„Katechizm polskiego dziecka”: tekst, znaczenie plus wersja dla dziewczynek
Tekst utworu „Katechizm polskiego dziecka” często znają już przedszkolaki. Jeśli chcesz, by twoje dziecko umiało i rozumiało słowa wiersza, który zaczyna się słynne pytanie „Kto Ty jesteś?”, wystarczy mu w tym pomóc. Publikujemy całość „Katechizmu polskiego dziecka” (również w wersji dla dziewczynek), a także jego krótkie opracowanie.
Wiersz „Katechizm polskiego dziecka”, inaczej: „Katechizm młodego Polaka” albo „Wyznanie wiary dziecka polskiego” został napisany przez Władysława Bełzę w 1900 roku. Utwór szybko trafił do kanonu poezji dziecięcej i trudno się temu dziwić: prosta forma wyliczanki pozwala łatwo zapamiętać, na czym polega nasz rodzimy patriotyzm.
Katechizm polskiego dziecka to wiersz w formie dialogu. Po pytaniu osoby dorosłej następuje dziecięca odpowiedź. W takim podziale na role możemy utrwalać z dzieckiem całość oryginalnego tekstu. Podczas rozmowy na temat wiersza, można wspomnieć, że w dziejach Polski był czas, kiedy utwór ten był zakazany. Za sprawą urzędu cenzury w 1951 roku wszystkie książki z tym wierszem zostały wycofane z księgarń i bibliotek.
Okazuje się, że powstał również Katechizm polskiego dziecka dla dziewczynek. Co ciekawe: wersja „Kto ty jesteś?” dla dziewczynek jest bardziej popularna w środowiskach prawicowych niż feministycznych.
Spis treści:
Katechizm polskiego dziecka (tekst oryginalny)
– Kto ty jesteś?
– Polak mały.
– Jaki znak twój?
– Orzeł biały.
– Gdzie ty mieszkasz?
– Między swemi.
– W jakim kraju?
– W polskiej ziemi.
– Czem ta ziemia?
– Mą ojczyzną.
– Czem zdobyta?
– Krwią i blizną.
– Czy ją kochasz?
– Kocham szczerze.
– A w co wierzysz?
– W Polskę wierzę.
– Coś ty dla niej?
– Wdzięczne dziecię.
– Coś jej winien?
– Oddać życie.
Zobacz także
Katechizm polskiego dziecka: wersja dla dziewczynek
– Kto ty jesteś?
– Polka mała.
– Jaki znak twój?
– Lilia biała.
– Gdzie ty mieszkasz?
– Między swemi.
– W jakim kraju?
– W polskiej ziemi.
– Czem ta ziemia?
– Mą ojczyzną.
– Czem zdobyta?
– Krwią i blizną.
– Czy ją kochasz?
– Kocham szczerze.
– A w co wierzysz?
– W Polskę wierzę.
– Coś ty dla niej?
– Wdzięczne dziecię.
– Coś jej winna?
– Oddać życie.
Zobacz także: