Nastolatki o dwóch lewych rękach nie biorą się znikąd. Prawda jest taka, że to my, rodzice, wychowujemy dzieci i to, jakimi ludźmi się staną, w dużej mierze zależy od nas. Jeśli nie chcesz, by twoje dziecko wyrosło na kogoś, kto nie potrafi zrobić sobie kolacji, potyka się o stosy ubrań i oczekuje, że wszyscy będą wokół niego skakać, zadbaj o to już teraz. Naprawdę warto!
OK, nie wszystkie zasady nadają się do łamania. Nie możesz przymykać oka, jeśli twój przedszkolak bije innych czy nie słucha cię i wybiega na spacerze na ulicę. Oczywiste. W niektórych sytuacjach jednak można, a nawet warto zrezygnować z żelaznej dyscypliny ... Zasady, które czasem można łamać Wiele zasad ustalamy, bo wprowadzają porządek w nasze rodzinne życie i jest nam z nimi po prostu wygodniej, lepiej. Przykład? Zawsze kładziesz spać dziecko po dobranocce (wiadomo, dzięki stałym porom snu smyk łatwiej zasypia, a następnego dnia jest wyspany). Albo codziennie dziecko kąpiesz (taki rytuał także pomaga w zasypianiu, no i dziecko jest czyste). A gdybyś czasem położyła smyka do łóżka znacznie później? Albo twoje dziecko zasnęłoby z ciemnymi obwódkami wokół kostek od zabawy w piaskownicy? Tragedia? Wręcz przeciwnie! To dla dziecka nauka! Zobacz też: Zdradzamy sposoby na dobry sen przedszkolaka Czego uczy łamanie zasad? Wyobraź sobie, że przyjechała do was z daleka dawno niewidziana ciocia. Dziecko ją lubi, cieszy się z jej przyjazdu, ale może spędzić z nią zaledwie dwie godziny, bo przecież po dobranocce musi położyć się spać. No właśnie... Musi? Co stałoby się, gdy tym razem zasnęło godzinę, dwie, a nawet trzy później? Maluch obudziłby się niewyspany, ale za to z nowymi doświadczeniami, bo: Łamanie zasad uczy elastycznego myślenia. Dziś pójdę spać później, bo zmieniła się sytuacja i ten dzień znacznie różni się od pozostałych. Rodzice łamiący zasady są darzeni przez dziecko jeszcze większym zaufaniem. Bo maluch widzi, że potrafią dostrzec jego potrzeby, a nie tylko sztywno trzymać się zasad. Łamanie zasad pomaga być grzecznym. Dziecko dowiaduje się, że jeśli rodzice już czegoś zabraniają, to znaczy, że naprawdę tego nie wolno robić. Dziecko łamiące zasady dowiaduje się, że jest bardzo ważne. Bo jego uczucia...
Po co kilkulatkowi obowiązki? Czy nie lepiej, żeby całymi dniami bawił się, rysował i beztrosko zbijał bąki? Przecież dzieciństwo jest takie krótkie… – Obowiązki są potrzebne przede wszystkim po to, by dziecko czuło, że ono także powinno dawać coś od siebie, działać dla wspólnego dobra. – Lepiej z tym nie czekać, aż dziecko podrośnie. Kilkulatek chętnie naśladuje dorosłych i jest dumny, gdy robi to, co oni. Później ta ochota mija, więc skłonienie starszego dziecka do pomagania w domu jest trudniejsze. Dlaczego dziecko musi mieć obowiązki? Wypełnianie domowych obowiązków uczy samodzielności (nauczycielki przedszkolne alarmują, że nie jest z tym najlepiej!), odpowiedzialności („jeśli nie naleję wody do psiej miski, Scooby nie będzie miał co pić”), systematyczności (będzie jak znalazł, gdy dziecko pójdzie do szkoły), wykonywania rozmaitych zadań (oraz skupiania się na nich), cierpliwości i wytrwałości (rozpoczęte zadanie trzeba dokończyć). Dziecko, które ma obowiązki, staje się bardziej zaradne (a więc i pewne siebie), potrafi zadbać o siebie i swoje otoczenie, nabiera dobrych nawyków. Gdy podrośnie, nie będzie musiało lawirować między stojącymi na podłodze brudnymi kubkami, bo – nie zastanawiając się nad tym specjalnie – będzie odnosiło je do kuchni i wkładało do zmywarki. Ważne jest także to, że robienie czegoś razem (np. wspólne sprzątanie, przygotowywanie kolacji itd.) może być najzwyczajniej w świecie przyjemne! Sprzątanie czy przygotowywanie posiłków to świetna okazja, by porozmawiać o różnych sprawach, powygłupiać się trochę, pobawić albo po prostu pobyć ze sobą. Sprawdź: Jak dziecko może ci pomagać w domu W czym może pomagać małe dziecko? Jakie obowiązki można przydzielić przedszkolakowi? Trzylatek może (i powinien!) sprzątać po sobie zabawki, odkładać...
Robisz wszystko, żeby twoje dzieci były szczęśliwe. Czasem trudno zachować spokój, kiedy brudne naczynia stoją w zlewie od dwóch dni, mąż wraca coraz później z pracy, a dzieci biegają po całym domu i krzyczą, choć prosiłaś (co najmniej kilka razy), żeby przez 15 minut poukładały puzzle . Dzięki tym kilku radom, będziesz mogła dać swoim dzieciom jeszcze więcej. 1. Przytul malca i nie puszczaj przez 2 minuty Chociaż to może wydawać się zabawne, dotyk ma magiczną moc. Kiedy jesteś zła, a twoje dziecko wyprowadza cię z równowagi, usiądź obok niego i mocno obejmij. Złe emocji szybką odejdą. 2. Weź głęboki oddech Czasem zapominamy o oddechu. Zamiast krzyczeć, ugryź się w język, policz do 10 i głęboko oddychaj. To pomaga! 3. Poproś malca, by poszedł do swojego pokoju na 10 minut W złości można powiedzieć wiele przykrych słów. Jeśli twoje dziecko cię nie posłuchało, potrzebujesz chwili dla siebie, by się uspokoić. Możesz być pewna, że po kilku minutach będziesz przytulać swojego urwisa. 4. Śmiej się Napięcie najlepiej rozładować śmiechem. Zacznij tańczyć, włącz ulubioną komedię, powygłupiaj się z dzieckiem. Szybko zapomnicie o nieporozumieniach. 5. Bądź przygotowana Dzieci są dziećmi, ty jesteś dorosła. Maluchy uczą się wszystkiego od ciebie, więc przygotuj się, że są pewne rzeczy, których nie są świadome. Rozmawiaj z nimi, tłumacz, ale przygotuj się, że niejednokrotnie zaskoczą cię swoim zachowaniem. 6. Wypracuj własny porządek dnia Kiedy każdy zna swoje obowiązki i wie, jak wygląda dzień, dużo trudniej stracić głowę. Planując kolejne dni tygodnia będziesz mniej zestresowana. 7. Myśl o uczuciach dziecka Zanim coś zrobisz lub powiesz, zastanów się, jakie uczucia wywoła w dziecku twoja reakcja. Przecież chcesz uniknąć łez, obrażania i kłótni. 8. Myśl o sobie Mamy o sobie zawsze myślą na końcu....
