Jak dziecko może ci pomagać w domu

Od kiedy dziecko może pomagać w domu?  Wydaje ci się, że rok lub dwa to za wcześnie na pierwsze domowe obowiązki ? Wszyscy eksperci są zgodni, że dzieciom należy pozwalać włączać się w zajęcia, jakie wykonuje mama czy tata. Może z początku nie warto nazywać ich "obowiązkami domowymi", tylko np. "pomaganiem rodzicom".  Dziecko naprawdę  widzi i zapamiętuje, co robią jego rodzice i rodzeństwo i... chce robić to samo. Dla takiego malucha zamiatanie czy podlewanie kwiatków to nie są przykre "obowiązki", tylko nowa, świetna zabawa.  Jeżeli właśnie tak potraktujesz kwestię dbania o dom razem z dzieckiem, znacznie ułatwisz sobie sprawę. Na początku dziecko rzeczywiście będzie bardziej przeszkadzać i brudzić niż pomagać, ale z czasem nauczy się wykonywać zadania jak należy. Na początku nie oczekuj od dziecka, że zawsze wykona swoje zadanie na tip-top. W tym wieku ważniejsze jest, żeby po prostu zaczęło się uczyć.  Przede wszystkim, dziecko od samego początku będzie uczyć się, że dom to ważne miejsce, o które należy dbać i to wspólnie. Nauczy się też, że to także jego miejsce. Dlatego nie zniechęcaj dziecka i pozwól mu włączyć się w obowiązki.  Przykładowe zadania, które można powierzyć rocznemu dziecku W przypadku rocznego dziecka powinny to być naprawdę bardzo proste rzeczy. Nawet jeżeli dziecko jeszcze nie chodzi lub chodzi słabo, na pewno dobrze już chwyta i przestawia rzeczy w mieszkaniu. Niech do jego obowiązków należą zadania spod znaku "odkładania na miejsce": Odstawianie na miejsce bucików Odkładanie na miejsce książeczek Sprzątanie zabawek wieczorem - wrzucanie ich np. do pudła, wkładanie do szafki Wyrzucanie pieluchy do kosza (dzieci, które już chodzą; jeżeli jest łatwy i bezpieczny dostęp do kosza na śmieci) Najpierw pokaż dziecku, jak powinno...

Miłość matki do dziecka nie zna granic. Dla jego dobra, szczęścia i spokoju, jesteśmy gotowe na każde poświęcenie. Każde... nawet takie, którego w sumie nie musimy, a nawet nie powinnyśmy robić. Ta mama inaczej podchodzi do swoich dzieci. Posłuchajcie jej opowieści. "Dlaczego nie wstałam?" "Pewnego dnia leżałam w wannie i czytałam dobrą książkę. Nagle usłyszałam tupot stóp jednej z moich córek. Gdy weszła do łazienki, zamknęłam oczy i udawałam, że śpię. Tak bardzo chciałam mieć chwilę spokoju, chwilę dla siebie, że postanowiłam oszukać ją. Gdy wychodziła, okazało się, że nie może otworzyć drzwi. Przez kilka minut walczyła z nimi, a ja cierpliwie leżałam i czekałam, aż sobie poradzi.  Wiele osób pomyśli sobie, że jestem okropna. Dlaczego nie wstałam i nie pomogłam jej z tymi drzwiami? Bo uznałam, że to świetna lekcja, by wiedziała, co ma robić w przyszłości, gdy spotka ją to samo. Chciałam, żeby wiedziała, jak ma zareagować i co robić.  Nie pomagałam jej, bo wiedziałam, że sobie poradzi, tylko potrzebuje czasu, by rozwiązać problem. Nie chcę, by moja córka zawsze musiała być skazana na pomoc innych , by nie umiała sobie z niczym poradzić. By każda nawet najmniejsza trudność była dla niej nie do pokonania.  Wiele dzieci płacze i woła "pomóżcie mi", zanim nawet spróbują zrobić coś same. To mnie strasznie denerwuje i powoduje, że nie chcę pomagać. Gdy patrzą na mnie, bym wstała i podała im coś, choć mają taką samą drogę jak ja. Gdy proszą, by pomóc im czegoś szukać, a ja wiem, że nawet się nie rozejrzały. W 90% próśb są w stanie same sobie poradzić, a proszą o pomoc, bo tak jest łatwiej i szybciej.  "Nie chcę by czekały na księcia z bajki" Chcę, by moja córka wyrosła na kobietę, która radzi sobie w życiu. Oczywiście warto korzystać z pomocy innych, tak...

Choć wszyscy marzymy o tym, by było ich jak najmniej, dobrze wiemy, że się od nich nie uwolnimy. Smutne? Pewnie tak, ale z drugiej strony... Po co zatruwać się myślami w stylu: „Jak ja nienawidzę mycia naczyń”. Przyznaj się, ile razy usłyszał to twój maluch? A może lepiej powiedzieć: „OK, zrobię to i to, ale później czekają mnie same przyjemności” albo „Sprzątanie jest beee, ale później jest czysto w domu”? Wszystko, co powiesz czy zrobisz, dla smyka jest najważniejsze na świecie. Więc jeśli ty narzekasz na obowiązki, to i on zapamięta je jako coś, co lepiej omijać duuużym łukiem. Pamiętaj, póki malec jest wpatrzony w ciebie jak w obrazek, możesz pokazać mu, że o to, by wasz dom wyglądał jak najlepiej, starają się wszyscy – i mali, i duzi. Dlaczego są potrzebne? Tak, dzieciństwo powinno być beztroskie i wypełnione zabawą. Ale czy powinno być pozbawione obowiązków? Nie! Dzięki nim maluch uczy się odpowiedzialności („Poukładam książki na półce, bo na podłodze mogą się zniszczyć”), samodzielności i niezależności (co wpływa na ocenę własnej wartości). Dziecko uczy się też systematyczności, bo jeśli czegoś nie zrobi dzisiaj, jutro będzie miał dwa razy więcej. A do tego czuje się potrzebne i ważne. Bo w rodzinie każdy jest za coś odpowiedzialny: mama, tata, starsze rodzeństwo, nawet maluszek. To świetna nauka, dzięki której smyk dowie się, jak żyć w grupie i jak współdziałać z innymi. Od czego zacząć? Zastanów się, jakie obowiązki może mieć twój szkrab, a potem: • Powiedz smykowi, czego od niego oczekujesz. Konkretnie! Nie mów: „Sprzątaj codziennie pokój”, tylko: „Odstaw samochodziki/lalki na półkę”, „Odłóż koszulkę na tę półkę, a spódnicę na tę”. Maluch powinien dokładnie wiedzieć, jakie są jego zadania. Dla ułatwienia możesz...