Reklama

Wiersz „Katechizm polskiego dziecka”, inaczej: „Katechizm młodego Polaka” albo „Wyznanie wiary dziecka polskiego” został napisany przez Władysława Bełzę w 1900 roku. Utwór szybko trafił do kanonu poezji dziecięcej i trudno się temu dziwić: prosta forma wyliczanki pozwala łatwo zapamiętać, na czym polega nasz rodzimy patriotyzm.

Reklama

Katechizm polskiego dziecka to wiersz w formie dialogu. Po pytaniu osoby dorosłej następuje dziecięca odpowiedź. W takim podziale na role możemy utrwalać z dzieckiem całość oryginalnego tekstu. Podczas rozmowy na temat wiersza, można wspomnieć, że w dziejach Polski był czas, kiedy utwór ten był zakazany. Za sprawą urzędu cenzury w 1951 roku wszystkie książki z tym wierszem zostały wycofane z księgarń i bibliotek.

Okazuje się, że powstał również Katechizm polskiego dziecka dla dziewczynek. Co ciekawe: wersja „Kto ty jesteś?” dla dziewczynek jest bardziej popularna w środowiskach prawicowych niż feministycznych.

Spis treści:

Katechizm polskiego dziecka (tekst oryginalny)

– Kto ty jesteś?
– Polak mały.
– Jaki znak twój?
– Orzeł biały.
– Gdzie ty mieszkasz?
– Między swemi.
– W jakim kraju?
– W polskiej ziemi.
– Czem ta ziemia?
– Mą ojczyzną.
– Czem zdobyta?
– Krwią i blizną.
– Czy ją kochasz?
– Kocham szczerze.
– A w co wierzysz?
– W Polskę wierzę.
– Coś ty dla niej?
– Wdzięczne dziecię.
– Coś jej winien?
– Oddać życie.

Katechizm polskiego dziecka: wersja dla dziewczynek

– Kto ty jesteś?
– Polka mała.
– Jaki znak twój?
– Lilia biała.

– Gdzie ty mieszkasz?
– Między swemi.
– W jakim kraju?
– W polskiej ziemi.

– Czem ta ziemia?
– Mą ojczyzną.
– Czem zdobyta?
– Krwią i blizną.

– Czy ją kochasz?
– Kocham szczerze.
– A w co wierzysz?
– W Polskę wierzę.

– Coś ty dla niej?
– Wdzięczne dziecię.
– Coś jej winna?
– Oddać życie.

Zobacz także:

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama