. Ilu z nas ma rodzeństwo? 44,5% Jedynacy Jest ich ponad 3,5 mln, w tym blisko 1,2 mln to dzieci wychowywane tylko przez jedno z rodziców. 37% Dwoje dzieci Rodzin z dwójką dzieci jest blisko 3 mln, w tym 429 tys. to niepełne rodziny. 12% Troje rodzeństwa Rodzin z trójką dzieci jest mniej niż 1 mln. Niepełne stanowią znikomą ich część - jest ich niewiele ponad 11 tys. 6,5% Czworo i więcej rodzeństwa W Polsce mamy 467 tys. pełnych rodzin wielodzietnych oraz 49 tys. niepełnych. Coraz więcej jedynaków Od połowy lat 90. w naszym kraju rodzi się coraz mniej dzieci. Podobno jest to symptom tego, że stajemy się krajem wysoko rozwiniętym. Dziecko, jeszcze niedawno postrzegane jako dar od Boga, a w jesieni życia rodziców jako...

Kolejność, w jakiej dzieci pojawiają się w rodzinie, ma wpływ na ich charakter. Mimo że rodzicom wydaje się, iż traktują pociechy jednakowo, zmienia się przecież układ rodzinny. W tej kwestii nie bez znaczenia jest także różnica wieku między starszym a młodszym dzieckiem. Dużo starsze, nieco starsze, tylko o rok starsze – to wszystko nie jest bez znaczenia i dla dzieci, i dla wychowujących je rodziców. Zanim zaplanujesz braciszka lub siostrzyczkę dla swojego jedynaka, sprawdź, jakie konsekwencje wynikają z różnicy wieku. A może mając dwie pociechy, dzięki naszym radom lepiej zrozumiesz ich wieczne wojny? Jedno jest pewne: idealna różnica wieku między rodzeństwem nie istnieje! Mała różnica wieku między rodzeństwem: rok, 2 lata „Moja półtoraroczna córka Kasia często krzyczy, kiedy zajmuję się jej dwumiesięczną siostrzyczką. Ma smutną minkę, gdy biorę Anię na ręce. Czasem bywa smutna i z zazdrością patrzy, jak karmię malutką. Mnie też to smuci, bo nie wiem, jak postąpić” – martwi się Dorota, mama dwóch dziewczynek z niewielką różnicą wieku. Z punktu widzenia dziecka Roczne i niewiele starsze dziecko przyjmuje narodziny rodzeństwa w sposób naturalny. Bywa ono jednak bardzo zazdrosne, gdy mama lub tata zajmują się maleństwem, więc zwraca na siebie uwagę płaczem lub krzykiem. Dwulatek często naśladuje młodszego brata albo siostrę. Niechętnie dzieli się zabawkami, bo jeszcze nie umie bawić się z innymi dziećmi. Wkrótce jednak podczas wspólnej zabawy odkrywa korzyści z posiadania rodzeństwa. Nawiązuje się pierwsza nić porozumienia. Mała różnica wieku ułatwia dzieciom dogadywanie się ze sobą, wspólne spędzanie czasu. Sprzeczki są nieuniknione i burzliwe, ale pozwalają dzieciom bardziej realistycznie oceniać swoje możliwości. Z punktu widzenia rodziców Rodzicom jest z jednej strony łatwiej, bo dzieci w zbliżonym wieku...

Narodziny dziecka są przeżyciem dla całej rodziny. Jednak dla jedynaka, który do tej pory miał rodziców tylko dla siebie jest to szczególne trudne wydarzenie. Violetta Kruczkowska z Gordon Training International radzi, w jaki sposób przygotować dziecko do zmieniającej się sytuacji. Przeczytajcie, co robić, by uczynić zmiany łatwiejszymi dla jedynaka.   Niezależnie od tego, w jakim wieku jest twój jedynak, zastanów się nad jego osobowością, by przewidzieć jak zareaguje na wiadomość o pojawieniu się nowego członka rodziny i konieczności zmian z tym związanych. Zastanów się, czy dziecko jest elastyczne, czy raczej trudno przystosowuje się do nowych sytuacji? Nie zwlekaj z rozmową. Zacznij odpowiednio wcześniej przed pojawieniem się w domu noworodka. W jak powiedzieć jedynakowi o ciąży? Kiedy już zdecydujesz, że nadszedł właściwy moment, spokojnie powiedz dziecku, że jesteś w ciąży. Powiedz, że od już niedługo pojawi się w domu noworodek i że zostanie starszą siostrą lub starszym bratem. Rozmawiając z jedynakiem, nie bagatelizuj uczuć dziecka, które kryją się poza słowami (pozytywnych i negatywnych). Jeśli jedynak zareaguje pozytywnie, z zaciekawieniem, zacznie zadawać pytania, po prostu szczerze odpowiadaj. Kiedy zaś dziecko zareaguje inaczej i nie będzie zadowolone z powiększenia rodziny, starając się go pocieszyć, nie mów: Nie martw się, zobaczysz taki mały dzidziuś jest słodziutki (uspokajanie), Zobaczysz, wszystko będzie dobrze (uspokajanie), Nie mów tak, przecież to twój braciszek albo siostrzyczka (rozkazywanie), Jak ty byś się czuł/a, gdyby ktoś tak powiedział o tobie (moralizowanie), Nie mam zamiaru słuchać, jak w ten sposób mówisz o dziecku (ostrzeganie), Proszę cię wysłuchaj mnie, opowiem ci, jak to będzie wyglądało (przekonywanie), Czemu tak mówisz? To nieładnie, nie wiesz o tym? (wypytywanie), Chodź, pójdziemy na...